تاریخ انتشار: ۰۸:۵۱ ۱۳۹۴/۲/۱۶ | کد خبر: 94316 | منبع: | پرینت |
بعد از سپری شدن چهارده سال از روی کار آمدن نظام جدید در کشور و تدوین قانون اساسی، دولت افغانستان همواره سعی کرده است تا با طالبان از در مذاکره وارد شده و آنها را وادار به پذیرش صلح و قانون اساسی نماید که متاسفانه در این هدف توفیقی نیافته است. حالا این سوال پیش می آید که آیا مذاکره با طالبان راهگشا خواهد بود و منجر به صلح پایدار در کشور خواهد گردید؟
با توجه به سابقه طالبان و کوبیدن بر طبل جنگ به نظر می رسد پاسخ به این سوال منفی است زیرا هر قدر که دولت افغانستان انعطاف پیش گرفته و از درسازش درآمده است طالبان جری تر و جسور تر شده و پاسخ نرم اش دولت کابل را با انفجارها و شبیخون های فاجعه آمیز تر و خونبارتر داده است.
تلاش های دولت کرزی و برادر خطاب کردن طالبان نه تنها منجر به صلح نگردید بلکه باعث جری تر شدن طالبان و گسترش نا امنی گردید. آزاد کردن اعضای طالبان از زندان های افغانستان و گوانتامو و خارج کردن نام برخی از رهبران طالبان از تحریم سازمان ملل نه تنها طالبان را تشویق به صلح نکرده است بلکه آنها نرم اش دولت افغانستان را نشانه ضعف دولت تفسیر نموده و سرسختی و تندروی بیشتر نشان دادند و تا جایی پیش رفتند که حتی رییس قبلی شورای عالی صلح را به قتل رساند.
علت این همه بی اعتنایی طالبان به تلاش های صلح دولت کابل این است که طالبان مهره بازی اسلام آباد است و آنها از خود اختیاری ندارند و اسلام آباد هم تا امتیازات لازم را از دولت افغانستان نگرفته، حاضر به صلح نخواهد بود زیرا پاکستان استفاده از ابزار تروریسم را در مقابل کشورهای همسایه بویژه هند، افغانستان و ایران جزء سیاست خارجی خود می داند. رد آتش بس و کوبیدن بر طبل جنگ در مذاکرات جاری در قطر از سوی طالبان بیهوده بودن مذاکرات را بیش از پیش نمایان کرد زیرا طالبان جزء زبان زور و مشت آهنین زبان دیگری را نمی فهمند.
بهترین راه حل مشکل طالبان و تروریست ها، سرکوب کردن تروریست ها و فشار بین المللی بر حامیان آنها و مقابله به مثل است. مذاکره با طالبان وقت تلف کردن و فرصت دادن به طالبان و حامیان آنها برای توطیه جدید تر و جنایات بیشتر است و به صلح نخواهد انجامید.
بنابراین بهتر است دولت افغانستان راهی را که چند بار بیهوده پیموده است نپیماید که آزموده را آزموندن خطاست.
سید میرزاحسین احسانی
>>> قدرت و زور را تروریستان میدانند. صلح و تسلیم ترویستان را شرور و خونخوار و دیوانه خون میکند. اول افغانستان را قوی سازید و بعد ترویستان را با قدرت خلع سلاح کنید و مظلومانیکه بدام ترویستان افتادند آزاد سازید. تسلیم و زاری شرم است بمردم افغانستان
>>> با تایید نظرات فوق بان علاوه میدارم راه موثر ارایه خدمت بهتر مبارزه واقعی با انواع فساد تنظیم موثر تشکیلات دولتی انحلال افراد مسلح غیر مسول وادارات غیر موثر واضافه کردن ان با واحد های خدمت گذار رعایت شایسته سالاری تقررکدر های با فهم ومجرب به منظور کسب حمایت عامه طرح وتطبیق پروزه های زیر بناهی در عرصه انرزی ابیاری زراعت باغداری لبنیات وغیره عملی شود به حای تشکیلات طویل وعریض که هیچ دست اورد ندارد اگر منابعی که به عناوین مختلف به جیب افراد شورای نام نهاد به عرصه های فوق سرمایه گذاری میشد راه ما غرض دست یابی به صلح ثبات وامنیت نزدیک میشد وطالبان این ولدان خطا اجیران معلوم الحال استخبارات کشور های منطقه نمیتوانستند مخل بیشرفت ترقی وتعالی وطن ما شوند حال هم میتوانیم با درک گذشته تجدید مسیر داشته باشیم بااحترام
صالح کابلی
>>> اقاي احساني حقيقت را گفته جاي شک نيست ...
نجيب اله تهران
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است