در کمتر از صد روز از دولت وحدت ملی (که به زعم بسیاری نه تنها وحدتی برای ملت و دولت در پی نداشت که ازهم پاشاننده ته مانده های اعتماد ملی و اعتبار دولتی بود)؛ اعتراض ها و ابراز نارضایتی ها در خصوص کارکرد اشرف غنی و عبدالله به اوج خود رسید.

عدم معرفی کابینه صرفا به کارکرد غیر قانونی و خارج از محدوده زمانی و مسوولیتی سرپرستان کنونی وزارتخانه ها خلاصه نمی شود که ناآرامی ها و تنش های فزاینده مستقیما نشات گرفته از بیکاری و بلاتکلیفی همین وزارتخانه ها است.

مجلس نمایندگان که می بایست وکلای مردم ملکی در خانه ملت باشند نیمی از دوره کاری خود را در تعطیلات تابستانه و زمستانه بسر می برند؛ نیمی از آن را در خمودگی و انفعال نظاره گر بودن بر تعدی های قوه قضاییه و مجریه بسر می برند و نیم دیگر آن را به معاملات و لابی های بی پایان خود مصروف اند.

حال این خانه خموده و خاموش و خلوت ملت در کمال تعجب و تحیر نهادهای مدنی و ارگان های دولتی به پا خواسته و انقدر تعلل های بی مورد و غیر قابل اغماض دولت وحدت ملی سر به فلک زده است که از حوصله پارلمان نیز خارج شده و صدای نمایندگان را درآورده است.

در حالی جای جای و گوشه گوشه مرکزی ترین تا مرزی ترین نقاط افغانستان از گزند چور و چپاول و غارت و تهاجم و تجاوز و انتحار مخالفان مسلح، بنیادگرایان افراطی و برخی فرصت طلبان دیگر در امان نمانده است که هنوز خبری از توافق روسای جمهور و اجرایی به گوش نمی رسد.

عبدالرئوف ابراهیمی که در نوع خود بسیار باحوصله می نمود و از تعلل و تاخیر و تعویق مفاد و لوایح قانونی و استجواب و استیضاح وزرا و سفرا هیچ ابایی نداشت نیز دیگر در برابر این سستی و اهمال کاری زیاده از حد و 81 روزه عبدالله و اشرف غنی تاب نیاورد و اولتیماتوم یک هفته ای داد اما...

اما آیا این آخرین اولتیماتوم از سریال خط و نشان کشیدن های بزرگان و خواص حکومتی علیه یکدیگر و برخلاف مواضع واحد و منافع ملی است یا اولین آن؟! آیا می توان به جرات و صراحت مدعی شد که کابینه معرفی شده و رای اعتماد گرفته و بر سر کار آمده تفاوتی با سرپرستان خموش و خموده فعلی خواهند داشت؟!

پارلمانی که پیش از خواب زمستانی فریاد برآورد، دو پیام عمده به موکلان خود اعم از مردم ملکی و نهادهای مدنی داشت اول اینکه راه درازی تا رای اعتماد وکلا به وزرا در پیش نیست و می توان به زد و بندهای دقیقه نودی و پیش از موعد ایشان امیدوار بود و دیگر اینکه خواب زمستانی مجلس و سنا مصادف با بهار کاری وزارتخانه های دفاع و داخله برای صیانت ظاهری از امنیت ملی است.

کد (8)

>>>   خود ریس صاحب جمهور مابه تنهایی به اندازۀ چهل وزیر دانش،تجربه وانرژی دارد. اواز عهدۀ همه کار ها به تنهایی برمی آید. پس لزومی ندارد که پارلمان دلسوز! ما این قدر تشویش داشته باشد. اگر باور ندارید کمی به گذشته برگردید وبیاد بیاورید که آیاچهل وزیرمی توانست دو میلیون رای تقلبی به صندوق رای ایشان بریزد؟ نه نمی توانست. فرض مثال اگرجنابشان خدای نا خواسته مریض شوند معاون ایشان ... این مملکت بی صاحب را با ........ اداره می کند. بی غم باشید.

>>>   اولآ این وکلا کی مورد اعتماد مردم هستند که راهی برای وزرای جدید بدهند دوم اینکه هیچ وقت دو همباق درداخل یک خانه زندگی کرده نمیتوانند درهمین شرایط افغانستان پارلمان اصلا ضرورت نیست باز پارلمان که یکی شان هم احساس وطن دوستی دروجودشان نیست همه درتجارت وقاچاق ودزدی وجورکردن بلندمنزل درکابل وولایات وغضب کردن زمین ها مصروف هستند کی دونفر صادق که درپارلمان هستند زور آنها نمیرسدونه گپ شان هم جای را نمیگیرد خود داکتر عبدالله واشرف غنی خودرا انقدر خورد وبی سیاست ساختن که امروز اصلا آنها را مردم بحیث دولت مردان وطن حساب نمیکنند زیرا همه دولت مردان دزد دغل پس وطن از چی جور شود .
مسافرجبری

>>>   باسلام به همه خوانند گان محترم نمایندگان پارلمان افغانستان اکثرا مانند بعضی از موجودات که نمی از سال را برایش خارخاشاک جمع می کند و نمی دیگر از سال را در خمودی به سرمی برند اینها نیز از وقتی در پارلمان وارد می شود نمی از دوران خود را در خمودی به سر می برند ونمی تا را ه جاه زذو بند و لابی گری را که بلد شد نمی از دوران خود را به لابی گری و زدوبند می پردازد و حال دولت به ظاهر وحدت ملی اما درحقیقت خیانت ملی امروز با سرپرستی بازی نیز بدون هیچ گونه مقیدات قانونی و جواب دهی میخواهد باز خون ملت را بچشد تا دیگر کسی مانع از چپاول و غارت اینها بعد از حدود 13سال از چپاولهای وحشی گریی اینها نگردد اگر قبول ندارید به گذشته هرکدام بنگرید و آینده را ترسیم کنید چرا امروز اینها اجازه نمیدهد جوانان تحصیل کرده وارد کابینه دولت و حکومت و یا پارلمان گردد؟؟؟
احمدی

>>>   هموطنان عزیز ! من قبلا هم دریک موضوع عرض کردم که این خانه ملت نیست بلکه خانه غفلت وبی پروائی است. اگر نیست من از شهروندان عزیز میخواهم پرسان کنم که راست است یانه این همه فساد اداری، رشوه ستانی، این همه زور گوئی ها وچانه زنی ها وانداختن پول ملت درجیب افراد که دلش به این ملت مظلوم نمی سوزد.... من منحیث یک شهروند کشور از وکلائی محترم سوال دارم که شما چی وقت در مجلس حاظرهستندکه هرروز میگویند که ما به رخصتی های تابستانی ویا زمستانی میرویم وکدام مشکل ملت را حل نموده اید. قانون های است که دوسال ویا پیشتر از دوسال است که در سرمیز تان مانده است کی بالای آن بحث خواهد شد وکی این کار را میکند . بعد از دوباره آمدن از خواب زمستانی درگیری های کمپائی های انتخابی تان میشویددوباره مردم را فریب داده رائی آنها را میگرید. پس این قانون ها کی تصویب میشود. کی به زخم این ملت رنجدیده مرحم گذاشته خواهد شد. وکه این کار را کی خواهد کرد اگر شما هر روز به غیر حاظری هایتان ادامه دهید. از طرف دیگر هنگام انتخابات ریاست جمهوری مصروف کمپائین شوید تابتواند امتیازات بدست بیاورد پس وضیعت سیاسی، افتصادی، اجتماعی، تحصلی چی خواهد شد. کشوریکه نامش درجهان قهرمان بود وافغانستان که درجهان صرف نام آن کافی بود اما متاسفانه امروز بعنوان فاسد ترین کشور های جهان، تولید کنند مواد مخدر درجه اول درجهان وفقیر ترین کشور درجهان معرفی شده که همه از آن به بگونه بد ترین ملت بطرف ما میبینند وتخقیر مامیکنند. ملیون ها دالر از سرمایه این ملت به سرقت برده شد پس شما که خود را بعنوان وکلائی مردم میگویند چرا اینطورشد آیا جوابی دارید نخیر پس این را بداند که حق این ملت از نزد شما گرفته خواهد شد چون ما دنیائی دیگر هم داریم. وسلام
محمدعمر(سیغانی)

>>>   ملت باهوش بیایند دیگر با وکیل های رای بدهند اولا مسلمان با ایمان وباوجدان باشند
محمد خان حیران ازتخار

>>>   پارلمان یعنی معاش خوران بیکاره چگاولگران و کمیشن کاران عاشق پول حرام خود فروختگان بیگانه ها - مافیای تیل مواد مخدر و معادن کشور -پس ای ملت مظلوم و بیچاره شما را بخداوند قسم دیگر برای این بیکاره ها و عیاش ها رای ندهید
دختر وطن

>>>   بلی حقیقت است که نه پارلمان و نه دولت قبلی و نه دولت فعلی قدرت و توان آوردن صلح و امنیت بازی کرده نتوانیستند و نمی توانند . من از تمآ نیروهای ملی و عدالت پسند مر بوط به هر قوم و قبیله و از کشور های دفاع گر از حقوق انسان می طلبم که دیگز به عناصر خاین و استفاده جوی وقت ندیهند و به یک انقلاب ملی دیموکراتیک و مطلبق احکام اسلامی دست بزنند و این عنصر مرتجیع و ضد ملی را بایک حرکت انقلابی از صحنه دور کنند و به جهانی یان ثابت کنند که مردمان قهرمان - مسلمانان واقعی و زحمتکشان این کشور باری دیگر میتوانند با خوردن نان جو - تلقان توت و پوشیدن بوت های میهنی این کشور را از دامان افرادی نابکار و مافیای نجات دیهند .
سیفی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است