سیاستمداران جهادی در جنگ نرم قدرت دارند اعتماد اعضای حزب و هواخوهان خویش را آهسته آهسته از دست می دهند. این ناعاقبت اندیشی در شرایط موجود، برنامه شوم کشور های خارجی را در قبال حذف مجاهدان تسریع می بخشد.

سیاستمدارانی که باید پیام تعهد، تقوا، عدالت و تخصص سر دهند اما در عوض در این جنگ نرم قدرت از اعتماد مردم استفاده نادرست نموده و با نفوذ خویش در پی مایه‌گذاری برای اعضای خانواده اند و می خواهند برای بدست آوردن قدرت بیشتر حریفان درون‌حزبی و درون‌قومی‌شان را به حاشیه برانند. مانند همه کشورهای جهان، این‌جا هم جنگ بر سر زراندوزی از منابع قدرت و منزلت اجتماعی است که هر شخص و سازمانی می‌خواهد به میزان بیشتری از آن برخوردار شود اما عیب کار این است که در کشور ما بیان سیاست هویتی در سطح خانواده نمودار می گردد و سیاستمداران، نخبه های حزب خویش را به فراموشی سپرده و همه امتیازات به خانواده وچاپلوسان اهل دربار اختصاص داده می شود.

با تاسف اکنون از سیاستمداران مربوط به جریان های وحدت، جمعیت، حزب، افغان ملت گرفته تا جنبش و سیاستمداران لیبرال دموکرات و گروه های چپ برای داد خواهی از حقوق اقوام هزاره، تاجیک، پشتون، ازبک و سادات و غیره در منازعه قدرت افغانستان نمایندگی می‌کنند،در حالیکه قرار است این اقوام به جان هم انداخته شوند. برخی از سران این احزاب از اینکه شخص مورد نظرش در فهرست نامزد وزیران نیست، ناراضی اند و این نارضایتی را ظاهرا به عنوان عدم رعایت سهم گیری ویالات در قدرت، تلاش دارند فشار مردمی بالای حکومت وارد نمایند و به شکلی مردم را به جان هم بیاندازند و می‌خواهند از این طریق قدرت خود را به نمایش بگذارند. از طرف دیگر اشرف غنی و عبدالله عبدالله تلاش دارند با مطرح نمودن حکومت کارا، تخصص وجوان سالاری را به ‌عنوان حربه سیاسی در حذف افراد رقیب با تخصص وتجربه عالی و همچنان شخصیت های مطرح اجتماعی را بشکل نرم آن بکار گیرند.

برخی از نخبگان احزاب جهادی خوب می دانند که در طی ده سال آینده کاملا از صحنه سیاسی کشور حذف خواهند شد اما متاسفانه باز هم تلاش دارند برای حفظ قدرت وکسب ثروت بیشتر پسر ویا اعضای نا کارامد فامیل خود را به عوض افراد حزب که از تخصص و تعهد کافی برخوردار اند در پست های مهم دولتی به معرفی گیرند و تصور می‌کنند که در روند تقسیم قدرت از سهم مناسب برخوردار شده اند،دریغا که کمتر از یکسال این نورچشمان بیسواد و هرزه به اثرضعف کاری سبگدوش خواهند گردید و نه تنها مایه شرمساری جهادی ها را فراهم خواهد نمود بلکه جفا بزرگ را در حق پدران و مجاهدان خود روا می دارند و از سوی دیگر برنامه حریفان تکنوکرات و بی دین را در جهاد ‌ستیزی تسهیل خواهند بخشید.

شرایط موجود نمایانگر این واقیعت است که احزاب جهادی اکنون سخت درگیراختلافات شدید شخصی و سلیقوی اند، اعضای کادر رهبری تلاش دارند تا مشروعیت هم دیگر را به چالش گیرند و در خدمت گذاری و چاپلوسی برای غرب گراها در برابر هم رقابت نمایند، از این سبب اهل جهاد کمتر به مقام شهرت و اعتبار جهانی راه یافته اند.

برخی‌ها می‌گویند که اختلافات سلیقه ای و شخصی مجاهدان از همان آغاز، سبب گردید که‌ اکنون اختلافات قدرت در لایه های سمتی، قومی و ولایتی نمودار گردد و مردم به جان هم بیافتند، در حالیکه سیاستمداران جهادی همه دارای یک کلیت اند اما متاسفانه اختلاف اصلی بر سر قدرت و کرسی حکومتی است که این خودخواهی رادرپوشش احزاب و قوم سمت و سو داده وخود با خانواده و چاپلوسان اهل دربار مصروف عیش وحشرت اند.


محمد شاه بارز

>>>   اینک چهارده سال است درموجودیت 50 کشور کفر مجاهدین محترم رضایت داشتندمسله کغرمطرح نبودخودشان فرزندی انگلیس به سویه جهان اعلان کرده افتخاردارند ...
وطندار

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است