قرار بود بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴م و انتخاب رییس جمهور، سربازان خارجی از جمله سربازان امریکایی افغانستان را ترک گویند ولی این امیدواری و خیال و خواب برباد گشت | ||||
تاریخ انتشار: ۰۸:۰۲ ۱۳۹۹/۶/۱۹ | کد خبر: 164731 | منبع: | پرینت |
چرا امریکا در تشکیل و معرفی اردوی ملی ناکام ماند؟
چرا سربازان امریکایی نتوانستند به وقت و زمانش افغانستان را ترک گویند؟
دستور حمله بالای افغانستان توسط جورج بوش، رییس جمهور امریکا، غرض سرکوبی القاعده مسوول حملات ۱۱ سپتمبر ۲۰۰۱م و حضور امریکا در افغانستان، امریکا را باین وسوسه انداخت که برای افغانستان یک اردوی ملی تیار کند که در طول تاریخ افغانستان موجود نبوده زیرا زمامداران افغان هرگز تلاش نکرده در افغانستان ملت ساخته شود تا یک اردوی ملی از ملت دفاع نماید.
زمامداران افغان از طریق لشکرکشی قومی غرض سرکوب مخالفین خویش دست بکار گردیده اند. لشکر قومی به معنی و مفهوم اردوی ملی نیست. اقدام در راه ایجاد یک اردوی ملی برای افغانستان، امریکا را با مشکلات غیر قابل پیشبینی مواجه کرد.
در آغاز مارشال قسیم فهیم تلاش داشت که ملیشه های پنجشیری یا مجاهدین تحت حمایت احمدشاه مسعود بحیث اردوی ملی افغانستان قبول گردند. حامد کرزی با این پیشنهاد مخالفت کرده و آن را رد کرد زیرا در آنصورت آینده افغانستان بدست پجشیری ها می افتاد. بشکل مشابه وقتی محمد نادر مشهور به نادر غدار، کابل را با کمک لشکر قومی وزیر از آن سوی خط دیورند تسخیر کرد، الی سقوط داود بحیث آخرین فرد این خاندان، وزارت دفاع افغانستان در کنترول یک قوم و از یک ولسوالی قرار گرفت. اکثریت مطلق ملیشه ها یا مجاهدین شورای نظار شامل تاجیک ها و فارسی وان های افغانستان می گشت. شمار قلیل سربازان دوستم ازبیک و مجاهدین حزب وحدت هزاره ها نیز بحیث سیاهی لشکر در این جمله شامل می گشتند. اردوی افغانستان در دوران زمامداری خاندان آل یحی یا خاندان نادر کلا در اختیار یک قوم و قبیله پشتون ها و شمار انگشت شمار افغان قرار گرفت. حامد کرزی از این نگاه تشویش داشت که این امتیاز نباید از پشتون ها به غیر پشتون ها منتقل گردد.
علیرغم میلیون ها دالر مصرف از طرف امریکا غرض ایجاد یک اردوی ملی برای افغانستان از طریق ترین و تجهیز، موفقیت چندانی بدست نیامده است. در میدان معرکه سربازان خارجی کمتر بالای وفاداری و همکاری این سربازان در سرکوبی طالبان حساب می توانستند. از همان آغاز کار، ترک خدمت در این اردو یک امر معمول گشت. حین ضرورت اکثر شان از انجام وظیفه ابا می ورزیدند. خویش خوری و تعلقات قومی و مذهبی در بین اردو یک امر معمول گشت. وفاداری شاملین اردوی افغانستان به قوم و منافع قومی شان است تا نسبت به دولت. اسلحه و مهماتی که از طرف امریکا برای این اردو داده می شود، بجای استفاده از آن در طرد طالبان و دفاع از حکومت مصرف گردد، بشکل مخفی تسلیم طالبان می گردد یا در بازار سیاه بفروش می رسد. هزاران تن بنام اعضای اردو درج کتاب های وزارت دفاع است ولی عملا موجود نیستند یا اگر موجود هم بوده خدمت سربازی را ترک کرده یا در صف طالبان پیوسته یا اینکه بکلی از خدمت سربازی فرار کرده یا در میدان نبرد کشته شده ولی نام شان در لیست تنخواه خور باقی است. هدف از این کار گرفتن پول از بودجه امریکا بنام تنخواه و مصارف اعاشه و اباته اردوی ملی افغانستان است.
برداشت و تعبیر و تفسیر اعضای اردوی افغانستان با تعبیر و تفسیر ترینرهای خارجی در مورد خدمت عسکری و دفاع از وطن و منافع ملی فرق کلی دارد. در نتیجه، سوء تفاهم خلق گردیده و سربازان اردوی افغانستان در تقابل با ترینرهای خارجی مواجه می گردد و حملات سبزها (اعضای اردوی ملی) را بالای آبی ها (ترینرهای امریکایی) سبب می گردد. در این حالت سربازان افغان دست به اسلحه برده و ترینرهای خارجی خویش را هدف قرار می دهند.
چون اردوی ملی افغانستان برای هدفی که مدنظر بود کار نداد، سربازان امریکایی، بریتانیایی، کانادایی و سایرین مجبور گشتند که نقش اردوی ملی افغانستان را ایفا کرده خود را با طالبان و گروه های رنگارنگ که با حکومت افغانستان زیر قیادت حامد کرزی در جنگ بودند، درگیر سازند. در چنین یک شرایط نقش سربازان خارجی دفاع از حامد کرزی گشت تا افغانستان بحیث یک کشور. در حالیکه اکثریت مطلق مخالفین، مخالفت با افغانستان بحیث یک کشور نداشتند ولی تحمیل حامد کرزی بحیث زعیم افغانستان را از هیچ نگاه قبولدار نبودند.
قرار بود بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۰۴م و انتخاب یک رییس جمهور بخوش مردم افغانستان، سربازان خارجی از جمله سربازان امریکایی افغانستان را ترک گویند ولی این امیدواری و خیال و خواب برباد گشت و امروز حدود ۲۰ سال می شود که درگیری در دفاع از حکومت کابل و ضرورت حضور سربازان امریکایی روز بروز بیشتر می گردد. امروز ثابت گردیده است که غنی غلزی از ارگ ریاست جمهوری حتی قادر به دفاع خود در برابر مخالفین خویش در داخل ارگ نیست، دفاع از افغانستان در برابر شورش ها و حملات مسلحانه از طرف طالبان و داعش را بجایش می گذاریم.
محمد قسیم فهیم مشهور به مارشال فهیم یک مجاهد از ولسوالی پنجشیر زیر قیادت احمد شاه مسعود، قهرمان ملی افغانستان، در زمان اشغال افغانستان توسط شوروی دست به جهاد زد. وی بار اول از ماه جون ۲۰۰۲ الی دسامبر ۲۰۰۴ و بار دوم از سال ۲۰۰۹ الی روز مرگ بتاریخ ۹ مارچ ۲۰۱۴ بحیث معاون حامد کرزی کار کرد.
عبدالحمید
>>> قلمت رسا باد، با درود.
>>> حماقت کرزی و فاشیست های دور و برش باعث شد که زحمات تمام مجاهدین نادیده گرفته شود.
نیرو های مجاهدین را با کمترین حزینه میشد که به نیروی ذخیره اردوی ملی تبدیل کرد اما کرزی هوای قبیله در سرش بود و در نهایت به قیمت جان میرویس پسرش تمام میشود.
فاشیسم ناکام میماند مثلی که بار ها ناکام ماند.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است