خوشبختانه ما مخترعینی در کشور داریم که دست بیل گیتس و استیو جابز را از پشت بسته اند و حیف است که چنین استعدادهایی در کشور ما کشف نشده در حقارت و بی امکاناتی قرار بگیرند.

دیروز رفتم در یکی از بازاهای شهر تا یک باطری موبایل خریداری کنم، فروشنده هم باطری را داد و من هم به تجارت آزاد کشور اعتماد کردم و خریدم، وقتی خانه رفتم و در موبایل گذاشتم دیدم کار نمی کند.

وقتی مثل شرلوک هلمز آمدم و تحقیقات جنایی را بر این باطری بخت برگشته انجام دادم متوجه شدم که افراد دلسوز و متعهد بازار جادر نادر پشتون و پل خشی با یک مهارت فوق العاده چند کاغذ سگرت را به دلیل نداشتن اندازه باطری با خود سیت موبایل محترمانه چسپانده اند به زیر و بغل باطری و با این مهارت شان ثابت کردند که می توانند به جان یک آدم خوش باوری مثل من بزنند.

یعنی فکر کنید که این همه استعداد در کشور حیف می شود و باید مسوولان بلند پایه و کوتاه پایه که به فکر تقسیم میراث پدر کلان شان در حکومت وحدت ملی هستند یک شغل آبرومندی برای این جماعت پیدا کنند در غیر آن همه چیز کشور مثل همین باطری موبایل چند گزینه ای می شود و به جای باطری؛ قوطی سگرت را تحویل این ملت می دهند و در حقیقت هر کسی دَ جان کسی دیگر می زنند و به ریش حکومت و دولت و قانون و غیره می خندند...

بنابراین شما هم اگر به موارد مشابه برخوردید در ابتدا اصلا به کسی غیر از خودتان باور نکنید و به جای اطلاع دادن به FBI و امنیت و غیره تمام مشخصات جنس خریده شده را بررسی کنید تا به جان شما هم نزنند.


مهدی ثاقب

>>>   براستی اگر حکومت کمک کند اینهارا و امکانات را در اختیار شان قراردهد شاید تقلب کاران چین را شکست دهند
برای شما اخترام نموده اندکه کاغذرا گذاشته اند برای دیگران گل وسمنت جابجا کرده اند
اما بازهم به چینائی ها نمیرسند چون آنها حتی چارمغزرا هم تقلبی میسازند

>>>   در کشور های اروپایی تمام اجناس دوسال گرانتی دارند. اگر قبل از دوسال خراب شوند، یا مجانی ترمیم میشوند و یا هم یک دانه جدید را رایگان در عوض خراب شده ،برایتان میدهند.
چون شهر قانون است.
حتی پیراهن های شش هزار دالری عروسی را میخرند و در عروسی میپوشند و فردایش دوباره به مغازه دار میبرند و میگویند: این پیراهن خوشم نیامد و پیراهن را دوباره به مغازه دار میدهند و پول خود را میگیرند.
مغازه دار نیز پیراهن را میگیرد و میداند که این پیراهن را حتماً در کدام عروسی که چهارصد،پنجصد نفر اشتراک نموده است، پوشیده است. حتمً پنج، ده نفر این پیراهن را خوش کرده اند و حتماً عوض این یکی، پنج و یا ده دانه دیگر خواهم فروخت.
لهذا از مشتری که در حقیقت برای پیراهن او حیثیت آگاهی را دارد، تشکری نموده، پیراهن خود را میگیرد و پول او را پس میدهد.

>>>   مهدی جان. من جای شما بودم اول باطری را آزمایش می کردم و بعد میخریدم. خب، البته ده جان زدن و رندی سبک افغانی بخشی از زندگی روزمره ما است.
خلاصه دفعه بعد پیش از آزمایش چیزی نخری تا به جانت زده نشود. چرا که وقتی به جان آدم زده می شود، بد جور همه جای آدم می سوزد.
عارف

>>>   اولا مشکل شماوطندارعدم نظارت یازار ازسوی نهادهای اقتصادی وپلیس واتحادیه های صنفیست .
دوم.مانوابغ هوشمندی داریم که جوایز اختراعات اروپارامی برندمانندرضایی لکن اینهابه کاروزات تحصیلان عالی ویاکاروجوانان وصنعت و...نمی آیندچراکه عاید اقتصادی برای خودشان ندارند. انستیتوت ودفاترخارجی هم کارمندکمپیوتردان وزبان دان می خواهندنه مخترع ودانشمند.وزیرصنعت تمایلی برای ایجادصنایع پیشرفته وحتی ابتدایی وخرد ندارد.
سیدحسن شیوا.کاندیداحتمالی بلخ

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است