ناقص بودن کابینه، عدم پرداخت و مصرف اعتبار و بودجه در بخش های زیرساختی و نیز بی توجهی به امور مردم ملکی توسط حکومت در دانشگاه ها خود را نمایاند. اعتراض ها و اعتصاب ها و تظاهرات مسالمت آمیز دانشجویان ابتدا از بامیان شروع شد و اینک به پایتخت رسید.

از آنجا که تا صدای کسی و کسانی یا گروهی در جایی بلند نشود توجه هیچ مسوولی بدان جا یا بدان چیز جلب نمی شود؛ اعتصاب کردن یگانه راه احقاق حقوق از دست رفته یا زنده کردن اعتبارات و امتیازات به فراموشی سپرده شده می باشد حتی در مکان های علمی و آموزشی.

از همین رو، دانشجویان دانشگاه بامیان نسبت به وضعیت نامناسب تحصیلی و فضای آموزشی و عدم امکانات اولیه بهداشتی و رفاهی در خوابگاه ها دست به اعتصاب و تعطیلی خود خواسته ی دانشگاه زدند تا اینکه با انتقال آنان به مراکز جدید تدریسی و اقامتی موافقت گردید و ظاهرا پرونده مختومه شد.

اینک در دانشگاه شبانه پلی تکنیک و دانشگاه شبانه کابل که از مهمترین و مورد توجه ترین مراکز علمی و آموزشی و دانشگاهی در کشور هستند، برگزاری نشست های سیاسی و نمایشگاه ها در محوطه دانشگاه و عدم پرداخت معاش استادان در یک سال اخیر موجب تعطیلی کلاس ها شده است.

یک راهپیمایی اولیه مسالمت آمیز برای جلب توجه مسوولان ارگ نشین و وزارت تحصیلات عالی به بسته بودن و تعطیلی تحمیلی 8 ماهه بخش شبانه دانشگاه کابل و عقب ماندن برای دو ترم از تحصیل صورت گرفت و بلافاصله پاسخ رییس اجرایی مبنی بر رسیدگی عاجل را بدنبال داشت.

این گام اولیه با تهدید دانشجویان پایتخت مبنی بر تظاهرات گسترده تر در صورت عدم رسیدگی عاجل مسوولان مربوطه همراه بود که به پاسخ شفاهی اولیه نیز رسید؛ در همین راستا اساتید و دانشجویان پلی تکنیک کابل نیز در اعتراض به تاثیر منفی برگزاری نشست های سیاسی و نمایشگاه ها بر روند آموزش نیز در دانشگاه را بسته اند.

تعطیلی دانشگاه ها و مراکز تحصیلی از مکتب ها گرفته تا مراکز عالی آموزشی و بلندپایه پژوهشی معضلی است که در صورت بروز کوچکترین بحران و کمترین کاستی و خطری به وقوع می پیوندد ولی تبعات و آثار بلند مدتی دارد که مورد غفلت مسوولان در چکر یا در رقابت بر سر چوکی قرار می گیرد.

زبان دیپلماسی و گفتگوی مسالمت آمیز برخلاف آنچه که در شورای عالی صلح، عمومی و همه گیر نمایانده می شود؛ هرگز فراگیر نشده و متاسفانه شاهد و شنونده روش های معمول اعتصاب و تظاهرات بین قشر امی و کم سواد با تحصیل کردگان و دانشجویان و اساتید هستیم که هنوز بر این عقیده اند: هر که صدایش رسا تر حقش ادا تر!

گرچه تمامی اقشار و گروه های مردمی از ضعف اقتصادی و ناامنی و بی ثباتی و فساد اداری متضرر می شوند اما نمود و تاثیرگذاری آن بر دانش آموزان مکاتب و دانشجویان مراکز عالی بیش از همه است که در صورت تعطیلی تحصیل به صفوف مخالفان مسلح، مهاجرت غیرقانونی و پرخطر یا اعتیاد روی می آورند. این موریانه های حکومت وحدت ملی است که ذره ذره از مصونیت محصلان می مکند...

کد (8)

>>>   ای خدای مهربان، به مردم ما را رحم و مهربانی کن و عقل مردم و مسئولین ما شکوفا ساز و روحیه مهر و محبت میان مردم ما نهادینه کن. آمین یا رب العالمین و بحق محمد و اله الطاهرین.
رضا بامیانی

>>>   دانشگاه نباید محل اختلافات باشدو فقط باید محل درس و تحصیل و داتش باشد در غیر این صورت پیشرفت علمی حاصل نخواهد شد و همه در حاشیه خواهد بود

>>>   اینهابیشترمشکلات درون صنفی دانشجویان است لکن دانشجویان مابای حرکتهای اصلاحگرانه دائمی اجتماعی وفرهنگی وسیاسی داشته باشند.ازپلان های اینجانب توسعه علمی فن اوری دانشگاهها وارتباطش باصنعت وااقتصادومدیریت درکنارتوسعه سیاسی وفرهنگیست
شیوا.کاندیداحتمالی بلخ

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است