آورده اند که مولانا اشرف غنی را شوقی در سر ایجاد شد که بر بلاد ایران زمین با هفتاد خدم و حَشم و یار و بارگاه فرود آید؛ از قضای روزگار شیخُنا حسن روحانی از حاکمان آن دیار میزبانی را به افلاک رساندی و جملگی همرهان و همدلان را به تشریفات همایونی سپردندی و خود با اشرف بنای حکایات کهن را از دوره شیخ حامدکرزی رحمه الله علیه و مولانا احمدی نژاد با جبینی باز و خیالی آسوده روایت نمودندی.

در آنی شیخُنا روحانی را آتشی در دلش برافروخته شدندی و روی بر غنی و دیگر مریدان مولانا کردندی و گفتندی که باید بر ساحت رهبری دخول کردندی و از نصایح و اوراد و احادیث شیخُنا خامنه ای مستفید گشتندی؛ اشارت موثر افتادندی و شیخُنا خامنه ای حدیثی زیبا بر غنی و همراهان گفتندی که "همانا امنیت در بلاد شما امنیت در بلاد ماست، پس تکریم کنید بلاد ما را تا احترام شوید در بلادتان توسط ما".

این جمله نغز آنقدر سنگین بود که هیات همراه با دهانی کف آلود و زلفانی آشفته تنبان ها را دریدند و سراسیمه سر بر آستان تالار تشریفات فرود آمدندی اما از میزبانان و لشکریان بلاد
ایران ندایی بر نیآمد و...

قصه همی شد که مولانا اشرف غنی با نیم متر تسبیح و نیکتایی از جنس ابریشم در بوق و کُرنای جراید ایران مضحکه شدندی و آنان از این روی ندانستند که حکمت تسبیح عرفانی و نیکتایی دنیوی و آنهم در یک مناسبت بهر چیست؟ اما اشرف را از این سخن خوش نیامد و گفت این لوازم را بهر دیپلوماسی موفق کار آیندی و تسبیح را از جهت حمایت از یمن، نیکتایی را به سود بلاد غرب، ریش را برای شمایان به میدان سیاست آورده ام تا با کدامیک نَرد سیاست می کنید؟ این سخن آنچنان بود که شیخُنا روحانی فریاد برآورد و گفتندی که ای وای بر ما که رمز و راز تسبیح را در تیوری های ماکیاول خواندندی اما ندانستی که ماکیاول خود زنده جستی و بر ما درس سیاست آموختاندی.

شیخنای ایرانی را خنده ها منقلب کردندی و شیخنای افغان نیز از خنده ها قهقهه ها سر دادندی که مرغان آسمان تهران بادشان در روی هوا خارج شدندی و سر و بال کنده با جمعی از هیات و خدم و حَشم مدهوش گشتندی.

حکایت همچنان باقی بودندی و نعره ها میان دو همتا تبادله شدندی و ریشخندی ها و فکاهی ها از سر گرفته شدندی و امضاهایی با رنگ و بی رنگ بر تفاهم دو بلاد شدندی و الیافی آهنین بر تمام این اوراق سیاسی پیله شدندی تا باشد اشرف و حسن هر دو بازی ملعبه جدیدی را از سر گرفتندی و در اخیر برنامه شیخُنا غنی با جمع دیگری از مقام های بلند پایه و کوتاه پایه و هیچ پایه به موطن خویش رجعت نموده تا سفری دیگر شخی های پاهایشان را بدر آورند.

مهدی ثاقب

>>>   آورده اندی که دردیداررهبرایران ... غنی وروحانی که هردورییس جمهوربودندی بجای تهیه ی دوصندلی جداگانه مرایشان را یک سیت مشترک تهیه نموده بودندی واین خلاف اصول دیپلماسی بودندی.

>>>   بسیار جالب و پر محتوا بود. باز هم اینچنین مطالب را به نشر بسپارید. با تشکر.

>>>   بسیار جالب
م.ر از ایران

>>>   آقای ثاقب زنده باشی.
ع

>>>   حامد کرزی رئیس جمهور پیشین افغانستان هم تمام لوازم که درتن داشت از مردم امانت بود
امروز انگلیس چپن خودرا میخواهد
آمریکا کلاه قرقول خودرا میخواهد
آلمان پیراهن خودرا میخواهد
روسیه کورتی خودرا میخواهد
پاکستان تنبان خودرا میخواهد
چین بوتهای خودرا میخواهد
ایران لباس زیری پوش خودرا میخواهد
عربستان جوراب های خودرا میخواهد
و خود کرزی لچ و لق به میدان مانده است
آقای اشرف غنی رئیس جمهور فعلی افغانستان هم مثل آقای کرزی آخر لچ و لق میماند اگر لق و لوچ بمانند بهتر ازاین است که تا مردم رفته از ارگ به دهان شان زده بیرون نکرده خودشان استفا بدهند البته نمیخواهم بد گویی کسی را کنم به نظر من استفا بدهند بهتره
فاریابی

>>>   داستان رفتن گلبدین حکمتیار به پاکستان
حکمتیار در مرز بود ناگهان یک پاکستانی آمد و هی داد می زد گل بدین گل بدین حکمتیار فکر کرد که او را صدا میزند و به دنبال او به پاکستان رفت
قاسم از واشنگتن

>>>   از سرغنی زیاد بودندی

>>>   با پرتاب یک سلام آبدار!
شیخنا حسن در این مصاحفه از موضع بالاتر برخوردار بودندی و دا ملا غنی یک اندازه خودرا خوردتر فکر کردندی ولی یارا ن ، صلاح کاران داملا غنی را دلداری دادندی که گویا اتکای بی متکای وی امپریالیزم جهانی بودندی و هیچ بالای موقف برتر ایران فکر خودرا خراب نه کردندی و خودراخوش و خوشحال نشاندادندی .باز داملاغنی گل با همان خصلت ماکیاوالیست گونه اش خلاف میل و اراده خودرا خوش و خیلی با حال نشاندادندی .در اخیر خاوری از مزار شریف برای شما سلام تقدیم نمودندی .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است