از کودتای کمونیستی در سال 1978 تا کنون افغانستان شاهد جنگی است که باگذشت حدود 37 سال، هنوز پایانی برای آن متصور نیست. جنگی که نسل دوم حتی سوم از جنگجویان آنرا ادامه می دهند و گوئی تجربه نسل اول این پیکار خونین برای نسل های بعدی هیچ تجربه ای نیاموخته است. در این جنگ مصیبت بار هرنسلی می خواهد تا تجربه خود را داشته باشد، اشتباهات نسل قبلی را تکرار نموده و شکست خود را تجربه نماید.

جهاد علیه اتحادشوروی و دولت دست نشانده اش به کشته شدن حدود یک و نیم ملیون افغانستانی انجامید. در جنگ میان تنظیم های جهادی نیز هزاران تن کشته شدند. پس از آن جنگ میان طالبان و جبهه متحد نیز هزاران کشته برجا نهاد و با حمله آمریکا به افغانستان از سال 2001 تا امروز نیز خون های بسیار ریخته شده است.

رییس جمهور پیشین افغانستان حامدکرزی در طول سیزده سال زمامداری خویش تلاش نکرد تا یک برنامه جدی برای رسیدن به صلح را سامان دهد.
هرچند رییس جمهور غنی در جریان کمپاین انتخاباتی، تلاش در جهت تامین صلح را نخستین اولویت کاری خود عنوان کرد اما با امضای قرارداد امنیتی در دومین روز بعد از مراسم تحلیف، امکان رسیدن به صلح را دور از دسترس قرار داد.

آمار کشته های طالبان از سال 2001:
دشوار خواهد بود اگر بخواهیم آمار دقیقی از تلفات انسانی این دوره از جنگ ارایه کنیم. حمله آمریکا به افغانستان در 7 آگوست سال 2001 آغاز گردید و تا 7 دسامبر 2014 دقیقا سیزده سال و چهار ماه از این یورش به افغانستان سپری می شود. در طول این 4865 روز، نهاد های امنیتی افغانستان تقریبا هرروز از کشته شدن تعدادی طالب مسلح در جریان عملیات نظامی نیروهای افغانستان و خارجی خبر داده اند که حتی گاهی تعداد کشته ها از مرز یکصد نفر نیز می گذرد. آمار ماه نوامبر متشر شده از جانب نهاد های امنیتی از کشته شدن بیش از ششصد طالب در عملیات های مختلف سراسر افغانستان خبر می دهد.

اگر کشته شدن افراد مسلح طالبان بدست نیروهای خارجی و افغانستان را بصورت بسیار محتاطانه و در حداقل تعداد یعنی روزانه 10 نفر در نظر بگیریم، در طول سیزده سال و سه ماه گذشته 48650 تن از آنان باید کشته شده باشند.

البته این تمام آمار کشته شده های طالبان نیست بلکه در روزهای اول حمله آمریکا به افغانستان، هزاران طالب در شمال افغانستان به صورت دسته جمعی دستگیر و کشته شدند که تعداد دقیق آنان تا این اواخر مشخص نبود. چندروز قبل جنرال عبدالرشید دوستم در برابر رسانه ها افشا کرد که نیروهای تحت فرمان وی در زمان حمله آمریکا به افغانستان در سال 2001 حدود چهل و پنج هزار تن از افراد القاعده را دستگیر کردند.

افشای این راز تنها به معنی دستگیر کردن افراد نیست، همانگونه که این افراد همه اعضای القاعده نبودند. جنرال دوستم طالبان را هم القاعده بشمار آورده است وگرنه همه می دانیم که حضور چهل وپنج هزار نفر از افراد القاعده در دوران طالبان در افغانستان و تجمع همهء آنان در سمت شمال بدور از تصور است.
اگر فرض کنیم که دو هزار تن از آنان عضو القاعده بودند، بیش از چهل هزار تن آنان از طالبان بودند. از سال 2003 به بعد فقط سه هزار نفر از این زندانیان از زندان های تحت فرمان نیروهای جنرال دوستم بشکل گروه های کوچک آزاد شدند و باقی آنان یعنی حدود چهل هزار نفر در شمال افغانستان (گم) شدند. بنابراین گم شده ها را هم باید به شمار کشته شده های طالبان اضافه کرد. به این ترتیب تا امروز باید بیش از 80 هزار تن از جنگجویان طالب در افغانستان کشته شده باشند اما این گروه بجای ضعیف شدن با قدرت بیشتر به جنگ ادامه داده است اما اینها تنها تلفات نظامی جنگ افغانستان نیستند و تلفات نیروهای نظامی و انتظامی افغانستان شامل اردو و پولیس ملی و پولیس محلی را نیز باید در این اعداد و شمار شامل سازیم.

به گزارش صدای آمریکا که در 6 نوامبر 2014 میلادی، در کمتر از یازده ماه گذشته 4634 منسوب نیروهای امنیتی و دفاعی افغانستان در نبرد با شورشیان و دیگر رویدادهای امنیتی هلاک گردیده است. بقول دگر جنرال جوزف اندرسن، یک مقام ارشد نیروهای آمریکایی در افغانستان، این رقم تلفات برای نیروهای افغان “تاب آوردنی” نیست.

اگر تعداد تلفات نیروهای افغانستان در این سیزده سال را بصورت اوسط سالانه فقط هزار نفر یعنی در مجموع 13 هزار نفر تخمین نماییم، در این صورت در طول سیزده سال گذشته مجموع تلفات نظامی شامل طالبان و نیروهای افغانسستان به بیش از 90 هزار تن می رسد.

این نکته روشن است که در جنگ سیزده ساله افغانستان تعداد کثیری از غیرنظامیان نیز در جنگ جان باخته اند. در اینجا بحث بر سر این نیست که کدام طرف بیشتر غیرنظامی کشته است بلکه بحث بر سر کشته شدن افغانستانی ها است.

آماری که دوطرف جنگ یعنی طالبان از یکطرف و نیروهای دولت افغانستان و متحدان خارجی اش از جانب دیگر ارایه می دهند ارایه یک آمار دقیق تر را ناممکن می سازد و معمولا تلفات غیرنظامی در مناطق دورافتاده کمتر مجال انعکاس در رسانه ها را می یابد اما هم دولت افغانستان و هم نهادهای بین المللی تلفات غیرنظامی در افغانستان را از تلفات نظامی خیلی بیشتر می دانند.

اگر در یک تخمین محتاطانه شمار تلفات غیرنظامی در افغانستان را برابر با تلفات طالبان بدانیم، در این صورت باید به کشته های قبلی 80 هزار دیگر را اضافه کنیم. که مجموع تلفات طالبان، نیروههای افغانستان و غیرنظامیان به بیش از 170 هزار نفر خواهد رسید.

شکی نیست که ابعاد این مصیبت تنها به کشته ها خلاصه نمی شود. مجروحان و معلولان جنگ در کشوری چون افغانستان نه تنها خود محکوم به مرگ تدریجی اند بلکه خانواده های شان نیز به سرنوشت مشابه مواجه می شوند.

تاریخ افغانستان نشان داده که حضور نیروهای خارجی در این کشور همیشه انگیزه ای برای جنگ بوده است. بنابراین دوام حضور خارجی می تواند به معنی دوام این انگیزه بخصوص در میان روستا نشینان باشد که با امضای قرارداد امنیتی تقویت شده است.

از جانب دیگر این مساله کاملا مشخص است که بزرگترین نیروهای نظامی زمان مانند انگلیس ها، روس ها و سرانجام آمریکا و ناتو موفق به تامین صلح در این کشور از راه جنگ نشدند بنابراین رسیدن به این هدف توسط نیروهای افغانستان نیز ناممکن است. چون در این جنگ هیچ جهتی شانس پیروز شدن ندارد، هیچ جهتی هم بصورت کامل شکست نخواهد خورد و این به معنی بن بست در جنگ است که با گذشت زمان پابرجا خواهد ماند و هرگونه تلاش به منظور پیشرفت در کشور را مانع خواهد شد.

بنابراین رسیدن به صلح از راه مذاکره با مخالفان باید از نخستین اولویت های کاری دولت وحدت ملی باشد در غیرآن این جنگ و مصیبت های آن می تواند تا دهها سال دیگر نیز ادامه یابد و در تداوم خویش (آنگونه که در کشور های دیگر تجربه شده) گروه های به مراتب تندرو تر و خشونت گرا تر را به میدان آورد.



وحيد مژده

>>>   اقای مژده شما بگویید چی کار کنیم؟ صرف با دادن یک آمار نمیتوان چاره جویی کرد. شما به طور کلی در آخرین پاراگراف فقط ذکر کرده ایید که مذاکرات باید در اولویت باشد. منظورتان از این نوع مذاکرات چیست؟ فرض کنیم که هیچ خارجی در افغانستان نباشد و همه بروند آیا طالبان دست از جنگ بر میدارند؟ خودتان بهتر میدانید که خیر این کار را نمیکنند چون در زمان زمامداریشان هم نیروی خارجی فقط در صفوف خودشان دیده میشد و بس. حضور نیروهای خارجی در افغانستان بهانه اییست برای پاکستان و طالبان چون آنها به خوبی میدانند که با بودن نیروهای خارجی امکان فعالیت بیشتر آنها از خواهد رفت. طالبان یکی از خودکامه ترین نیروهای موجود در افغانستان هستند که به پشتوانه پاکستان چنین بی باکانه جان مردم را میگیرند. اگر مذاکراتی هم باشد هیچ کس نمیتواند جنایاتی که طالبان کردند و ضربه ایی که به اقتصاد و فرهنگ ما وارد کردند را فراموش کنند.

>>>   سلام و عرض ادب!
نمیدانم ملا وحید مژده با این نبشته خود چه چیز را میخواهد برای مردم ارائه دهد؟ملا وحید حتماً از ادرس (ای.اس.ای) دستور تازه جهت مغشوش کردن اذهان عامه و بوجود آوردن و تشدید بحران ،گرفته است. ملاوحید از کشته شدگان اعراب و پاکستانی های هموطن اش در این سیزده سال در افغانستان اعمار نمیدهد. سوال اینجاست که چرا این طالبان شرور و بی دین در افغانستان کشته و یا مردار میشوند،اینها را کی اکمال میکند و به دستور کی مردم بی گناه ما را به شهادت میرسانند. ملا وحید بی دین از انتحاری ها در نبشته خود حرفی به میان نیاورده . ، روزانه به چه تعداد افغانهای غیر نظامی را به شهادت میرسانند .نمیدانم که چرا امنیت ملی افغانستان همچو ملا وحید های بی دین و دشمن قسم خورده ،افغانستان را به سزای اعمال شان نمیرساند.به امید مجازات ملاهای بی دین که به دستور پاکستان ،افغانها را به شهادت میرسانند.بااحترام
دشمن طالب و ای .اس.ای

>>>   مزده صاحب پاکستانی ها را هم افغان می گوید همین مژده در سالهای اول کرزی موقف درست ومطابق سیاست حکومت وسایر مردم داشت اما هرچه جنگ ها پیشرفت کرد نظرات او هم تغیرکرد وطالبی ترشده رفت

>>>   وحید مژده این یک حقیقت است که چشم پوشی ازان شده نمیتواند که خودت در زمان اشغال پاکستانی ها زیر نام طالب مدیر شعبه اول سیاسی وزارت خارج بودی واکنون هم از جمله طرفداران استخبارات پاکستان بنام طالب میباشید واینکه چرا باوصف اعتراف خود که تماس تیلفونی با طالبان دارید امنیت ملی شما را بازداشت نمیکند گپ جدا است ولی هر باریکه خودت در یک موضوع ابراز نظر میکنی با رفتار زیک زاک تان طالبان را قوی تر وجسارتر از دولت نشان میدهی وهمچنان از دخالت استخبارات پاکستان درجنگ بخصوص 13 سال گذشته واکنون ادامه دارد پرده پوشی وترفه روی میکنید کذا از قتل عام در مساجد ومنابر وسوختاندن قرانکریم وسربیدن انسانها بواسطه طالبان هیچ حرف وحدیثی نمیگوید وعلاوتاًنمیگوید که اگر افراد استخبارات پاکستان نیستند وتنها طالبان افغانستانی هستند این مصارف هنگفت نظامی را چه کسی بعهده دارد مردم کشور چهره حیقیقی شما را خوب میشناسد ولی افسوس ازین است که دودی زما خورید ....په سلاح خانه کوید همردیف شما اشخاص جاسوس ای اس ای تا زمانیکه در وطن ما بنام صاحب نظر وکارشناس وغیره وجود داشته باشد استخبارات پاکستان از مداخله شان دستبردار نیستند واما اگر شما وامثال شما جاسوسان گرفتار وبه جزای اعمال شان برسند به یقین گفته میتوانیم که دیگر نه جنگی است ونه طالبی وجود خواهد داشت نفرین صد نفرین به جاسوسان وخود فروختگان دشمنان ملت ما .

>>>   عامل تمام این مصیبت ها افراد ی مثل تو خاین و جاسوس های ... اند که با مزد ناچیز کارنامه ای سیاهی در تاریخ این سرزمین به جا میگذارید
بی نوا

>>>   ((مذاکره / صلح/ زندگی / ))کنار هم زیستن یگانه راه حل است . اخر تمام جنگ ها صلح است . همینکه ناگذیر از صلح به جنگ میرویم ناگذیر میشویم که از جنگ به صلح برویم همین دوکلمه (صلح وجنگ )( جنگ وصلح ) میتوانند باهم کنار بیایند وبس دیگر راه حل نیست هرکس به این دوکلمه باور ندارد عقلش سالم نیست وصلح بادادن حق قانونی . انسانی واسلامی طرف مقابل بوجود می اید تاحق به حقدار نرسد جنگ است و جنگ.
م.ا.کابل

>>>   خوب زمانيكه دولت ارتباط سري با طالبان مي كيرند هيجكونه مشكلي نداريد اما بيشنهاد برادر مزده كه فقط ازحيث انسان بودن وانسان افغاني بودن است كه نبايد بعد ازين تلفات جاني براي افغانها متصور باشد شما بافغا نيت خويش كدام اعتمادي نداريدومخالفين خودرا با امريكائي ها مي خواهيد ازبين ببريد بس كجا است اسلاميت شما وكجا است افغانيت شما ايا فكر ميكنيد كه امريكائي ها دراين امر براي ازبين بردن دشمن در كشور صادق با شند.

>>>   ملاجان مژده!!
چندسال به حیث مامورطالبان دروزارت خارجه نام نهادانان کارکرده ای وخودت رابه اصطلاح کارشناس وتحلیلگرنیزقلمدادمی کنی وهنوزکه هنوزاست به الف بای تفکر واندیشه طالبان اشنائی نداشته وگپهای کودکانه وخنده امری رامی زنی !!برای طالبان فقط دوهدف مطرح است:
1- ساقط ساختن حکومت منتخب افغانستان وتاسیس امارت اسلامی برویرانه آن باشرکای القاعده واستخبارا ت پاکستان.
1-ادامه جنگ وانتحاروخون ریزی وکشتارولوبه قیمت نابودی کل طالبان. باتوجه به این دوهدف،بی مفهوم ترین وبی ارزش ترین واژه ای که برای طالبان مطرح است همین واژه صلح وگفتگواست!!ملامژده چشمش لابدمانند ملاعمرکوراست وگوشهایش کر.دراین سیزده سال التماس وتزرع وبرادرخاندن طالبان راازجانب کرزی نشنیده وندیده .یک وقت باواسطه دکاندارپیسه بیت المال راازکرزی گرفت وبه رخش تف انداخت ودرمراحل دیگربنام صلح ،خون ومغزربانی رادراسمان هفتم پاشاندوبعدتربنام صلح رئیس امنیت خالدخان راچنان بابمب کوبید که تاامروزکسی رنگش رادیده نمی تواند!! اینست منطق طالب!!انتحار،ترور ومرگ!!حال ازملامژده می پرسیم دولت وحدت ملی باکدام زبان باطالبان وارد گفتگو شود؟؟زبان طالبی که اگرتوملامژده اختراع کرده ای یک کورس چندماهه برای اشرف غنی وعبدالله ترتیب بده ،تااین دودولت مردمن بعدبازبان اختراعی ملامژده باطالبان واردگفتگوی صلح شوند!! اگرازنظرملامژده خارجی امریکائی بداست ازنظرملت بزرگ افغانستان خارجی پاکستانی والقاعده وچچنی وعربی وووکه امروزبنام طالب درهرگوشه وطن مامشغول کشتارمی باشند نیز بد است! وقتی سرنوشت تبعیت ونوکری ازخارجی باشدنوکری امریکابه مراتب شرفش ازنوکری پاکستانی بالاتراست.
اشناارگانی

>>>   ملا مژده توهم یکی از... طالبانی هستی..؟! از کشتار وآمار گیری تلفات افغانها خوشهال میشوی وبه باداران پاکستانی ات گذارش میدهی برایت جهنم را مژده می دهم.

>>>   هزار آفرین بردانشمند منصف و قلم بدست توانای کشور. تحلیل تو نهایت درست و کلمات تومنسجم و مدللست. من خوانند اکثر نشریه ها هستم نویسند ه چون تو خالی از تعصب،متین و با وقار کم دیده ام.خداوند افراددلسوز یمانند ترا از میان ملت ما کم نګند. دوستدار مقالات شما
محمد افضل از ویرجینیای امریکا.

>>>   وحید مژده ...پاکستان و ... سی آی ای با این نظریات کارشناسانه خود میخواهد بار دگر نزد مردم افغانستان مطرح شود...
فرهادی از لاس انجلس

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است