متاسفانه با شرایطی که سالها است غربیها به سردمداری آمریکا به کشورهای منطقه ی ما تحمیل کرده اند، اسلام امروز در شرایط حساس و بی سابقه ای قرار گرفته و جنگ بزرگی بین اسلام و کفر در گرفته است که بیشتر این جنگ ها در دنیای مجازی و از طریق موبایل ها و اینترنت است.

آن جنگی که تبعات آن به وضوح دیده می شود، جنگ رو در رو طالبان و داعش و دیگر گروه های تفکیری و افراطی مزدور غرب در مقابل اسلام است که با پول نفتی استکبار و رژیم صهیونیستی، انسان‌های ابله و جاهل را از طریق شبکه های ماهواره ای فریب داده و علیه اسلام به جنگ می‌پردازند. اما فتنه ی پنهانی دیگر بلایی است که بر سر تفکرات و اعتقادات اسلامی جوانان ما در جریان است.

این اتفاقی است که از مدتها پیش رخ داده، نبرد شدید اطلاعاتی بین غرب (به مفهوم سیاسی آن) و جوامع تحت سلطه که متاسفانه ما جزو آن کشورها هستیم، آغاز شده است. این جنگ، ستیزی تمام عیار از سوی غرب با ایمان، باورها، فرهنگ ها و حتی آداب و رسوم جوامع تحت سلطه است.

نبردی شدیداً یکطرفه که در یک سوی آن همه جنگ افزارهای این ستیز (تکنولوژی اطلاعات) در اختیار غرب قرار دارد و در این سو، جوامعی که مورد هجوم قرار می گیرند، ابزاری حداقل، برای دفاع در برابر این هجوم در اختیار دارند.

پژوهشها نشان می دهند در حالی که بیش از ۱۰ هزار پایگاه فعال و گسترده در محیط مجازی در حال حمله به ارزشها، تعالیم و مقدسات اسلامی هستند، در بهترین شرایط، حداکثر ۲۰۰ پایگاه در فضاهای دینی و قرآنی به دفاع از ارزشهای اسلامی مشغول هستند آن هم بصورت پراکنده و البته در کشورهایی غیر از افغانستان چرا که در افغانستان دلسوزی در این رابطه وجود ندارد.

در واقع غرب، اسلام را بعنوان بزرگترین معارض خود در حال و آینده و به عنوان خطری که آینده غرب را تهدید می کند، شناخته است و در سوای «جهانی سازی»، مشغول حمله شدید در محیط مجازی به آن است. در این وضعیت، دولتمردان و مسوولان و علمای افغانستان چه می کنند؟

در عصر حاضر وجود محیط مجازی و دنیای اطلاعات و فن آوری های ارتباطات و دسترسی آسان اقشار مختلف مردم به اینچنین فضاهایی مانند اینترنت، روزنامه، رادیو، تلویزیون، ماهواره و... وظیفه حکومت ها را در باب دفاع از آرمان ها و ارزش های ریشه ای و تاریخی قوم و ملت خود سنگین تر کرده است؛ چرا که تداوم و تداخل و گستردگی دنیای اطلاعات و محیط های مجازی نباید منجر به از میان رفتن دستاوردهای تاریخی و خدشه دار شدن مقدسات مردم شود.

با این حال گسترش دنیای فن آوری اطلاعات و محیط های مجازی،کشورهای جهان سوم به ویژه کشور ما را در خطر انحطاط فرهنگی و اجتماعی قرار داده و بسترهای تهاجم فرهنگی را مهیا ساخته است که به قول مانوئل کاستلز پژوهشگر علوم ارتباطات اگر کشورهای جهان سوم با چشمانی باز وارد باشگاه جهانی جامعه اطلاعاتی نشوند و برخورد خلاق و آگاهانه با این پدیده نداشته باشند، دیر نخواهد بود که فرد خود را در این قمار خانه الکترونیک ببازند.

هرچند آنقدر مشکلات و بدبختی در افغانستان هست که اشرف غنی و عبدالله درگیر زد و بند آنها باشند و فرصتی برای این موضوعات نمی یابند، ولی واقعا اگر امروز در برابر این قسمت جنگی که غربیها به جوانان ما تحمیل می کنند، نباشیم اوضاع طی سالهای آینده بسیار بدتر از امروز خواهد بود.

کد (10)

>>>   نویسنده محترم راست میگوید!!!
یک زمانی در سال های شصت و هفتاد میلادی قرن گذشته در عکس هایی که در سفارت چین در افغانستان مشاهده میکردیم، تمام چینایی ها یک بوقچه پخته یی در تن شان و یک کلاه پیک در سر شان، فقط در مزارع چای و پخته مصروف دهقانی بودند. در تمام چین صد موتر وجود نداشت، بلکه ده ها میلیون بایسکل در سرک ها عوض موتر رفت و آمد داشتند.
بعد از آن که شوروی به افغانستان حمله کرد، چین در پهلوی غرب قرار گرفت و دروازه های خویش را به روی سرمایه گذاری غرب باز کرد و به سرعت سرسام آور انکشاف کرد و امروز اولین اقتصاد بزرگ جهان است.
اما آیا میدانید که چین چه بهایی غرض بزرگترین پیشرفت اقتصادی پرداخته است؟
دیگر آن بقچه پخته یی وجود ندارد. دیگر آن کلاه پیک وجود ندارد. دیگر آن بایسکل ها وجود ندارد. جوانان به سبک غربی لباس میپوشند!!!
کلتور چینی پایمال شد!!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است