بدون شک که بامیان به تنها محل توریستی کشور مبدل شده است. سفر توریستی اشرف غنی همراه با معاون اول، معاون دوم، مشاور امنیت ملی، شخص چهارم دولتی ولی در واقع بعد از غنی شخصیت دوم ارگ و جانشین غنی (به زعم غنی) به بامیان با سخنرانی سرور دانش و حکومت ۲۳۰ سال خاندان محمد زایی و سدوزایی را امارت اسلامی و دیکتاتوری و استبداد فردی دانستن، تلخ تمام شد.

سخنرانی دانش به جایگاه معاون ریاست جمهوری، در حضور غنی و صالح (متحد سر به زیر او) و محب دارای اهمیت تاریخی است که باید بعدآ به آن پرداخته شود. (آیا غنی قبلآ از محتوای این سخنرانی آگاه بود؟ امری که حتی در کشورهای دموکراتیک رواج دارد).

اما این سفر توریستی بار دیگر نشان داد که زمامدارا ن کنونی افغانستان از حکومتداری حتی در زمینه مدیریت اداری هم بویی نبرده اند.
در هیچ کشوری رییس جمهور با دو معاونش به لحاظ مسایل امنیتی یکجا مسافرت نمی کند تا در اثر وقع حادثه ناگوار کشته شدن رییس جمهور، عمدی یا تصادم، خلای قدرت بوجود نیآید. ولی "دا افغانستان دی"!

کریم پاکزاد

>>>   واقعاٌ که غنی از دولت داری و دور اندیشی نا آگاه است و سرنوشت این کشور و مردم برایش فقط زنده بودن خودش معنی دارد و یا آگاه است به همان گفته مشهور اکتفا می کند که من زنده جهان زنده.
اگر درین سفر های که غنی خود و دو معاونش را با خود می برد و کشور هم درین حالت بحران قراردارد حادثه رخ بدهد امور کشور به کجا می انجامد؟ حد اقل اگر غنی نمیداند دو نفر عقل عالم معاونین اش با ید برایش بفهماند.

>>>   غنی در مراحل بعدی زمینه حذف صالح را فراهم میکند.
ممکن در حضور خودش مثل جنرال عبد رازق در حضور جنرال های امریکا

>>>   دامو د بابا وطن
دامو د دادا وطن
دا اوغانستان دی
دا اوغانستان دی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است