گاهی واژه رسیدن به آزادی برایم نا آشنا است. در سرزمین من مجرم فرزندان محسوب می شود که پدران شان قوماندان، ارباب، وکیل نبوده اند و حالا از بیکاری و فقر رنج می برد و در ناامیدی زندگی بدون فردا بازی با مرگ را شروع می کند و حاکمان که دیروز آواره بودند و یا هم پناه گزین این سر زمین و زیر چتر حمایت این ملت در آمده بودند با سوء استفاده از قدرت، قانون انسانیت را زیر پا گذاشته و بدتر از حیوانات با جوانان رفتار می کنند.

امروزه چنان فقر و جنایت داد می زند که جوانان با مدرک دکترا و فوق لیسانس و دیپلم و زیر دیپلم در کشور مجبور به بازی با مرگ هستند تا از مرگ در فقر و گرسنگی نجات حاصل کنند و به مرگی با عزت تر از مرگ گرسنگی بمیرند.

آرای چنین جوانان کجا می تواند در مورد واژه هایی چون آزادی از فقر، داشتن آینده ای بهتر فکر کند. این جوانان فقط به فکر نان شب بوده و هست و اینجاست که با دلی پر از درد بپا می خیزد می گوید به آتش زنید این زندگی پست را دفاع از خاکمان، دفاع از دینمان، دفاع از قتل ملت مان، دفاع از بی هویت کردن مان، دفاع از آوارگی مان که بی خانه و کاشانه نشویم و دفاع ازهر آنچه از جنایت است که بر علیه ملت و سرزمین مان روا می دارند.

اگر اینجا دفاع مشروعیت نداشته باشد پس کی و کجا و برای چه چیزی مهم تر از اینها مشروعیت پیدا می کند.


صالحی

>>>   یه عده ادم ...مثل طالبان وداعش اینده ماراخراب کردن بی هویتمان کردن اوراره مان کردن جلوی رشت وترقی ماراگرفتن دست ماراپیش بیگانگان درازکردن مارابی عزت کردن به نام اسلام وجهادمقدس که همش دروغ بودبخاطرحکومت کردن به ماجلوی سوادملت ماراگرفتن تاملت ازانسانیت وزندگی چیزی نفهمن تابتوانن سالهای سال به ماحکومت کنن ولی امروزه ملت ماهوشیارشده وزیربارزوروظلم نمیرون ولی بازهم طالبان فکرقبل درسرشان هست فک میکونن میتوانن باظلم کردن وجنگ به ماحکومت کنن امامابیداریم انشاالله تااخرین قطره خون خودازکشورخوددفاع میکنیم وزندگی ذلت باررانمیپذریم هرگز

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است