تاریخ انتشار: ۱۱:۴۵ ۱۳۹۳/۱۱/۲۱ | کد خبر: 89013 | منبع: | پرینت |
منع پُس پُسکان اداری و به کارگیری زبان اشاری با همدیگر که شامل چشمک زدن، لیسدن لب، گزیدن لب پایانی با دندان های بالا، بالا کشیدن ابرو، چُملُک کردن
بینی و خنده های الکی می شود.
- سایلنت (بی صدا) گذاشتن تلیفون و اعضای صدا دار بدن در داخل شعبات و اداره ها به استثنای تشناب
- پایان شدن از موتر با پای راست برای استحباب
- پاک کردن بینی در بیرون از اداره برای ضایع نشدن وقت
- منع بستن ازار بند و کمربند در دهلیزها و صحن اداره ها
- ماچ کردن مکتوب و عرایض مراجعان که درحکومت قبلی در رُوی مکتوب و ریش مراجعان گاهی تُف هم می کردند.
- تشناب رفتن به اساس ضرورت و میزان طوفان معده که در حکومت قبلی تشناب جای تفریح و وقت کُشی بود.
- سه بار فاژیده کشیدن پشت میز در یک روز که قبلا هفتاد بار در یک روز بود.
- حذف یک وعده «نصوار» ماموران در ادره های دولتی، از لیست شیرینی پس از غذا
- عدم گذاشتن پا بالای پا، برای جلوگیری از نمایش خشتک کَندَه در ادره ها
- منع پوشیدن بوت های کوری بلند و صدا دار برای جلوگیری از آلودگی صوتی در اداره ها
- فرق گذاشتن کامل میان تلاشی و قتقتک دادن مراجعان
- چاپی کردن مراجعانِ قتقتک دار به جای تلاشی
- و... منع زدن عطسه از بالا و برآمدن صدا از زیر...
حفیظ الله مصداق
>>> تمام موارد فوق در دفتر ریاست اجرائی طی یک مکتوب فرستاده شده وحالا موارد مذکور کاملآ مراعات میشود
مشاوریت ارشد ریاست اجرائی
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است