کشور ما در بعد داخلی دچار بن بست ها و چانه زنی ها و مشکلات جدی داخلی است. هنوز بحث تشکیل کابینه تمام نشده است. بر اساس خبرها، تا هنگام کنفرانس لندن نتوانند توافق کنند و وزا را معرفی کنند. از سوی دیگر کشور درگیر سیاستهای دوگانه ی پاکستان نسبت به افغانستان است. سوال این است که استراتژی پاکستان در قبال افغانستان روی بافت منفعتهای کلان اقتصادی شکل می گیرد یا اینکه نوعی جلوگیری از نفوذ هند در اینجا محور اصلی استراتژی پاکستان را شکل می دهد؟

احمد سعیدی دیپلمات سابق در پاکستان در برنامه «100روز در ارگ» گفت: اگر در افغانستان حکومتی قوی و نیرومند داشتیم می توانستیم از روی منطق علاوه بر هنرهای دیپلماسی در سطح ملی و بین المللی جواب حرص و آز پاکستان را بدهیم. هنوز در افغانستان تعریفی دقیق از دوست و دشمن را نداریم. به طور مثال حامد کرزی، مخالفانین دولت را که طالبان هستند، برادر می خواند. جناب دکتر اشرف غنی آنها را مخالف سیاسی می گوید. رییس اجرایی حکومت وحدت ملی می گوید کسانی که هموطنان را می کشند دشمن ملت افغانستان اند. در این موضوع تعریف واحدی نداریم. به خاطر این موضوع سربازان ملی چگونه می توانند از وطن دفاع کنند در حالی که نمی دانند با چه کسانی در جنگ هستند و چطور جواب شرارت های پاکستان را بدهند.

وی افزود: گاه و بیگاه ما قربانی رقابت های منطقه ای شده ایم. به یاد بیاوریم که در دوره ی جهاد افغانستان از همین رقابت های منطقه ای و فرا منطقه ای که بین روسیه و آمریکا بود، آمریکا انتقام خود را از طریق افغانستان از جنگ ویتنام گرفت اما سختی آن را مردم افغانستان کشید. در حال حاضر هم هندوستان و پاکستان بین خود مشکلاتی دارند و در این میان افغانستان قربانی می شود. از طرفی دیگر هند با چین هم مشکل دارد و ایران نیز با عربستان سعودی مشکل دارد. اگر ما در سیاست های خود قربانی رقابتهای منطقه ای شویم، حکومتی ناکارآمد داریم.

سعیدی با درنظرداشت زیادی خواهی های پاکستان اظهار داشت: پاکستان خط دیورند را می خواهد همچنین تمایل دارد که سیاست های افغانستان درمورد هندوستان زیر ذره بین آنها باشد. اشرف غنی که به پاکستان رفت، مقام های آن کشور گفتند: «همانطور که کرزی قراردادی استراتژیک با هندوستان و با تعدادی از کشورهای دیگر امضا کرد شما باید آن را با ما امضا کنید.» غیر مستقیم توافقاتی صورت گرفت. نواز شریف و سرتاج عزیز مقام های پاکستان با محمد حنیف اکبر مشاور امنیت ملی افغانستان صحبتهایی داشتند. مقام های پاکستان حرف های فضل الرحمان را تایید کردند و اظهار داشتند که ناچاراً زیر نفوذ علمای دینی خود هستند. خواستارآمادگی برای قرارداد استراتژیک نیز شدند. احساس می شود که افغانستان می خواهد با این کشور قرارداد استراتژیک امضا کند. امضای این قرارداد برای تامین صلح مشکلی ندارد اما هدف اصلی این قرارداد به رسمیت شناختن دیورند است.

دیپلمات سابق در پاکستان عنوان کرد: پنجاه روز از شروع حکومت وحدت ملی می گذرد اما هنوز کابینه ندارد. حکومت وحدت ملی باید کابینه ی خودرا اعلام می کرد و از پارلمان رای اعتماد می گرفت، به نشست لندن می رفت تا کشورهای دنیا به افغانستان کمک می کردند، در نشست بروکسل نیز شرکت می کرد، به نشست سارک هم می رفت و مخالفتهایی که بین هر دو رهبر وجود دارند را رفع می کردند و بعد از آن با نیروی زیادی به رقابت با پاکستان می رفت. قبل از همه ی این کارها ما با نیرویی ناتوان به جنگ حریف رفته ایم.

وی در پایان گفت: می ترسم که با وجود تضاد بین هند و چین، عربستان و ایران، هند و پاکستان و تضادهای فرامنطقه ای بین پاکستان و روسیه، یکبار دیگر افغانستان قربانی این رقابتها شود.

کد (30)

>>>   نترس سعیدی صاحب.چون افغانستان دایم قربانی همین قسم زدوبند ها رقابتها وپیمانهای پنهانی روس وانگلیس +پاکستان بوده این کدام گپ نونیست حال ما ازین کرده بدتر . چراکه دیروز وروز گذشته (یاسالهای) گذشته چه قسم رهبر وپیشوا داشتیم وامروز چه قسم افرادی در راس دولت حکومت ورهبری داریم که شتر دزدی وخم خم.به شما که یک مبصر سیاسی هستید احترام دارم ولی نظر به مطالعات تاریخی هیچ پادشا هیچ ریس جمهور هیچ وزیر هیچ مدیر وهیچیک از مسولین نی در زندگی ونی بعد از مرگش محاکمه وباز پرس قانونی نشده.ولی دیر زمان بعد تاریخ کم وبیش توهین کرده به همان اکتفا کردیم وبس او سعیدی صاحب بیخی قریب که دل کفک شویم اخر . از دست این دو رهبر بی رحم وبی احساس که هیچ احساس انسانی را دارا نیستند.صرف دعامیکنیم یا رب این کشتی ویرانه وطن پارچه پارچه راصحیح به ساحل برسان وتصاحب یک رهبر دلسوز نما امین .
از طرف حسن غمکش قرغیوال.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است