آیه ۹۶ سوره نحل

مَا عِندَكُمْ يَنفَدُ وَمَا عِندَ اللّهِ بَاقٍ وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ

آنچه نزد شماست پایان می‌یابد و فنا می‌شود اما آنچه نزد خدا است باقی می‌ماند و ما هر آینه صابران را پاداشی بهتر از آنچه به جای آورده‌اند عطا خواهیم کرد.

*چون تمام دارایی‌ها و لذت‌ها و برخورداری‌های این جهان روی در فنا دارد بهترین کار در جهان تبدیل کردن فانی به باقی است و شیوه این کیمیاگری آن است که آدمی هر چه دارد در راه خدا نثار کند.

* این نثار کردن یعنی همه آنچه دارد در جهت اعتلای خوبی و شادی و دانایی و زیبایی صرف گرداند و این همه انواع خیرات و مبرات را شامل می‌شود و چون همه را نزد خداوند فرستاد آمجا عالم بقاست و نزد خدا چیزی گم نمی‌شود بلکه هر لحظه افزون می‌گردد که آنجا عالم فیض و رشد و برکت است.

*تبدیل فانی به باقی محدود به صدقات و خیرات و سخاوت‌ها و بخشش‌ها نیست بلکه وقتی شخص تمامی دل خود را در کار حق نهاد و با خود عهد بست که از راه معشوق و جلب رضای او خارج نشود و به این عهد عمل کند دیگر هر چه کند باقی می‌ماند. هیچ خیری از او فوت نمی‌گردد و از گذشت عمر نیز او را باکی نخواهد کرد.
روزها گر رفت گو رو باک نیست
تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست
مثنوی

*کسی که مال و نفس خود را به مشتری ثروتمندی که غنی بالذات است بفروشد هیچ گاه زیان نمی‌کند و همه آنچه را که آنچه داده است به اضعاف مضاعف به او باز می‌دهند.

*این وعده الهی است و ثروتمندان حقیقی عالم کسانی هستند که از خود ثروتی ندارند و خود را کارگزار ثروت الهی می‌دانند و به عنوان نماینده و خلیفه پروردگارشان در عالم عمل می‌کنند و هیچ اضطراب و نگرانی از دزدان و اهریمنان و سیل و طوفان و رکود بازار و سقوط اقتصاد ندارند جز آنکه بکوشند تا خدمتی کنند و کارها را رونقی بخشد و یا با اهریمنی بجنگند و دیوی را از سر راه مردمان بردارند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است