بیماری ویروس ابولا در گذشته «تب خون‌ریزی دهنده ابولا» نامیده می شد و بیماری بسیار شدید و کشنده‌ای بود.به دنبال یک همه‌گیری، میزان مرگ و میر بیش از 90% است.

انتقال ابولا از طریق تماس نزدیک با خون، ترشحات و یا سایر مایعات بدن حیوانات آلوده به انسان منتقل می شود. در آفریقا، انتقال عفونت از طریق دست زدن به شامپانزه، گوریل، خفاش، میمون، بز کوهی و خارپشت بیمار یا مرده نیز گزارش شده است.

ابولا از طریق انتقال از انسان به انسان در جامعه گسترش می یابد که در نتیجه تماس مستقیم پوست یا غشای آسیب‌دیده با خون، ترشحات، ارگان و یا سایر مایعات بدن افراد آلوده یا تماس غیر مستقیم با محیط های آلوده به این مایعات رخ می دهد.

تماس مستقیم عزاداران با بدن فرد متوفی، می‌تواند نقش مؤثری در انتقال ابولا داشته باشد. مردانی که از این بیماری بهبود یافته اند، هنوز هم می تواند تا 7 هفته پس از بهبودی از طریق ارتباط جنسی ویروس را منتقل کنند.

علایم و نشانه ها ابولا: یک بیماری حاد ویروسی که اغلب با شروع ناگهانی تب، ضعف شدید، درد عضلانی، سردرد و گلودرد مشخص می شود. استفراغ، اسهال، بثورات جلدی، اختلال عملکرد کبد و کلیه و در برخی موارد خونریزی داخلی و خارجی علایم بعدی بیماری خواهد بود.

یافته‌های آزمایشگاهی عبارتند از افت گلبول‌های سفید خون و پلاکت و افزایش آنزیم های کبدی. دوره کومون این بیماری از 2 تا 21 روز متغییر است. تشخیص سایر بیماری‌هایی که باید قبل از تشخیص ابولا رد شوند عبارتند از: مالاریا، تب حصبه، شیگلا، وبا، لپتوسپیروز، طاعون، ریکتزیوزیس، تب راجعه، مننژیت، هپاتیت و تب خون‌ریزی دهنده ویروسی.

عفونت ویروس ابولا را می‌توان به صورت قطعی در آزمایشگاه از طریق انواع مختلفی از تست‌های تشخیصی کشف کرد. هنوز واکسن دارای مجوز برای این بیماری در دسترس نیست. چندین واکسن در حال آزمایش است اما هیچ کدام درحال حاضر برای استفاده‌های بالینی مجاز نیست.

بیماران شدیدا بدحال مراقبت‌های ویژه نیاز دارند. بیماران اغلب دچار کم آبی شدید می‌شوند و نیاز به مایع درمانی با محلول های حاوی الکترولیت ها به صورت خوراکی یا وریدی هستند؛ هیچ درمان خاصی در دسترس نیست.

کد (6)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است