از وعده تا عمل
 
تاریخ انتشار:   ۱۰:۳۸    ۱۳۹۳/۱۱/۴ کد خبر: 87948 منبع: پرینت

با کمال تاسف و تاثر دشمنانی که دیروز کرزی برادران ناراضی خطاب می کرد امروز (غ) دشمنان سیاسی خطاب می کند.

آخر چگونه می شود دشمن را برادر ناراضی و یا دشمن سیاسی خطاب کرد، کرزی که نتوانست سیزده سال با کشتن صدها انسان بیگناه بدست این برادران ناراضی اش آنها را راضی سازد شاید درس خوبی باشد برای شما که آنها دشمن است دشمن دیگر برادر ناراضی و سیاسی نمی شود پاسخ به تو هم همان است که سیزده سال دادند، این انسانهایی پست یک بار دیگر عمل غیر انسانی را در مسیر راه جاغور و گیلان راه که هر ریس جمهور وکیل وزیر و معاون برای جمع آوری آرا سفری داشته است به این سرزمین داشته است و هر دروغ و وعده که هیچ یک جامع عمل نپوشیده است به مردم دادند.

من دیگر نمی گویم صبر جمیل برای خانواده شهدا عنایت کند و برای شهدا بهشت برین، آخر چگونه می شود صبر جمیل داد از یک فامیل وقتی 5 نفر همزمان شهید شود کدام صبر جمیل می تواند درد این فامیل را دوا کند و یا آرزوی بهشت که ما می کنیم، بس است دیگر،جناب غ و ع شما که برای ارای مردم در وقت کمپاین از هر گونه دروغ و فریب استفاده کردید و هر قدر توانستید از احساسات مردم استفاده کردید.

جناب ع و غ و اعضای کابینه و معاونان "بس است دیگر"صبر جمیل و بهشت برین آرزو کردن برای خانواده های شهدا، دردی که آنها دارد آرزوی صبر جمیل شما هیچ دردی را دوا نمی کند و بهشت که شما آرزو می کنید آنها نمی خواهد بس است فریب آخر چگونه می شود دشمن را برادر ناراضی یا سیاسی خطاب کرد، چرا هیچ یک مشخص نمی کند که اینها چی نسبتی دارد با حکومت چرا مردم بیگناه را در دم تیغ انسانهای خون اشامی که تا دندان مصلح هستند می دهید، نمیدانم چی احساس می کنید وقتی هر روز اخبار ده ها کشته و صدها زخمی را می شنوید آیا از لحاظ وجدانی ارام هستید؟ آیا غذاب وجدان ناراحتتان نمی کند؟ آیا شب ها گریه های یتمان و بینوایان خواب را از چشمان تان نمی گیرد؟ آیا صدای گریه مادران را می شنوید در انتظار پسراش جنازه اش را می آورد؟ آیا درد پدری را احساس می کنید که جوانان شان قربانی بدست همین برادران ناراضی و سیاسی شهید شدند؟ آخر شما که خود پدر هستید چطور می شود احساس نکرد؟ پس بدانید محکوم کردن شما با شدید ترین الفاظ دیگر برای مردم به صبرو برده باری دعوت نمی کند.

بس است دیگر" مردم که همه چیز را دیدن و شنیدن چه کردید و چه گفتید اما حکومت که مردم ماه ها انتظار کشیدن ده ها کشته و زخمی دادندند و میلون ها دالر هزینه براداشت انتظار چنین فضایی را نداشت، مردم فکر می کردند دنبال این همه سیاهی روشنای است اما شما ها نه این که چراغی را روشن نکردید بلکه سیاهی را سیاهتر کردید، آخر شما که در هر روز از کمپاین از حکومت جوابگو به مردم سخن می گفتید، چرا به آن چه نمی توانید عمل کنید مردم را فریب می دهید و یا اینکه این تبدیل به یک رسم شده در افغانستان، مردم که بعداز انتظار کشیدن ها برای اعلان نتایج انتخابات، چشم امید به یک فردای بهتر داشتند و اما شماها یک بار دیگر بی شرمانه بر همه قوانین حکومت خط کشیدید و انتخاب 7 میلیون انسان را نادیده گرفته و همه را سوزاندید مردم برای شما ناخن های خود را از دست دادند و بهترین عزیزان خود را از دست دادندند شما ها که هم اکنون پاسداران قانون هستید هیچ میدانید که خود چه کردید، اولین ناقضتن قانون آنهایی است که امروز چنان حرف از قانون می زند مثلی که فراموش کردند خود که بودند و چی شدند و اما دوبار بعد از ماه ها انتظار یک بار دیگر ثابت کردید که چگونه در مقابل مردم بی احساس هستید و همه چیز را به بازی گرفتید، آخر شما که با جیغ زدن های تان به مردم وعده دادید که به زودی کابینه اعلان می شود، چه شد که این وضعیت ماه ها طول کشید؟

می دانم باید هم طول می کشید چون اطراف تان در جریان انتخابات همه انسان های وزارت طلب و ریاست طلب دورادور تان می چرخید و بعد از انکه مردم کاسه صبراش دوباره لبریز شد و عده ای از وکلای هم کم پول صداها بلند و بلند تر شد تا اینکه دوباره از همان فریب های که داده بودید مردم را با صبر و حوصله مندی دعوت کرده و وعده کابینه ای کارا و متخصص را دادید و بلاآخره انتظارها به پایان رسید کابینه اعلان شد مردم فکر کردند شاید توانسته باشی به این مدت انسانهای کارا و متخصص و دلسوز را یافته باشی اما همین که سرو صدای کابینه در فضا پیچید همزمان با آن رسوای دیگر فضارا آلوده تر از آنچه بود آلوده ساخت.

انسانهایی که دنیا دارد به خاطر جرم و خیانتش تعقیب می کند در سرزمین ما انسان شایسته و متخصص خطاب می گردد، دیگری قبل از آن که رسوای اش بیشتر گردد کناره میگیرد و عده ای دیگری هم با تابعیت دوگانه متهم می گردد، آخر با کدام رو و وجدان یک بار دیگر در پارلمان حرف از حکومت داری خوب می زنید و دوباره به دروغ های خود تاکید می کنید، پارلمان هم که به همه معلوم است عده ای آن چنان دنبال معامله و شکار است که لحظه شماری می کند بی خود نیست که در روز اعلام کابینه چوکی های خالی بچشم نمی خورد آخر نباید شکاری به این خوبی را از دست داد، وقتی جناب ایشان در پارلمان یک بار دیگر بی شرمانه از حکومت داری خوب سخن گفت چرا همه سکوت مرگ بار اختیار کرده بودند و اما پیامی به جاغوریان عزیز! مردم عزیز دیگر انتظار کشیدن برای اینکه جناب ع و یا غ و ابراز تسلیت کند و یا بهشت برین یا صبر جمیل آرزو کند درد شما را دوا نمی کند، بهشت که اشرف غنی برای مردم آرزو می کند با آزاد ساختن دشمنان از زندانها ما نمی خواهیم، مردم باید خود با اتفاق و وحدت خواسته های مشخصی را به حکومت پیشنهاد کند شما که در وقت انتخابات صندوق های از رای هستید، دولت مردان که فقط در نزدیک به انتخابات سری به مردم می زند و وعده های فریب کارانه می دهند "دیگر بس است".

مگر سالانه چه تعداد از مردم ما قربانی می شوند، مگر هر کدام ما بارها شاهد چندین واقعه ای غم انگیز نبوده ایم؟ مگر چندین بار مردم حتی به جرم داشتن کارت تلیفون مجرم شناخته نشده است هیچ می دانید با چگونه اشخاص طرف هستید؟ انسانهای که در جهل مرکب بسر میبرد، مگر چندین بار هر شخص از آدرس های مختلف وعده های داده است کدامش عملی گشت، مسیر راه جاغوری قره باغ که بنام عبور از قتلگاه است جان چندین انسان بیگناه را در آنجا گرفتند؟ مشکل اساسی که راه جاغوری است چندین بار وعده داده شده است و کار اش آغاز و بدون هیچ کاری قطع گردیده است تا اینکه در مدت های آخر به گاو شیر ده تبدیل شده بود. هر که می آمد قرار داد می کرد و با گرفتن هزینه ای پی کار اش می رفت.

آخر چرا تا هنوز هم که هنوز است دولت در قبال آن بی تفاوت است آخر به خود آید،چندین بار وعده ولایت را دادند و چندین بار وعده بند برق را دادند مگر همه را فراموش کردید؟

اتفاق و وحدت شما هر خواست شما جامع عمل می پوشاند.


مرتضی عالمی مسک


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است