با آمدن جناب اشرف غنی به ارگ ریاست جمهوری کابل، راه پای سران اسلام آباد به کشور ما باز شده و چند ماهی است که دندانهای پاکستانیها برای به دست آوردن آنچه از افغانستان باقی مانده، تیز شده است هم در زمینه های امنیتی هم در زمینه های اقتصادی و هم دخالت در امور سیاسی.

درباره زمینه های امنیتی باید گفت تا کنون چندین هیات بلند رتبه نظامی به کابل آمده اند و فرماندهان ارتش ملی افغانستان نیز به اسلام آباد رفته اند و پیرامون مسایل مهم امنیتی به تبادل نظر پرداختند. هرچند جلوگیری از قاچاق در مرزهای مشترک و مسدود کردن مسیر تروریست‌ها برای جلوگیری از جابه‌جایی آنها در دو طرف مرز مشترک مهم‌ترین اهداف این ملاقاتها بوده، اما معلوم نیست چرا هرچه این دیدارهای دوجانبه بیشتر می شود، حملات شبه نظامیان طالبان نیز افزایش می یابد.

درباره دخالت پاکستان همین بس که طی یکسال گذشته سه بار رییس سازمان استخبارات پاکستان به کابل آمده که قطعا این سفرها در بسیاری از مسایل سیاسی جاری در کشور از انتخابات گرفته تا تشکیل دولت وحدت ملی و سپس معرفی کابینه تاثیر گذار بوده است.

نکته ی دیگر مسایل اقتصادی است. آنگونه که از خبرها برمی آید هم اکنون مقامات افغانستان و پاکستان برای پروژه های بزرگ زیر بنایی، کمیسیون مشترک اقتصادی ایجاد کرده اند. در حالی که بزرگترین مشکلات اقتصادی کشور ما ریشه در آن سوی مرزها دارد، همانگونه که ناامنی ها افغانستان نیز از پاکستان می آید.

موضوعی که در این میان مطرح می شود این است که نباید فراموش کرد که اعتماد به رفتار و اخلاق سیاسی اسلام ‌آباد اشتباه است. زیرا پاکستان هرگز به امنیت افغانستان، بهبود اقتصاد و ثبات سیاسی کشور ما علاقه و پا‌یبندی نداشته است. حال اینکه چگونه اشرف غنی و همفکرانش می خواهند به همکاری اقتصادی با چنین کشوری اعتماد کنند و اسلام آباد را در ساختن پروژه های زیر بنایی افغانستان سهیم سازند، جای سوال دارد.

هر چند عده ای تلاش می کنند انیگونه جلوه دهند که نقطه بسیار اساسی و مهم اختلاف بین افغانستان و پاکستان، مرز دیورند است اما باید گفت این تنها و یگانه مشکل اختلاف بین دو کشور نیست بلکه عوامل دیگری نیز وجود دارد که بین دو کشور باعث تشنج و بی اعتمادی شده است زیرا این کشور به لحاظ اینکه قدرتی هسته ای درمنطقه است، می خواهد در افغانستان نفوذی فوق العاده داشته باشد. از طرفی، پاکستانی ها برای اینکه افغانستان گذرگاهی برای عبور کالاهای تجاری و تولیداتشان به آسیای میانه باشد، دست به هر کاری می زنند تا منافع خود را در افغانستان حفظ کند.

لذا با توجه به تحولات سال‏های گذشته در روابط تجاری و اقتصادی میان افغانستان و پاکستان، هیچ شکی وجود ندارد که پاکستان به هیچ توافق و قراردادی با افغانستان پایبند نمی باشد و با گذشت هر روز، این روابط به هر دلیل مزخرفی، معروض به تحریم و تهدید قرار می‏ گیرد حال اشرف غنی صاحب هرگونه که می خواهد، فکر کند.

کد (10)

>>>   درباره دخالت پاکستان همین بس که طی یکسال گذشته سه بار رییس سازمان استخبارات پاکستان به کابل آمده که قطعا این سفرها در بسیاری از مسایل سیاسی جاری در کشور از انتخابات گرفته تا تشکیل دولت وحدت ملی و سپس معرفی کابینه تاثیر گذار بوده است.
عصمتیان

>>>   اینها خود پا کستانی ... استند اگر به این طرف خط دیورند بودند افغانی واگر آن طرف خط بودند خودرا پاکستانی می گویند. جا ی سوال وتعجب ندارد. مگر در منطقه که زندگی میکنند پول کلدار رایج نیست از افغان وافغانی بودن عار دارند. از نام پاکستانی بیشتر لذت می برند. م .م

>>>   هرگاه به تاریخ نظر اندازی نمائیم خواهیم یافت که پاکستان بعد از به وجود امدنش که کمی بیشتر از نیم قرن میشود هیچ وقت در وعده خویش صادق نبوده ونمیخواهد تا افغانستان یک کشور مستقل ،ازاد،با ثبات وبا اقتصاد قوی باشد بخاطر اینکه افغانستان یکبازار مهم برای ان کشور میباشد .پاکستان که خود را یک دولت مسلمان میگوید اما در عقب اسلام چه جنایات را که علیه مسلمانان خود پاکستان سایر کشور ها وبخصوص افغانستان انجام نداد باشند پاکستان با همکاری کشور های خارجی که تمویل کننده پاکستان هستند چه حالات بد را بالای کشور ما نیاوردند واعتماد کردن بالای پاکستان کار حمقانه یی بیش نسیت همین نواز شریف که فعلاً صدر اعظم چیر کستان است با سقوط حکمت داکتر صاحب نجیب الله علنی در تلویزیون که در مصاحبه خویش گفت که بهترین خدمت را که به مردم پاکستان انجان داده ام این است که اردوی ملی افغانستان را که بعد از کشور عراق در منطقه دوم بود از بین بردم .پس چطور به این ...اعتماد کرد.
حسیب الله از کابل

>>>   پـــاکــســـتان مـــآمـور ویرانی افغانستان

>>>   ما افغان ها ادعا نداریم اما در جهان بیشتر افغان ها مغز متفکری دارن اما تنها مشکل ان ها این است که نمیتواند تحصيل کنند اگر ان ها به اندازه کافی پول به تحصيل داشتند بهترین دانشمنداني داشتیم ما افغان ها اما بیشتر پاکستان مانع پیشرفت افغانستان میشود چون که خیلی از کشور ها تایید کردنند که اگه افغانستان پیشرفت کند هیچ کشوری به ان نمیرسد تنها از برادران افغانم این خواهش رو دارم که بچه هایشان را بذارند تا تحصيل کنند اگر ما نذاریم بچه هایمان ادامه تحصیل دهند ما هم عقب مونده میشیم هم بی دانشمند اگر امروز نخوانیم فردا خودمان جلو مردم کشور های همسایه کم میاریم... ان ها به سلاح های هسته ای شان مینازند اگر ما ها هم میتوانستیم تحصيل کنیم اما کشورمان معلم های تحصيل کرده نداشتن... در مرز ها هزاران جوان افغان جان خود را از دست میدهد اما کسی به فکرشان نیست تا جای که میدانم اگر یک ایرانی در کشورهای غریبه کشته شود میرود تحقيق میکند که چطور کشته شد و به چه دلیل اما تنها ما افغان ها هستیم که در کشور بی ارزش هستیم... اگر میشد رییس جمهور افغانستان افغان هارو از ایران انتقال دهد به یه کشور دیگری... اگر میتوانید به رییس جمهور بگوید که باید تکلیف افغانها رو روشن کند بهترین کار ان است که افغانها را به یه کشور های همسایه انتقال دهد اقای اشرف غنی با خیلی از کشور ها همسايه شد میتوانست افغان هارو به انجا ها انتقال دهد اما این ریس جمهور هم به فکر خودش هست در انتخابات خیلی حرف هارو زد خیلی قول هارو داد اما تا حالا به یکیش هم عمل نکرده

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است