در بدخشان، بغلان و پنجشير برف كوچ مي آيد و در قندهار، زابل و غزنى مردمان ما را دزدان و رهزنان مي برند. در هرات، ننگرهار و بلخ اختطاف، كشتن و تهديد از حدش بيرون شده است. كابل هم كه دريا گرديده و بی برق. دعا می كنم خداوند ما را از اين همه رنج و غم نجات دهد و درها و راه هاى رحمتش را به ما باز كند و مردم عزيز ما از غم و اندوه دور شوند.

در آن طرف مرز، پرويز مشرف رييس جمهور قبلى پاكستان می خواهد سياست خارجى و روابط ما را تعريف كند. اينطرف مرز پروژه طالبان با كلمه ى طيبه رو به ختم شدن است و مهر نبوت را با نام داعش ربط می دهند. اگر ما چيزى هم ندانيم تجربه نشان داده است كه ظالمان شكست می خورند و خداوند دين را محفوظ ساخته است اما مردم ما آنقدر تحمل كرده اند كه نه داعشى می تواند بالاى ما پيروز شود و نه هم داعش سازان. اين را نيز تحمل می كنيم و اميدوارم دولت بتواند صلح را با تعريف اصلى دشمن امروزى در افغانستان بياورد.

ما خواهان صلح هستيم و دولت را حمايت می كنيم و اما دولت نبايد بدون تعريف دقيق امروزى از دشمن افغانستان به اين روند به زودى گام نهد. در اينجا می گويم كه حزب اسلامى جايش را به طالبان داده است و گروه داعش جاى طالبان را می گيرد و ما همان مردمان هستيم كه گذشته هاى ما را دشمنان خوب می شناسند.

به اميد صلح واقعى و حقيقى در افغانستان و آرامش دايمى ميان مردمان ما!

احسان طاهری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است