یک افسر سازمان استخباراتی پاکستان در نبرد فاریاب کشته شد. مقام های محلی فاریاب می گویند که رهبری جنگ را در این ولایت نظامیان پاکستانی برعهده دارند و این افسر سازمان استخبارات نظامی پاکستان رهبری بخش بزرگی از جنگجویان را در شمال کشور داشت. در حال حاضر در چندین ولایت افغانستان نیروهای امنیتی با هراس افکنانی دست و پنجه نرم می کنند که شمار بزرگی از آنان خارجی ها هستند. اما چرا بیشتر ولایت های شمالی ناامن شده و چگونه جنگجویان خارجی به ولایت های شمالی راه پیدا می کنند؟

محمدحسن شریفی بلخابی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «فراخبر» گفت: همه نمایندگان مجلس، در برنامه های مختلف در رسانه ها بیان کردند که افرادی از مسیر هرات و بادغیس بسیار آزادانه وارد فاریاب می شوند. به بهانه اینکه آنها برای کارگری آمده اند. از مسیرهای کابل،سالنگ، قندوز، تخار، بدخشان و مزار افرادی دستگیر و از آنها تحقیق شد، آنها خارجی هایی بودند که به راحتی می آیند و می روند. در این مورد توسط نمایندگان مجلس از بخش امنیتی سوال شد که مگر ما استخبارات و کشف نداریم؟ چرا این افراد به سادگی و به طور سیل آسا به طرف فاریاب و شمال می روند؟ جوابی نشنیدیم.

وی معتقد است حکومت گذشته و اکنون سیاستی برای از بین بردند دشمن ندارند و افزود: در طول سیزده سال حاکمان ما سیاست امنیتی واحدی را تدوین نکردند. دلیل آن یا ضعف و نادانی حکومت است است یا اینکه تعمدی در این عدم سیاست واحد وجود دارد. کسانی هستند که عمداً اجازه نمی دهند که ما یک سیاست واحد امنیتی داشته باشیم.

بلخابی در خصوص جنگ در افغانستان گفت: امروز در بدخشان، قندوز، پغلان، سرپل و فاریاب و درجبهه مخالف ما چچنی، ازبکی، پاکستانی و قرقیزی هستند. در مقابل آنها ما سیاست واحد امنیتی نداریم و سلیقه ای، تیمی و سمتی برخورد می شود. متاسفانه استخبارات منطقه در این جنگ دخیل هستند همچنان ستون پنجم هم از درون حکومت وجود دارند، متاسفانه ما امروز یک بار دیگر شاهد جنگ های جبهه ای مخالفان هستیم.

این نماینده مجلس دلیل اوضاع وخیم کنونی را عدم همفکری و همراهی رهبران دانسته و اظهار کرد: متاسفانه رهبران حکومت وحدت ملی برای نجات افغانستان با تفاهم و به صورت ملی فکر نمی کنند. آنها خود و افغانستان را قربانی تنش ها و اختلافاتی می کنند که قبل از انتخابات داشتند. اگر رهبران می توانستند بعد از عبور از انتخابات در یک روحیه تفاهم و تعامل اقتدار ملی را به نمایش می گذاشتند و عزم خود را برای مبارزه، امنیت، صلح و اقتصاد و همه فاکتورهای که ما نیاز داریم، جزم می کردند امروز ما شاهد این اوضاع نمی بودیم.

وی یکی از دلایل بی اعتنایی رهبران به اوضاع کشور را چنین بیان کرد: رهبران حکومت از حال مردم با خبر نیستند. گزارشی که آنها از بخش های امنیتی می گیرند مطابق با آن چیزی که واقعیت دارد نیست. همیشه چیزی که نمایندگان مجلس می گویند بسیار متفاوت با چیزی است که بخش های امنیتی در دولت می گویند. به طور مثال هنگامی که وزیر داخله به فاریاب مسافرت کرد و اوضاع را دید آنطور که مسایل را مشاهده کرد گزارش نداد.

بلخابی معتقد است دولت باید هرچه زودتر رویه خود را تغییر دهد و افزود: اگر دیدگاه حکومت، بخش های امنیتی و وزارت داخله به اوضاع کشور به همین منوال ادامه پیدا کند و در دیدگاه های آنها تغییری ایجاد نشود و از تیم بازی ها، سلیقه گرایی ها و قومیت گرایی ها دست نکشند و سیاست شان همینگونه باشد ما موفق نخواهیم بود و روز به روز مخالفان به صورت جناح وار پیش می آیند آنها حالت تهاجمی دارند و ما حالت دفاعی داریم و در موضع ضعف قرار می گیریم.

وی در پایان گفت: کارکرد، عملکرد، برخورد رهبران با مردم و نشنیدن مشکلات آنان باعث شده است که اعتماد از آنها سلب شده و مردم آهسته آهسته از دولت فاصله بگیرند. هم اکنون در بسیاری از مساجد و مکان های دیگر علیه نظام حرف زده می شود. دولت باید این قضایا را آسیب شناسی و مدیریت کند. حرف مردم و نمایندگان مجلس را بشنود و به ندای آنها پاسخ دهد.

کد (30)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است