شورای ولایتی، تنها ارگانی است که مردم به رفتن و رد نشدن از دروازه‌ آن امیدوار اند. این نهاد می‌تواند با عملکرد موثر و ثابت، تا حدی از خودکامگی‌ حکومت‌های محلی جلوگیری کرده و صدای رسای مردم باشد.

شورای ولایتی بلخ، در دو دور گذشته، نسبتا خوب درخشیده است. هرچند تصور بر این است که این شورا، بیشتر محل هماهنگی‌ معاملات شخصی و تامین منافع افراد و گروه‌های مشخصی بود اما روی هم رفته، رضایت مردم از دو دورِ گذشته‌ این شورا در یک حدی خوبی وجود دارد. با وجودی رضایت در سطوح مختلف، از عملکرد و نیکوکاری‌های حکومت محلی به رهبری آقای عطامحمدنور در برابر مردم نیز در بلخ وجود دارد اما کارهایی هم بوده است که از چشم آقای نور و مقام های حکومت دور مانده اند و این طبیعی است.

گفتن از چالش‌های موجود در ولایت بلخ، نباید به معنی چشم‌پوشی از تلاش‌ها و زحمات یک‌دهه‌ حکومت محلی، تعبیر شود. چیزی که فضای کنونی بلخ را شکل می‌دهد.

آنچه امروز بر فضای شورای ولایتی بلخ حاکم است، گسست در میان اعضای این شورا است. همه می‌دانند که حضور ابراهیم خیراندیش به حیث رییس شورا که با اتحاد اقلیت‌های این شورا این مقام را بدست آورد، عامل اصلی نارضایتی و واگرایی در میان اعضای این شورا می باشد.

گزارش‌هایی از سفر هیاتی متشکل از رییس و شماری از اعضای شورای ولایتی بلخ، به پایتخت خواندم که در آن از ملاقات رسمی این هیات با معاونان ریاست جمهوری کشور، خبر داده بود. بدنبال آن، اعتراض چندتن از اعضای شورای ولایتی بلخ _همپیمانان والی بلخ_ را شاهد بودم که این سفر را غیر رسمی خواندند و گفته‌های رییس شورای ولایتی بلخ در حضور مقام های عالی‌رتبه‌ی کشور در مورد مشکلات برق، کیفیت معارف و رسیدگی به معتادان در این ولایت را نادرست خوانده بودند.

من در مورد چگونگی سفر هیات شورای ولایتی و تضادهای داخلی این شورا قضاوت نمی‌کنم و برای تعاملِ هرچه زودتر میان اعضای این شورا دعا می‌کنم. اما این نکته را صریح می‌گویم که اعضای شورای ولایتی بلخ، باید برای حفظ اعتبار این نهاد تلاش کنند و با عملکردهای ناآگاهانه‌ شان باعث افزایش نا امیدی در میان مردم نشوند.

می‌خواهم اضافه کنم که برای تمامی وکیل صاحبان لازم است تا یکبار قانون شوراهای ولایتی و صلاحیت‌های رییس و اعضای آن را مطالعه کنند و بی جهت باعث ایجاد فضای بی اعتمادی و نا امیدی در میان مردم بلخ نشوند.

ادامه‌ تضادها و عملکردهای عقده‌مندانه از جانب هرکسی و گروهی که در میان اعضای شورای ولایتی بلخ دامن زده شود، هزینه‌ گزافی برای مردم بلخ خواهند داشت. پس بهتر است، این شورا در راهی که خیر و فلاح مردم و کشور را پی داشته باشد گام بگذارد، نه در جهت ابراز عقده‌های برآمده از فقدان درک و آگاهی!

هر یک از اعضای شورای ولایتی، حمایت چندین هزار شهروند بلخ را با خود دارد و برای همه محترم است. پس وقتی لب به سخن می‌گشاید باید در پی منافع جمعی مردم سخن براند، نه در پی منافع شخصی و گروهی.


مختار وفایی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است