تاریخ انتشار: ۰۸:۵۲ ۱۳۹۴/۲/۱۰ | کد خبر: 93970 | منبع: | پرینت |
هندی ها در روابط دیپلوماتیک شان با افغانستان بسیار احتیاط می کنند و این احتیاط اینقدر پیش می رود که وقتی اشرف غنی دست دوستی به آنها دراز می کند؛ ناریندرا مودی صدراعظم هند یک نگاه کشاله داری به اشرف غنی می کند و دست نمی دهد و مثل اشوریا رای و دخترهای کاپور بصورت مربع مستطیل ناز می کند؛ آن وقت یک تعداد اشرف غنی را متهم می کنند که چرا روی اجزای و اسکلت بدن خودش در روابط دیپلوماتیک مسلط نیست و دست و پایش هر کدام سیاست جداگانه ای دارند و به هر طرف پرتاب می شوند.
کارشناسان مسایل دست و پا و تنبان صدراعظم هند به این نظریه هستند که یکی از دلایل دست ندادن هندی ها با افغانستان این است که وقتی اشرف غنی از حکومت و نیروهایش می خواهد که از طالبان معذرت خواهی کند این به بدین معناست که معذرت خواهی از طالبان یعنی معذرت خواهی از پاکستان پس نتیجه اینکه ما باید در جنگ نیابتی با پاکستان در افغانستان خودکشی دسته جمعی کنیم و خیال همه دنیا را راحت کنیم و دو میلیارد دالری هم که به افغانستان کمک کردیم فدای سر پاکستانی ها در چهار طرف مرز افغانستان.
حالا شما زیاد جدی نگیرید؛ این قهر و ناز و کرشمه؛ عادت هندی ها است و اشرف غنی بعنوان یک اعجوبه سیاست؛ با دو حرکت سریع دستانش و سه حرکت بریک دانس پاهایش صدراعظم هند را به مدت چند ساعت پشت دروازه های بسته متقاعدش کرد که "دیر آید و درست آید".
هندی ها هم که نمی فهمیدند معنی این جمله سنگین چیست دست شان را به معنای احترام تا فرق سرشان بالا کردند و دلشان را به همین جمله فیلسوفانه رییس جمهورمان خوش کردند و قرار شده مثل آدم های خوب بیایند و پروژه های معدن حاجیگگ و بند سلما را از سر بگیرند و روی ادامه کار در بندر چابهار هم یک فکر اساسی تری کنند.
یک حرف عجیب دیگر هم رییس جمهور به افغانستانی های مقیم هند زده است که چیزی بیکاره و لنده غر از سفارت خانه های ما در اروپا بیایند در هند و در اینجا هم قول اشرفی می دهم که پلان 5 ساله را در صد روز به انجام برسانم.
در نتیجه اینکه: یعنی ما در سطح کره مریخ باید به رییس جمهورمان افتخار کنیم.
مهدی ثاقب
>>> مسلمان ها کشور های جهان را به دو قسمت تقسیم نموده اند:
یکی کشور های برادر که عبارت از کشور های اسلامی اند و رهبران شان هنگام دید و بازدید باهم بغل کشی و روبوسی میکنند،
دوم کشور های دوست که کشور های غیر اسلامی اند و رهبران کشور های اسلامی هنگام دید و بازدید با آنها دست میدهند.
در کشور های غربی رهبران در هنگام دید و بازدید ،اگر از جنس های مخالف باشند، روبوسی میکنند و اگر از جنس موافق باشند، با هم دست میدهند.
>>> محترم مهدی ثاقب، قلم تان رسا بود و خودشما سبز و خرم. این ابتکار شما یعنی بیان ضعف سیاسی به چنین جملات مختصر ستودنی است.
تشگر
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است