ظاهرا آنچه آقای کرزی در مورد آمدن امنیت بعد از امضای پیمان امنیتی، نگرانی داشت، جامه حقیقت به خود پوشید. عده ای از وضعیت نهایت پیچیده و نابسامان افغانستان و عمق فعالیت های استخبارات منطقه ای در کشور تحلیل درست نداشتند و تصور می کردند با تغییر چهره همه امور به سامان و به همه پاشیدگی ها خط بطلان کشیده خواهد شد اما کهنه کار سیزده ساله، تجربیات خوبی داشت و این تصویر را خیالی می پنداشت و با حوصله مندی اگر چه گفته هایش خلاف ظاهر بود اما او انتظار حقیقت امر را به نظاره نشست. رییس جمهور کنونی در ابتدا خیلی سریع تصمیم گرفت تمام امور را در کنترل بیاورد.

به هر نهادی وقت تعیین کرد تا خود را اصلاح کنند. دست از فساد بردارند. درخدمت مردم باشند. وعده به فردای روشن داد. حتی برای کشورهای خارجی هم ضرب الاجل تعین کرد اما به زودی دیده شدکه عمق فاجعه دراین کشور چنان عمیق است که حتی در نهادهای غیر مهم و غیر کلیدی هم نمی شود هدایت قاطع داد که فساد را بتوان از آن ریشه کن کرد. چون میز به میز، ورق به ورق اداره ها نیاز به بررسی و اصلاح دارد. این کار نه شدنی و معلوم نیست که چه کسی باید این کار را بکند. در نهایت سر رییس جمهور به صخره محکم خورد.

متوجه شد که بار پیش رو از توان او وکل تیم او خارج است. این امر او را اندکی آرام کرد و از سرعت اش کاست اما حالا مردم از بیکاری، ناامنی، فقر، نبود امکانات اولیه، خودسری ها، بی قانونی، فساد گسترده، اداره های نیمه تعطیل و هزاران مشکل دیگر رنج می برند و تاب توان شان به نهایت رسیده است. از جانبی هم با تعجیل رییس جمهور در امضا و موج تبلیغات از فردای درخشان پیمان امنیتی کم کم به حقیقت تلخ ناکامی و تحلیل سطحی جناب ایشان پرده برداشته شد. اخیرا ناامنی ها و حملات گروهی مخالفان موج اعتراضات مردمی را با خود داشته و آرامش را از رییس جمهور سلب کرده است.

از جانبی هم رییس جمهور خود مستقیما نمی تواند از متحد خود گلایه و شکایت کند. چون موج دیگری به راه خواهد افتاد که خواهند گفت (مگر ما نگتفیم طوری که شما می گویید نخواهدشد) در این شرایط این قیل و قال در کنار مشکلات دیگر برای رییس جمهور هزینه زیاد دارد. از جانبی هم حوادث اخیر رییس جمهور را دست و پاچه کرده و اراده او به تردید واداشته و نگران شده است. بهترین گزینه بخاطر گفتن شکایات خودبرای متحدین غربی خود آقای کرزی و بهترین مکان را هم میز گفتگوی روس ها را انتخاب کرده است. به باور من گفته های کرزی در روسیه از حلقوم کرزی اما نگرانی بجا و نگران کننده احمدزی هست که از جهتی انتخاب درست و شایسته است.


محمد عالم عتیق

>>>   دوست عزیز آغای عتیق !
متأ سفانه نه آغای کرزی ( که حرف خودرا میگوید و از مردم خودرا نه شتیده و نمیشنود و حق هم دارند که اسم شان به کر شروع میشود ! ) در ۱۳ سال دورهٔ تقرری خود ؟ کر ماند و تا جهان است کر خواهد بو د ! ورنه این شا ه فرد را اگر میخواند کمر به تخریب بنای خود بنیاد و شخصیت خود آوردگی خود نکرده و به اصطلاح وطنی ما ( اب جنگالیهای امروز و سفر های نتیجاً صفر نه بلکه تخریب کن خودرا شروع نمیکرد .چوب را آب فرو می نبرد دانی زچیست ؟شر مش آید ز فرو بردن پروردهٔ خویش! کرزی صاحب فکر نمیکند که از خود چه سوغاتی مانده که از آن سربلندانه یاد کنند ؟ فقر ! دزدی- قاچاق- ...سالاری!- یا عمارات بی نقشه و تریاک بنیاد و میلیاردها دالرچور شدن از وطن و مردم بی کفن ما و غیره وغیره !!!!!!ولی تپیدنهای دشمن شادکن شان بهرحال نا مبارک است ...
حقگوی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است