نادرستی نوشتن اسم مادر برتذکره ها
 
تاریخ انتشار:   ۱۱:۰۸    ۱۳۹۹/۶/۳۱ کد خبر: 164884 منبع: پرینت

واکنش ها به نوشتن اسم مادر بر تذکره ها، بیشتر رنگ و بوی ضدیت با طالبان را داشت. طبیعی است که واکنش طالبان را غیر انسانی بدانیم، اما گذشته از جنبه اخلاقی و مجاز بودن و نبودن دینی آن، آیا این کار به لحاظ عملی و سیاسی درست و مفید است؟ آیا این کار در عمل به نفع افغانستان، آرامش و ثبات آن است؟ هرگز.

1. شخصا شک دارم که نوشتن اسم مادر بر تذکره ها به خودی خود، تغییری در روزگار زن افغانستان بیاورد. یک نفر می تواند اسم مادرش را بر تذکره اش داشته باشد اما در عین حال به خواهران و دخترانش اجازه تحصیل و بیرون رفتن ندهد، و یا زنش را لت و کوب بکند. نوشتن اسم مادر بر تذکره ها، یک کار ظاهری است، و شبیه برخی از کارهای نمایشی و ظاهری امان الله خان که پیامد عملی مثبت و اصلاحی بسیار کمی داشت اما واکنش های بسیار جدی و پرپیامد را بر می انگیخت.

2. تذکره در دنیای مدرن یک نیاز عملی برای مدیریت است. شما برای ارایه خدمات، سر شماری و... به آن نیاز دارید. اسم، شهرت، تاریخ تولد، محل تولد و عکس بر یک تذکره کافی است تا یک فرد شناخته شود. هیچ ضرورتی به نوشتن دین، ملیت، قوم، اسم پدر و اسم مادر بر تذکره ها نیست. آیا واقعا مهم است وقتی پولیس و یا یک کارمند، تذکره کسی را می بیند، بداند او به کدام قوم تعلق دارد، تابعیت کدام کشور را دارد (به شهروندان خارجی هم تذکره می دهیم؟)، اسم پدرش چیست، اسم مادرش چیست و به چه دینی باور دارد؟

3. نوشتن اسم مادر بر تذکره ها هیچ مشکل عملی را حل نمی کند، اما می تواند درد سرهای بسیار جدی ایجاد کند. طالبان و حامیان شان با این کار مخالفند. جدا از اینکه آنها این مخالفت شان را با توسل به چه توجیه می کنند، نفس این مخالفت یک مشکل بسیار جدی است. چرا دولتی که به سختی نفس می کشد، و چیزی از مشروعیت برایش باقی نمانده است، دلیل بیشتر برای مخالفت و مقاومت در بخش هایی از جامعه در مقابلش خلق می کند؟

مساله زن و جایگاه زن در مناطق روستایی پشتون و برخی جوامع غیر پشتون و در میان قبایلی که به ارزش های پشتونوالی پایبندی دارند، بسیار جدی تر و ریشه دار تر از آن است که بتوان به همین سادگی با آن در افتاد. تغییر نگاه به زن و جایگاهش به زمان بسیار طولانی، شیوه های عمل سنجیده شده، آرام و تدریجی نیازمند است نه اقدامات و کارهای نمایشی، فوری و پروژه و پول گیرنده.

آنچه فعلا کابل و نیروهای ضد طالب نیاز دارند، کم کردن حمایت از طالبان و مقاومت در مقابل دولت در میان پشتون ها و جوامع روستایی حامی طالبان است، نه افزایش حمایت از طالبان و دلیل بیشتر فراهم کردن برای مقاومت و مخالفت بیشتر با دولت مرکزی. شاید نوشتن اسم مادر بر تذکره ها، اخلاقا درست باشد، اما ارزش عملی ندارد، ولی امکان بسیج بیشتر به طالبان و حامیانش می دهد.

عبدالله وطندار


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
تذکره
اسم مادر
نظرات بینندگان:

>>>   بعضی نکات بخاطر سنتی بودن جاهلانه این آب و خاک شاید نسبی درست است اما واژه "هرگز" ات پوره غیر دیالکتیکی است.
نباید در مسایل کشوری این وهابی هایی مفسد چتلستانی را شامل و حقوق بردار شمرد زیرا نه آنها به این سرزمین تعلق دارند و نه اربابان جنایتکار شان. آنها تنها نوکر دالر و کلدار اند و اگر هم در کشور ما دست بالا بازی می کنند علل آن اینست که اول ما بیش از حد "شوله خور" هستیم و دیگر با شنیدن نام امریکای رذیل پاهای مان از شوق میلرزد و دلمان غش میکند.
اگریکبار این زنان ما از بند و حلقه بربریت عرب خارج شوند و خود را خود بشناسند باور کن هرچه قلدر نامرد است مانند سیلاب خواهند شست. شاید این حرکت نمادین جرقه یی باشد برای شراره هایی آینده و جریان این سیلاب.
من در حیرت ام افرادی که می نویسند چرا بجای تلاش مثبت منفی گرایی می کنند؟ زیرا خدا ناخواسته این افراد باسواد اند مگر حقیقت را در زیر روشنایی نمی بینند؟؟!!
آزاده

>>>   متفكر قلابى به عوض اينكه به فكر مشكلات أساسى كشور و مردم باشد مردم گوسفندى ما را در چيز هاى بيهوده كه اسلأ هيچ درد ملت ومردم ما را دوا كرده نمى تواند مصروف ساخته است .

>>>   سلام . درست است که نوشتن اسم مادر مشکلی را از هیچ کسی حل نمی کند ولی ما خودمان اگر خیلی مشکل تراشی نکنیم مشکل هم برای کسی ایجاد نمی کند .
طاهر .

>>>   آزاده،
به جای نوشتن نام مادر ، چرا به همه زنان وطن اگر مادر هستند یا دختر یا خواهر یا همسر ، تذکره توزیع نمیکنند تا خودش صاحب نام و هویتش شود.
خانم های فعال در عرصه زن گپ های اساسی برای گفتن ندارند و عقط کار های پروژه ئی میکنند.
حقوق زن باید تعریف شود و جدا از حقوق عامه انسانی که حق هر انسان است ، حقوق زن در افغانستان راید تدوین شود ، مثلا"

حق حیات ، حق تحصیل ، حق کار حق زندگی ، حق شهروندی ، حق انتخاب ، و امثالهم در دایره حقوق انسانی و شهروندی برای همه انسان ها چه زن و چه مرد است.
اما حق زن در افغانستان
۱ حق برابر کار و مزد در صورت توانائی برابر
۲ حق تصمیم گیری در انتخاب شوهر برای دختر ها ، خانم های بیوه که خود مستقل هستند.
۳ حق درخواست طلاق در صورت داشتن دلایل قانونی
۴ بدست آوردن حق میراث در هنگام مطالبه
۵ حق رانندگی
۶ حق مالکیت شخصی
و از از این قبیل حقوق که فعالان زن باید در یک سیمینار مشترک لست خواست های حقوقی مخصوص زنان جامعه ما را همگانی کنند تا موضوع واضح و با جزئیات در گفتمان روزمره مطرح شود.

هم طالب می آید و کلی گویی میکند که نظام اسلامی و شریعت ، اما جزئیات از قرائت خود نمیدهد.
هم فعالان زن نعره حقوق زن سر میدهند بدون اینکه لست کنند که کدام حقوق؟
چه اندازه به دست آمده و برای تحقق کدام حقوق باید تلاش شود.

نام مادر فرزندان غنی ، بی بی گل اما نام مادر غنی چه است؟
دانستن و ندانستن اش سودی ندارد مگر اینکه سند هویت خودش را داشته باشد اگر حیات است ، اگر نی خدا رحمت اش کند.

>>>   وطندار جان من !
هر شهر وند حق نظر خود را دارد ولی
قبول به اکثریت است . لطفآ به کمنت ها و عکس العمل ها در مقابل اظهارات سید اکبر آغا مراجعه نمایید .چقدر خوانندگان با ادله کافی به تایید ذکر نام مادر در تذکره استقبال نشان داده اند آنگاه خود را تنها می یابید .
جامعه ای کثیر بانوان از مدت ها به این سو متقاضی آن بوده اند .
جمیله نوری کابل
کارمند اداری

>>>   زن و اژدها هر دو در خاك به ** جهان پاك زين هر دو ناپاك به
*******************************************************
به كارى مكن نيز فرمان زن ** كه هرگز نبينى زنى راى زن
***************************************************
كسى كو بوَد مهتر انجمن ** كفن بهتر او را ز فرمان زن
**************************************************
كرا از پس پرده دختر بوَد ** اگر تاج دارد ، بد اختر بود
**************************************************
همى خواست ديدن درِ راستى ** ز كار زن آيد همه كاستى
****************************************************
چه آموزم اندر شبستان شاه ؟ ** به دانش زنان كى نمايند راه
*******************************************************
از افكنده شير ، شيرست مرد ** همان جستن رزم و دشت نبرد
زنان را از آن نايد بلند ** كه پيوسته در خوردن و خُفتنند
اين است ديدگاه آريايى هاى با فرهنگ و تمدن نسبت به زنان پيش از اسلام در سرزمين آريانا كه شاهنامه براى ما روايت ميكند.
و اما زنان در دنياى مدرن و متمدن قرن بيست و يكم : در ميان ملت هاى از ما بهتران ، همان هايى فرياد برابرى و تساوى حقوق شان ، گوش جهان را كر كرده است هنوز هم كه هنوز است زنان هويت مستقل ندارند. زنان تحت الشعاع family name يا نام خانوادگى شوهران ، هويت پيدا ميكنند. مانند خانم مارگارت تاچر ، هيلارى كلينتون ، آنجلا مركل و ...
- در دموكرات ترين كشور دنيا ايالات متحده امريكا تا هنوز زن به رياست جمهورى نرسيده است.
در هيومنيزم ترين يا انسان محور ترين كشور هاى دنيا هنوز هم كه هنوز است ، مقياس و معيار و واحد شمارش انسان ، نرينه و مذكر است . Man kind , man made , caveman
- در سيكولار ترين و انسان محور ترين جوامع هنوز هم كه هنوز است ، خدا را با ضمير نرينه و مذكر صدا ميزنند: God , he help me
جناب آزاده !
آيا شما فرهنگ و تمدن برتر از تمدن آريايى ها سراغ داريد ؟ آيا شما فرهنگ و تمدن بالاتر از تمدن قرن بيست و يكم سراغ داريد كه از بربريت عرب ، شاكى و گله مند شده ايد ؟
در ادبيات عرب يك اصطلاح وجود دارد به نام ( قَبَس ) يعنى آتش گرفتن از كوره يا اُجاق كسى ديگر براى روشن كردن اجاق خود. درست است كه ما آتش را از اجاق كسى ديگر مى گيريم اما " كار پختن كار " كار خودمان است. بيشتر از هزار سال است كه ما از اجاق عرب آتش گرفته ايم يا به قول شما از بربريت عرب ، الگو گرفته ايم. هيچ فكر كرده اى كه ما خودمان اصلا آشپزانى خوبى نيستيم و آش پختن را ياد نداريم ؟
جناب آزاده ! تو به گفته خودت ، آزاده هستى ؛ هيچ فكر كرده اى كه نظراتت بوى گنديده و ترشيده فاشيستى و نژاد پرستى ميدهد ؟ اصلا مشكل تو با عرب چى هست ؟ اگر عقده ى هزار و چهار صد ساله دارى كه تو خوب ميدانى اين يك اصل و ارزش پذيرفته شده براى ما ملت است پس همان كارى را بكن كه روشنفكر ايرانى صادق هدايت كرد. اگر منظورت از بربريت عرب ، صاحبان نفت و عياشان ديسكو گردان و سلفى هاى وهابى است ، تو با سلاح روشنفكرى و حقوق مدنى به جنگ ايشان برو. به خدا ما ملت به قهرمانى مثل چگوارا ، سخت نيازمند هستيم.
چرا مانند پير زنها ، كاه كهنه را باد ميكنى و ناله و نفرين مى فرستى ؟
با احترام :
خاله چادرى دار

>>>   زن افغانستان در زیر چادری مانند یک محبوس در محبس است.
در خواست این که نامم کجاست ؟نام من باید در تذکره ذکر شود،به این میماند که محبوس در محبس از پیره دار دهن دروازه خواهش کند که امروز من در نان چاشت،پلو همراه با چلو و قورمه و سبزی نوش جان میکنم و بعد ازنان میوه همراه با فرنی و ژیلی.
آه،راستی،یک چاینک چای سبز همراه میوه خشک یادت نرود.

>>>   نام یا نامگذاری شخصی پس از تولد به عنوان اولين هويت فردى و جنسى (مردانه و زنانه) شخصی و خانوادگی و در نتیجه بخشی از تصویربشرى انسان و انسانیت است. همين هويت پدیده انسانى زبانى مى باشد که انسان شناسی فلسفی یا فلسفه سرشت انسان يکى از ويژه گى انسانى را درتمام زنده جانان در پيوند به تفکر درباره شخص خود مى کند وهيچ يک حيوان نام هويتى ندارد. حيوانات حتى نزديکترين خويشاوند انسان که پوزينه باشد وافغانتباران و"افغان شده گان تحميلى"شادى" مى نامند ٬ خود را کمى در آینه مى شناسد و نه در شناخت بى آینه اى.
نام بخشی از ساختار انسان است ، واژه ای است که برای هویتبخشی هر انسانی ارزش دارد. چون هرانسان از ديدگاه شکل وماهيت ٬ ذهن و روان و نشان انگشت و مردمک چشم جين دراينجا "د ن ا" تفاوتهاى اساسى دارند.نام انسان نشان و عزت و هويت آدميت است. مادر در زاهدان نام نطفه خود را ميگيرد. مراحل رشد جنین (" پوس" درپارسى قديم و ميانه و پشتو ) ، از آبستن ( به زبان تازى عربى: لقاح) تا زایمان (توليد به گفته غنى و تازى ) چون زن و مادر و دختر خود را بى نام و نشان خود را حيوان بى نام وماشين چوچه کشى مى پندارند ايشان رفتار ويا سٶ استفاده مى کنند.
دوستان ، خانواده و نزدیکان از نام برای فراخواندن آن انسان استفاده مى کنند . در همه فرهنگها "نام ناز" (نازدادن) استفاده مى کنند ولى در افغان با پسوند پارسى ستان نام هاى عجيب وغريب ترکيبى در پهلوى نامهاى اصلى نامگذارى مى شود که هويت مغشوش مى شود.

دقیقاً مشخص شده گرفتن نام حتى کسيکه در خواب عميق است بيدار مى شود. و در خواب ديدن انسان با زبان اول و يا زبان مادرى خواب مى بيند. گرفتن نام در ستان افغان "بى احترامى" ٬ نوشتن و خوردن و کار با دست چپ "بى اخلاقى" و هزار ها رفتارهاى خرافاتى را "مقدس" و "با ادبى" جلوه مى کنند . در حاليکه همين رفتارهاى افغانى در دنيا مدنى و مدنت رفتارهاى غير مشروع و غير اخلاقى اند.
پشتون هاى قندهار در گفتارهاى زيرنافى و شرمگاهى مادران و دختران و زنان و خواهران يکديگر مشهور جهان اند.
نام در همه ادیان آسمانی پدیده مقدس است. در اسلام به نام خدا دراول است. در تازي به نام اسم ناميده مى شود و به خدا ﷲ.
نام به ویژه در جهان بينى هاى غير مذهبی با آیین هاى سنتی ، فرهنگی نام هويت فردى و جنسى (مردانه و زنانه) شخصی و خانوادگی ٬ اجتماعى و فرهنگى ٬ زبانى وسرزمينى را بازتاب مى کند.
فقط حیوانات اساساً بی نام هستند و حتی حیوانات نیز در برخی فرهنگ ها نام دارند ، به ویژه آن دسته از حیواناتی که تحت سلطه انسان قرار می گیرند.
نمایش‌نامه آسیناریا نوشته پلوتس در سدهٔ سوم پیش از میلاد)جمله‌ای است که با کمی تغییر: "انسان، گرگِ انسان است".
جمله نامعلوم:
«انسان نسبت به انسان‌های دیگر یا همچون خدا است یا همچون گرگ»
"

>>>   اگر این کلمه مادر ستیزی از زبان یک فارسی وان بیرون شود دیگران به نام توهین به مادر به 4 کتاب کافر میکشند
اما اگر هر توهین و تحقیر به ساحت هر مقام مقدس از زبان اوغان بیان شود هیچ گپ و خبری نیست چون همه میدانند که فرهنگی کیست و بی فرهنگ کیست
نام شما در پهلوی نام مادر خیلی زیبنده است اگر مادر را قبول کنید

>>>   اصلا مرد و زن هردو باید تذکر تابعیت داشته باشند
درج اسم مادر در اروپا و امریکا معمول است اما برای کسانی است که طفل متولد شده پدرش حاضر به قبولی نباشد و هم هیچ نباشد اسم مادر درج میکردد
ابی بی وحیده یا وحید عمر مشاور مغز متفکر هم در رابط تحریر داشته است که به جوابش نماینده طالبان که در ساحه دولت زندکی مینماید هم تحریر داشت که تحریر طالب صد فیصد برترې به تحریر بی بی وحیده دارد
وقتیکه مشاور ریس حمهور به این شکل تحلیل غیر دینی و شرعی داشته باشد چه باید کرد
از این دولت خیر نیست

>>>   سلام.
درتمام جهان مترقی صرف اسم،تخلص سال تولد،ونام مملکت درج است.
هیج ضرور نیست،که منطقه،ملیت،ودین ومذاهب،پدر،مادر،دختر وزن وغیره درج شود.جون تذکره برقی میباشد تمام چیزها در کمپیوتر شامل اند. عندالمو قع از آن استفاده شود.ازنفاق افگنی بپرهیزید.

>>>   به جواب نظر دهنده بی نمره پلیت برای آزاده!
"به جای نوشتن نام مادر ، چرا به همه زنان وطن اگر مادر هستند یا دختر یا خواهر یا همسر ، تذکره توزیع نمیکنند تا خودش صاحب نام و هویتش شود"
جواب: من تقریبأ چار دهه است که ازین سرزمین دورم و نمی دانم که زیر چتر حکومت هایی اسلامی و امریکای چه حال و چه خبر است. مگر در فامیل هایی ما (چه در کابل و چه در ولایات) زنان ما تذکره نفوذ داشتند بشمول زنده یاد مادر و مادر خانم ام)
"حق حیات ، حق تحصیل ، حق کار حق زندگی ، حق شهروندی، حق انتخاب"
جواب: زنان فامیلی ما (بشمول اقارب) از چنین حقوقی در زمان هایی پیش از "هشت ثور" برخور دار بودند یعنی تذکره داشتند (حق شهروندی)، مکتب خوانده بودند و حتی بیش از ۵۰٪ لیسانس و یا ماستر بودند، کار میکردند و حالا هم کار می کنند(مادرم ۵۰ سال در تیمارداری بیماران کشورخدمت کرد)، درتعیین سرنوشت شان خود تصمیم گیر بوده اند (حق انتخاب).
یعنی پایه هایی حقوقی زنان در کشور موجود بود و در حال رشد که با آمدن جهادی ها و مخصوصأ طالبان مفسد الارض در ریشه سوخت. مگر باید بگویم که این همه به درجه معرفت و فرهنگ خود مردم، سیاسیون و حکومتداران تعلق دارد. زیرا مردم و حکومت ایران مذهبی است مگر زنان ایران (بغییر از حجاب) در دیگر عرصه ها دارای حقوق بهتر هستند.
در اخیر بعضی حقوق ذکر شده در فوق (مثل حق طلاق، میراث و...) ریشه مذهبی دارد و تنها با تطبیق مطلق قوانین مدنی قابل احیاو اجرا است.
آزاده

>>>   سلام.
تفرقه اندازی اگر نباشد،هشتاد فیصد مادران وخواهران تذکره ندارند.عوض که اسم شان را در تذکره فرزندان شان درج میکنید سودی ندارد. برای خود شان تذکره اجباری توضیح شود.

>>>   آزاده درست و حقيقت را گفت زنان تذکره داشتند واقوام شان در تذکره شان درج بود: مانند محمدزايى٬ پوپل زاى٬ تاجيک و ازبيک و سادات. تذکره خانم ها امان اله خان وجود داشت در سالهاى ظاهرشاه يک امر عادى بود.
سفر به ايران و به مناطق پختونخواه هند پاسپورت ضرورت نبود اما به ترکيه و سوريه بود
تذکره و پاسپورت زنها در زمان امان اله خان وجود داشت تا به سرنگونى دولت طالبان ! و تا امروز.
اولين خانمها دانش آموز در زمان امان اله خان براى تحصيل در دانشگاه ترکيه روان شد. براى صدور پاسپورت (گذرنامه) يا شناختنامه و شناسنامه (تذکره ) يا اسکناس افغو "بانکنوت "کله دار پيشرط است.
در زمان طالبان هردو اش داده مى شد.
من در دفتر فدرال آلمان براى ترجمان پناهندگان فارسى زبانان بودم دولت آلمان خود خوب مى داند که فارسى زبان در افغانستان و ايران و تاجيکستان زبان رسمى اند. سوال اول که از پناهندگان افغانستان مى شود که از کدام قوم هستى و کدام زبان. به ندرت درى گفته (خصوصا پشتونهاى فارسىزبان) مى شد همه فارسى مى گفتند.
در زمان طالبان بسيار زنها با نام خود پاسپورت گرفتند. به ويژه به زنهاى سفيرهاى که دولت طالبان را به رسميت مى شناختند: عربستان پاکستان و امارات متحده!
طالبان در فرانکفورت دفتر پاسپورت و تذکره داشت. آلمان دولت طالبان را به رسميت نمى شناخت اما پاسپورت را چرا?
براى سفر به خارج حتى در زمان دولت اسلامى طالبان پاسپورت داده مى شد با نام خود زن ! و کودکان شيخوار در پاسپورت مادر همين قانون بين الملى است
اين چه نادانى و زير ناف ک... وازى ه اعضاى سابق طالبان است.

>>>   نام مادر در تذکره برای بی مادران نادرست است


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است