تنها نا امنی و فقر نیست که دامنگیر حال این سرزمین است. فساد، استواری روابط بر ضوابط، ناکارایی افراد در پست های دولتی در کشور پابرجا است. اما اینبار حرف متفاوت نماینده فوق العاده رییس جمهور در امور اصلاحات و حکومتداری که می گوید: فساد و نبود هماهنگی بزرگترین چالش در وزارتهای زراعت و آب است.
این اظهارات در نشست مشترک احمدضیا مسعود نماینده فوق العاده رییس جمهور و سرپرستان این وزراتخانه ها و رییس اداره اراضی مطرح شد. این نشست روی کدام موارد برگزار شد و چرا بین دو وزارت هماهنگی وجود ندارد؟

رحمت الله بیژن پور، سخنگوی نماینده ویژه رییس جمهور در امور اصلاحات گفت: تنها نا امنی و بی ثباتی نیست که چالش مهمی در افغانستان به وجود آورده است. موضوع نا امنی اداری و اجرایی و نا استواری در کار مدیریت بزرگترین مشکلی است که در 13 سال اخیر متاسفانه دمار از روزگار حکومت بیرون آورده است. تدریجی شدن روند رشد فساد مشکل اساسی است که شیرازه ی کلی توان حاکمیت را خراب کرده است. بنابراین دفتر نماینده فوق العاده رییس جمهور در اصلاحات و همگرایی احمد ضیا مسعود بر اساس سیاست ها و منشور اصلاحات که دولت کنونی باید آن را در تمام سیستم حاکمیت تطبیق کند برنامه ریزی کرده اند تا حداقل بتوانند مانع رشد بخش مهمی از اجرای فساد در دستگاه حاکمیت شوند. برنامه ریزی کردند که تمام موسسات، ادارات و وزارتخانه های مربوط به دولت اسلامی افغانستان را در زیر ذره بین کار قرار بدهند و به نحوی مشورت های مهم سیاسی صورت بگیرد. این اداره تفتیش نمی کند اما این اداره گزارش می گیرد و سعی می کند که کلا همه ی سمت و سوی کار ادارات به نحوی گزارش شود تا شفافیت به وجود بیاید.

وی در راستای آوردن یک راهکار برای بیرون رفت از مشکلات فعلی افزود: ما در پی ساختن فرمی هستیم که این فرم جواب ده کل خواسته های ما از ادارات و وزاراتخانه ها است. در یک وزارتخانه اگر 40 سال هم بگذرد خوب و بد افراد در کار برای کسی مفهوم نمی شود در حقیقت کارآمدترین آدمها و ناکارا ترین آدمها به یک سنگ وزن می شوند ازاین جهت اگر در اداره مساله ی پاداش و تنبیه، تقدیر و تقبیح وجود نداشت اداره کردن آن مشکل است. بنابراین آقای مسعود سعی می کند که به رکنی اساسی، کفایت را در ادارات افغانستان تامین کند تا دست کم ما بخشی از رگه های اساسی فساد در افغانستان را شناسایی کنیم.

بیژن پور در خصوص عوامل فساد در ادارات گفت: شماری از ادارات و زارتخانه ها و واحدهای کلان اجرایی در افغانستان هستند که یک کار را به دو صورت انجام می دهند. این یعنی موجودیت ادارات موازی، ادارات مشابه و ادارات همسو که فقط یک کار را به دو گونه انجام می دهند. بعضی ادارات در دستگاههای دولت نیز موجودیت شان اضافی است و تورم تشکیل را نشان می دهد و برای ملاحظه حضور فلان بزرگوار ساخته شده است.
اداره مبارزه با فساد اداری، اداره تفتیش شورای وزیران، دادستانی و نهادی های دیگری در خود وزارتخانه ها داریم که از این جمله اند. بخش های تفتیش داخلی همه ی اینها کاری را انجام می دهند که یک نهاد باید انجام بدهد. اگر دوصد نفر کارشناس خوب در دستگاه ریاست جمهوری داشته باشیم دوصد نفر تمام سیستم نظام را می تواند چک کند. آنها این کار را هم از لحاظ کارآمدی، اجرای امور و خیلی مسایل دیگر می توانند به خوبی انجام دهند اما با تشکیلات بسیار متورم و کلان کمترین حد ممکن کار انجام می شود.

سخنگوی احمدضیا مسعود افزود: در کشور برنامه ی مهمی داریم به نام برنامه کاردف که بین وزارت وزارعت، اکتشاف دهات، وزارت آب و انرژی که پروژه های مشترک را پیش می برد. مثلاً راههای بین ولسوال ها مربوط به وزارت انکشاف دهات است. بخشی مربوط به وزارت زراعت و بخشی از آن مربوط به وزارت آب است. سواحل آمو مربوط به وزارت انرژی و آب است. اما در بسیاری از دریاچه ها و رودخانه های دیگر وزارت انکشاف دهات چنین کاری را انجام می دهند. در حقیقت اینها نیز برای اینکه سیر تحول اصلاحی یا برنامه ی منشور اصلاحات را تسریع بخشد، کارشناسی صورت گیرد و دقت بیشتر بر سر لزوم اجراها به وجود بیاید به وجود آمده است.

وی دیگر عوامل فساد را این چنین بیان می کند: یک پروژه بین دو یا سه وزارت مطرح می شود دو سه وزارت ادعا می کنند که این در عرصه کار ما است. نمونه دیگر را در عرصه خدمات درنظر می گیریم که به خاطر عواید بین برخی وزارت ها و شهرداری ها اختلافاتی به وجود میاید. به طور مثال جلال آباد را درنظر بگیریم، که درآمدش مربوط به ترانسپورت است اما شهرداری کابل می گفت چون در شهر کابل است مربوط به ما می شود و این مسایل تا به حال در طرزالعمل کاری ادارات به صورت واضح و روشن نیست. بنابراین اداره موجود یعنی دفتر نمایندگی فوق العاده رییس جمهور و زیر عنایات احمد ضیا مسعود و همه سیستم ادارات حکومتی در قدم اول، نهادهای اجتماعی در قدم دوم و سپس کل ساختارهای دولت تحت شناسایی و بازنگری قرار می گیرد. در حقیقت از زمان ایجاد برخی از این نهادها تا امروز برای کفایت و عدم کفایت برخی از این نهادها هیچ توجهی صورت نگرفته است. این است که ما باید به نحوی نخ اساسی درون این مهره های چیده شده را تکان دهیم تا تغییری به وجود آید. اساس کار ما مبارزه با فساد و اصلاح نظام است.

سخنگوی نماینده ویژه رییس جمهور در امور اصلاحات عنوان کرد: امیدوار هستم که در افغانستان با تکیه بر نیروهای کارآمد در افغانستان یک مبارزه ی مشترک ملی و اجتهاد کلان ملی صورت بگیرد تا آن وضعیت رقت بار کنونی که تمام رگه های کاری دولت را که به هم دوخته شده و کارایی خود را از دست داده وسازمان دهی و سازمان گری را از دست داده به نحوی دیده و شناسایی شود. وقتی علت شناسی شود اقدام برای یک سری از برنامه های جدید سهولت خواهد داشت.

وی پیرامون اقدامات برای مبارزه با فساد بیان داشت: ما در تدارک برگزاری کنفرانس بزرگ ملی برای اصلاحات حکومت در افغانستان هستیم که ساختار تمام ادارات حکومت در آن مطرح است. مشکل اساسی در کل جامعه همین است که یک سلسله لزومات کار از دست رفته و یک سری وضعیت های دیگری به وجود آورده است که مانع اجرایی شدن کار در کل حکومت است. ما در حال حاضر کوشش می کنیم که یک دیدگاه جدید در رابطه با مساله ی لزوم اصلاحات و تطبیق اصلاحات در افغانستان از لحاظ مدیریتی و تشکیلاتی در کل سطوح به وجود بیاوریم. ما سیاستها، پلانها و استراتژی هایی را جستجو می کنیم که برای این موضوع تامین کننده باشد.

بیژنپور با شکایت از وجود انجوها در کشور ابراز داشت: پروژه ها و انجوها دو آفتی بودند که در افغانستان به وجود آمدند. اجرای آنها در کشور خوب است اگر بتوانند توسط افراد مومن به کار و مردم تطبیق شوند اما این پروژه ها ملی هستند. در دیگر کشورها کوشش می کنند که در روند ملی کردن تمام دستاوردها آن را توسعه و انکشاف دهند اما در افغانستان متاسفانه پروژه ها دست به دست می شوند. وزارتهای ما بر اساس پروژه سازی کار می کنند. به خاطر اینکه حکومت قادر به این نیست که همه ی پروژه ها را خود انجام دهد بین شرکت ها می گذارد تا رقابت کنند و مطابق قانون تدارکات بودجه به آنها داده شود. قانون تدارکات قانون پیچیده نابکار ناسودمندی است که اتفاقاً دمار از روزگار نظام در آورده است. در حال حاضر یکی از مهم ترین بخش های کنفرانس ملی ما بازخوانی قانون تدارکات خواهد بود و ضرورت روند تطبیق اصلاحات.

کد (30)

>>>   ګزینه شما جناب چیست؟ مګر شما بهتر از تجارب رشد اقتصادی کشورهای رو به رشد در دهه پسین به مزاج شما نبوده است؛و یا اینکه پیشنهادی اقتصادی از شما در ۱۳ سال پسین به دولت ها ګذشته چه بوده است؟ اطناب شما درباره موضوع رشد اقتصدی در افغانستان فاقد قاعده و چارچوب است و ادعاهای شما مصداق کوتاهی رشد اقتصادی در افغانستان شده نمیتواند جناب بیژنپور صاحب!
فریده کابل

>>>   هشتاد فیصد اراکین از بلند پایه گرفته تا کوجکش در فساد وفتنه بازی به نحوی دست دارند

>>>   مفسدین از فساد مینویسند بخود وعملکرد فساد گونه خویش
متوجه نمیشوند که در خانه خود چه کرده که به نصایح میپردازد
بیژنپور خودش ازین نوشته آگاه میشود که چقدر فساد را مرتکب است

>>>   خودش در استخدام افراد غیر مسلکی در وزارت انکشاف دهات دست داشت در اختلاس های که موسسات همکار ( بخصوص سی اچ ای که مسئول آن رحیمی رئیس دفتر ریاست جمهوریست )و شرکت ها میکردند و در قرار داد ها نفر اول در اختلاس بود حالا از دیگر وزارت خانه ها میگوید جای شرم است همین حالا موسسه سی اچ ای که در برنامه همبستگی ملی در مزار شریف و هرات کار میکند چقدر پول های شورا ها اختلاس نموده و مالک آن رئیس دفتر جناب اشرف غنیست و اعتراض کننده هم مشاور که قبلا مشاور انکشاف دهات بود شما میتوانید معلومات نمائید بخدا آدم نمیداند که اینها چطور خود را صادق جلوه میدهند این مملکت تا اینها باشند اباد نمیشود .
حقیقت

>>>   دوستان افغان پیپر!
اگر ممکن است، این شعر را ، در ستون با دوستان و یا در صفحۀ نخست نشر کنید!شرماند
خرگری، بعضی ها، خرهای جهان شرماند
این داد و گرفت شان، هم سود و زیان شرماند
برده است به یکباره، سرمایۀ میهن را
هم دزد سر کوتل، هم کیسه بران شرماند
گوشت و پوست ملت را، خوردند به چنان ولعی
چون گرک زآهویی، والله که دهان شرماند
کشتند پیر و برنا، با انتحار و بمب ها
این قتل و قتال شان، جلاد زمان شرماند
در ظاهر و در باطن، مانندۀ انسان نیست
گفتیم چو اوصافش، حرفم به دهان شرماند.
شاعر گمنام

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است