دو دستگی در حکومت جامعه را به سوی انقراض نمی برد چرا که جامعه وقتی به طرف انقراض می رود که این دو دستگی حکومت بر مبنای دو نوع برنامه بزرگ ملی باشد | ||||
تاریخ انتشار: ۰۹:۱۵ ۱۳۹۴/۳/۶ | کد خبر: 95760 | منبع: | پرینت |
اختلافاتی که در حکومت وحدت ملی وجود دارد باعث می شود که کارها به کندی پیش برود و یا گاهی به بن بست مطلق روبرو شود. ماه ها است که جنجال کابینه ادامه دارد و تا هنوز هم وزرات کلیدی وزرات دفاع ملی بدون وزیر اداره می شود و این وزارت را سرپرست اداره می کند. اکثریت ولایت ها هم با همین مشکل روبرو هستند. چرا رهبران حکومت وحدت ملی نمی توانند در تصمیم گیری های شان هماهنگ عمل کنند؟ اختلاف نظر و نبود هماهنگی میان رهبران چه تاثیری میان لایه های پایین نظام و اجتماع می گذارد؟
احمد ضیا رفعت استاد دانشگاه در برنامه «آماج» گفت: مشکل اساسی که در کشور داریم، نوع حکومتی است که هم اکنون ما در افغانستان داریم. این نوع حکومت در تاریخ سیاسی جهان بی سابقه بوده است. در هیچ نظامی مشاهده نمی شود که در راس دو نفر باشند و صلاحیت های مساوی داشته باشند. طبیعی است که در چنین وضعی مشکلات جدی در کشور به وجود می آید، تصمیم گیری ها زمان بسیاری می برد، چنانکه در تعیین کابینه و انتخابات در کشور اتفاق افتاد.
وی در خصوص مشکلات درون حکومت اظهار کرد: مشکل دیگری که این حکومت دارد این است که دو تیم موجود در حکومت نسبت به هم سوء ظن دارند که این سوء ظن ناشی از ناپختگی سیاسی تیم ها است. علاوه بر این مشکلات، میراث هایی از حکومت گذشته باقی مانده است که حکومت فعلی را شدیداً دچار مشکل می کند. به طور مثال نهادهای اجرایی به شدت دچار فساد هستند. رشوه هم امری رایج در پارلمان و نهادهای عدلی و قضایی است. حکومت فعلی هم به سادگی و به این زودی ها نمی تواند این روند را اصلاح کند.
رفعت، دو دستگی در حکومت را باعث انقراض در جامعه نمی داند و می گوید: دو دستگی در حکومت جامعه را به سوی انقراض نمی برد چرا که جامعه وقتی به طرف انقراض می رود که این دو دستگی حکومت بر مبنای دو نوع برنامه بزرگ ملی باشد. در صورتی که این اختلافات دو رهبر بر سر برنامه های بزرگ نیست. آنها هر روز در هر موردی که می خواهند تصمیمی بگیرند، دچار اختلاف می شوند اما این وضعیت آسیب جدی در جای دیگری وارد می کند که بعدها خود را نشان می دهد. به آن مرحله نرسیده ایم اما می رسیم و اجتناب ناپذیر است.
این استاد دانشگاه در خصوص مشکلاتی که از اختلافات رهبران پیش می آید گفت: یکی از مشکلاتی که پیش می آید این است که وقتی تقسیم بندی ها برای پست ها در کابل و یا دیگر شهرهای افغانستان پیش می آید، هر کدام از رهبران کسانی را در راس معین می کنند و این افراد سعی می کنند که افرادی از وابستگان خود را در جایگاه ها بگمارند. این موضوع باعث می شود که در هر اداره و نهادی کارمندی از وزیر و رییس به دلیل بودن در تیم مقابل تمکین نکند و کار شکنی هایی صورت بگیرد. همچنین هر رهبر سعی می کنند برنامه های خود را اجرا کند و امکان دارد وزیری یا رییسی از برنامه رهبر دیگر سرپیچی نماید.
کد (30)
>>> وطن ما لابرتوار ریسرچ سیاسی واستخباراتی کشورهای قدرتمند است همیشه نوکران خود را بالای مامنسوب میکنند وهرروز سلطه خود را توسعه وپروزه های طراحی شده خود را مانند طالب القاعده وحال داعش را توسط شان به اهداف شوم خود عملی میکنند.......
صالح کابل
>>> استاد محترم به موضوع خوب مارا متوجه ساخت ادارات دولتی ازخود تشکیلات ووظایف دارد اعضاء اداره به خاطر تحقق اهداف اداره کار میکنند ولی فعلآ کارمندان تما م ادارات به محور افراد میچرخند افرادیکه به نمایندگی ازتیمها در رهبری قرار دارند درین صورت اهداف اداره فراموش گردیده است حتی شنیده میشود که وزیران هم ازخود چندان صلاحیت ندارند برای انها ازبالا کسیکه اورا درسهمیه خود گماشته دستور داده میشود که این عمل کارهارا بکلی به سکتگی مواجه میسازند ویکتعدا مامورین خارج ازتیم با وصفیکه وطنرا دوست دارند به سیل بینها مبدل میسازند باید وزیر صاحبان بدون تیم بازی مطابق اهداف اداره خود تیم کاری که ترکیب ملی را درنظر گرفته باشد تعین وبه پیش بروند در غیران منتظر ناکامی خود باشند .
>>> سلام:
آنچه که واقعیت بود استاد رفعت بیان داشته است وموارد جالب را انعکاس داده.
نصردره صوف
>>> محترم ر فعت بداندازاین جهت به نفع ماست اگرقانون رامعیارقراردهدبارقابت صحیح ونظارت برهمدیگرمی توانندجریانهای مخالف دریک اداره به درستی وظیفه خودراانجام دهند. درراس دونفرنیست بلکه زمان تقسیم شده است .دوجریان متفاوت می توانندبااستنادبه قانون وپارلمان قوی یک حرکت توسعوی واصلاحگرانه دررقابت صحیح درتمام بخشهاراشروع کنندومطابق قوانین تخی نکنند.
شیوا.کاندیداحتمالی بلخ
>>> آقای رفعت!
یک حکومتی کرزی نتیجه نداد، دو حکومتی اشرف غنی و داکتر عبدالله نتیجه نداد. چه میشود اگر درجای شان سه تاره بشانیم که نتیجه بدهد.
>>> واگر کسی زمانی رئیس شکایات انتخابات بوده باشد وتقلب را حمایت کرده باشد هم آسیب جدی میرساند
>>> یگانه راه بيرون رفت از اين "پرتگاه بزرگ", ( "پرتگاه بزرگ"= معضله , مشكلات, کشور ساختگى, جنجال, تنگ گاه, برزخ, زبانهاى گوناگون , ملتهاهاى گوناگون, قومهاى گوناگون, اديان و مذب هاى گوناگون وتبارهاى گوناگون عدم وحدت , و همبستگى......وغيره) تجزيه است.تجزيه ضرورت تاريخى کشور است. شرط اتحاد اساسى تجزيه است. تجزيه و تحليل در قدم نخست اولين راه براى ساختن و دوباره ساختن است. اتکا به حالت کنونى, وضع موجود (Status Quo) کشور را از "پرتگاه بزرگ" نجات نمى دهد. بلکه تغير و تبديل ساختارى, و فراساختارى و نه جراحی زیبایی!
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است