امروز ظهر که برای خواندن نماز به مسجد رفته بودم، ملا امام مسجد روایاتی پیرامون وضعیت ارواح در عالم برزخ بیان کرد. اینگونه که ملا امام مسجد می گفت برزخ فاصله بین زمان مردن تا روز قیامت یا همان روز حساب و کتاب است. اگر آدم بد باشد این مدت زمان را در یک جهنم موقتی معذب خواهد بود و اگرآدم خوبی بوده باشد در یک بهشت موقت به سر می برد تا دادگاه نهایی در صحرای محشر برگزار گردد.

مسیر مسجد تا خانه را به این موضوع فکر می کردم که وضعیت برخی رهبران جهان بخصوص وضعیت جناب ملک عبدالله پادشاه آل سعود که صبح روز جمعه از دنیا رفت با اسامه بن لادن که یار قدیمی اش بود، در برزخ چگونه است؟ جای شما خالی چاشت شوربای چرب را که خوردم، به یکباره خود را در یک باغ سرسبز و کلان دیدم. درختهای سربه فلک کشیده، جوی های پُر شیر، قصرهای طلایی و دو نفر آشنا که به یک تخت تکیه زده بودند.

به نظرم چقدر آشنا می آمدند، خوب که دقت کردم دو مرحوم تازه گذشته یعنی عبدالله بن عبدالعزیز و بن لادن را دیدم. خیلی تعجب کردم با تعاریفی که از عملکرد این دو نفر شنیدم، اینجا و اینها کمی عجیب است. جلوتر رفتم تا ببینم با یکدیگر چه می گویند.
( لازم به ذکر است که این دو نفر به زبان عربی سخن می گفتند و من آن را به زبان فارسی روان ترجمه کردم)

اسامه بن لادن رو به ملک عبدالله: خب دگر چه خبر پادشاه صاحب. بعد از من کمی دیر آمدی، دل نگران شدم شاید یادت رفته با هم در کاخ سفید هم پیمان شدیم که تا پای مرگ با هم همدل و همراه باشیم!

ملک عبدالله: بن لادن جان، تقصیر کار من نیستم. برنامه اوباما با تاخیر اجرا شد، اما من بر سر عهد و پیمانم بودم و بالاخره خودم را به تو رساندم.

بن لادن: راستی بعد از مرگ من اوضاع دنیا چگونه گشت؟

ملک عبدالله: اوضاع خیلی تفاوتی نکرد. فقط باز هم پاکستان دو رنگی کرد. یک دم گفت که با تو مخالف بوده و از کشته شدن تو راضی است. یک وقت دگر از خانواده ات حمایت کرد و آنها را تحویل آمریکا نداد و هنوز هم از جسد تو خبری نیست. هرچند داعشی که وعده ی تاسیس آن را قبل از مرگت به تو داده بودم، عملی شد و نمی دانی این گروه تروریستی این روزها چه گرد و خاکی علیه کشورهای مسلمان منطقه به راه انداخته است!

بن لادن: مقامات پاکستان کار همیشگی شان این است، آنها حتی با مادرشان هم دورنگی می کنند. از احوال داعش هم بی خبر نیستم. اخبار نکاح جهادشان تمام حوری ها را نیز به وجد آورده است.

ملک عبدالله: اسامه صاحب، یک سوال دارم که امیدوارم جواب دهی. آن هم اینکه شب اول قبر را چگونه گذراندی و چطور از این باغ و بستان سر درآوردی؟ من شک داشتم که با این عملکردهایی که من و تو داشتیم، ما را به جهنم هم راه دهند، چه رسد به این قصر و بارگاه!

بن لادن: اتفاقا من هم می خواستم همین سوال را از تو بپرسم که تو با آن همه عمل مشکوک به حرام (از رقاصگی و مشروب خوری) که مرتکب شدی و قوانین اسلامی را تحت ایین وهابیت وارونه نشان دادی، چگونه به اینجا منتقل شدی؟ اما بگذار که اول من برایت بگویم.

به محض اینکه مُردم همه بدنم آتش گرفت و دیدم که دو غول با گُرزهای آتشین به طرف من می آیند تا مرا به سمت جهنم ببرند. ناگهان فکری به ذهنم خطور کرد و با صدای بلند فریاد زدم: آی بی خِردان چه می کنید؟! من اسامه ام، اسامه بن محمد بن عوض بن لادن. من کسی هستم که به دستور من در روز یازده سپتامبر ، 2974 غیر مسلمان کافر کشته شدند و چندین بار به سفارتهای آمریکای جهان خوار در کشورهای مختلف حمله نمودم. من شاهزاده ثروتمند عربستان سعودی هستم که بیش از نیمی از ثروت و درآمد میلیارد دالریم را صرف تعلیم و تربیت کودکان و جوانان پاکستانی و افغانستانی نمودم تا به آنها اخلاصی را آموزش دهم که چگونه برای کشتن کفار جان خود را با عملیات انتحاری فدا سازند. من کسی هستم که سالیان عمرم را با دو استعمار جهان یعنی آمریکا و بریتانیا سازش نمودم و معامله ها کردم، با حیله های پاکستان ساختم تا بتوانم با ریالهای سعودی اسلام خودم را به جهانیان معرفی نمایم.

با این تفاصیل آیا روا می باشد که اینگونه با من رفتار نمایید ؟ مگر خداوند متعال نفرمود هل جزاء الاحسان الا الاحسان. آیا جزای احسان و خوبی این است؟ آیا من عمری را جهاد نمودم تا عاقبتم این شود؟!

وقتی اینها را گفتم و آنها حقانیت گفتار مرا درک کردند و چشمان تَرَم را دیدند، رفتارشان با من تغییر کرد و مرا به اینجا آوردند و حال در محضر شما هستم. حال شما به عنوان پادشاه عربستان سعودی بگو که ماجرایت چه بود و چگونه به اینجا منتقل شدی؟

ملک عبدالله که دیگر از آن مرض و مریضی اش خبری نبود با شور و علاقه گفت: همه اتفاقاتی که برای تو افتاد، دقیقا برای من هم تکرار شد. من هم با زرنگی ای که از تو به یاد داشتم، با صدای بلند فریاد زدم: ای ماموران عذاب بشنوید تا بدانیدکه من که هستم؟ منم ملک عبدالله پادشاه عربستان سعودی! من عبدالله بن عبدالعزيز بن عبدالرحمن بن فيصل بن مانع بن ربيعه المريدی می باشم و نسبم به قبیله بكر بن وائل از بني اسد بن ربیعه می‌رسد. من ششمین پادشاه عربستان سعودی و دهمین فرزند عبدالعزیز آل سعود بنیانگذار دولت سوم سعودی هستم.

من همان کسی هستم که تحت نام اسلام به آمریکا، انگلیس، اسراییل و دیگر غربیها خدمتهای فراوانی کردم. منم که بر ضد کشورهای اسلامی هزار و یک توطئه به راه انداختم. منم کسی که حامی بیشترین گروه های تروریستی از القاعده و طالبان گرفته تا داعش و النصره هستم. من کسی هستم که با ریالهای کشورم هزاران مجاهد انتحاری را تقدیم اسلام کردم . منم کسی که رقص با شمشیر را جرج دبلیو بوش رییس جمهور وقت آمریکا آموزش دادم. من تنها کسی هستم که از صدر اسلام تا کنون توانستم قوانین اسلام را با شدیدترین حالت آن تحت عنوان گروه هایی چون داعش و طالبان به اجرا در آورم.من کسی هستم که در قرن بیست و یکم، چگونگی رفتار با زنان را به جهانیان معرفی کردم.

حال از شما سوال دارم که آیا روا می باشد با خدمتگزار ترین شخص به اسلام اینگونه رفتار شود؟ وقتی اینگونه صریح سخن گفتم، یکی از آن غولهای گُرز به دست گفت: این پادشاه راست می گوید، من از اول هم با خودم گفتم که قیافه او به آدم های بد نمی خورد. رهایش کنید برود جای همان عرب پولداری که دو سه سال قبل آمد.

اینگونه شد که من سر از اینجا در آوردم. ولی رفیق گلم اسامه جان، اینقدر بگویم که اگر آنها می فهمیدند که من و تو دست پرورده آمریکا هستیم، یا با همکاری پاکستان و برخی کشورهای عربی چه جنایتهایی علیه اسلام انجام دادیم تا گروه های تکفیری تحت آیین وهابیت به جان مسلمانان بیفتند و جان و مال و ناموس مسلمین را به خطر بیندازند، به این آسانی رهایمان نمی کردند و خدا می دانست الان کجا بودیم.

سخن که به اینجا رسید، خودم را به آنها رساندم و بعد از سلام و احوالپرسی گفتم: من خبرنگار شبکه اطلاع رسانی افغانستان یا همان افغان پیپرم. یک سوال برایم به وجود آمده که برای یافتن جواب آن مزاحم شما شدم. آن هم اینکه شما از وضعیت رهبران افغانستانی از جمله ربانی و فهیم که به برزخ آمده اند یا به زودی خواهند آمد، اطلاعی در دست دارید یا خیر؟

بن لادن که کمی زبان مرا می فهمید رو به من کرد و گفت: من از یکی از ملایک که مسوول بخش افغانستانیها در برزخ بود، شنیدم که می گفت، رهبران افغانستانی چه جهنمی باشند چه بهشتی، هر کدام در یک فضای جدا دور از هم نگهداری می شوند تا سبب جنگ داخلی در برزخ نشوند.

تا این جمله را گفت، خنده ام گرفت و ناگاه دوباره خودم را در خانه ی خود دیدم . ولی نفهمیدم که این مسایلی که برایم اتفاق افتاد مکاشفه بود، یا یک رویای صادقه و یا از روی شکم سیری و اثر آن شوربای چرب و پُر دنبه.

>>>   از احوال داعش هم بی خبر نیستم. اخبار نکاح جهادشان تمام حوری ها را نیز به وجد آورده است. یعنی مُردم از خنده .....

>>>   جالب بود

>>>   من نمی دانم این متن را کدام یک از برادر یا خواهر هموطنم نوشته است. هر که نوشته جذاب و دلکش است ...این همه نا بسامانی، آوارگی، جنگ و خونریزی و ... همه معلول سیاست این سیاسیون ...اما سر بازان واقعی امریکا و اسراییل است که بر مردمان مظلوم نه تنها افغانستان که بر همه مظلومان منطقه تحمیل کرده است...

>>>   خيلي جالب بود، در ارتباط با رهبران أفغانستان درست ولي در رابطه با ملك عبدالله و اسامه فكر ميكنم تاثيرات شورباي چرب باشه.

>>>   ...به یقین میدانم که این دو نفر از رهبرانی که شما انان را الگوی خود و جامعه میدانید بهتر استند. چه بسا که قربانی های برای اسلام انجام دادند. خداوند عزوجل این دو بزرگوار را در رحمت خود قرار دهد و انان را از نیکیان بدانند.
والسلام حبیب الله یوسفزی

>>>   جالب بود ، دستتون درد نکنه الحق که مستحق جایزه هستید ، خدا شما را حفظ کند.

>>>   بهشت برین نصیب شان باد... روحشان شاد و یادشان گرامی باد.

>>>   یاری زنده خوباشی نویسنده این متن عرکی هستی تمامش راخواندم برایم خیلی حالب بود وخیلی مراخنده داد.
عصمتیان

>>>   به یوسفزی از رادیو آمریکا:
ملک سلمان پیش از این پست وزیر دفاع و نخست وزیر عربستان را بر عهده داشت و «دوستی میانه‌رو» برای آمریکا محسوب می شد. اما به نوشته نشریه «واشنگتن فری بیکن»، سوابق او نشان می دهد که در کمک به تأمین بودجه گروه های اسلامگرای افراطی و تروریستی در افغانستان سابقه داشته.....رابرت بیر، مأمور سابق سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا - سیا - بروس رایدل، مأمور سابق دیگر سیا هم پادشاه جدید عربستان سعودی را متهم کرده اند که که در دهه ۱۹۸۰ میلادی میلیون ها دلار در اختیار گروه های اسلامگرای افراطی در افغانستان قرار داده است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است