بعد از اینکه انتخابات ریاست جمهوری به بحران رفت و نتایج دور دوم زیاد مشخص نشد، به تلاش شخصیت های متنفذ داخلی و همکاری دوستان بین المللی حکومت وحدت ملی بوجود آمد
در این حکومت دیدگاه این بود که تمام حلقات و احزاب سیاسی و شخصیت های مهم سیاسی حضور داشته باشند و به کوشش هم کشتی شکسته را از غرق شدن نجات دهند.

دو تیم انتخاباتی که به دور دوم کشانده شده بودند به حیث ریس جمهور و رییس اجرایی مسوول تشکیل حکومت وحدت ملی شدند. بعد از رفتن این دو بزرگوار در قصرهای گلخانه و سپید دار وضعیت طور دیگر شد.

هر دو تیم متحدان متنفذشان را فراموش کردند و سعی نمودند که حزب سیاسی جدید نمایند و تصور شان این بود که همه چیز تمام شد و تاج شاهی شان دوام می کند. با تشدید ناامنی در بعضی ولایات و اتهام وارد کردن شان به همدیگر بی اعتمادی سیاسی رنگ گرفت.

یکی از این جریان ها که بیرق جهاد و مقاومت را روی شانه اش قبل از رفتن به سپید دار داشت ولی به مجرد رفتن به قصر همه چیز را فراموش کرد و یکی از سخنگویانش به مجاهدان اهانت کرد، حالا در وضعیت بد قرار گرفته که هم پایگاه مردمی اش را از دست داد و هم حامیان اصلی اش در شرایط بد سیاسی قرار گرفته است.

ریاست اجرایی در میان خطای سیاسی شان و توطیه دشمنان اش گیر مانده است که باید بفکر و چاره عاجل شود و گرنه مسووليت تمام تشتت در صف مجاهدان و منزوی ساختن مجاهدان و مقاومت گران به این نهاد متوجه خواهد بود که جبران کردن آن مشکل می باشد.


فهیم کوهدامنی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است