روزنامه ای نیویورک تایمز مطلبی را منتشر کرده است. در این نوشته به نقل از بارک اوباما رییس جمهور آمریکا گفته شده که وی به فرماندهان ارتش گفته است که به کار نظامی و عملیاتی تان پس از سال 2014 نیز ادامه دهید.

در این روزنامه به جزییات فرمان نیز اشاره ای شده و تصریح می کند که ارتش آمریکا می تواند طالبان را مورد حملات قراردهد. در یک مورد به نقل از رییس جمهور گفته شده که نیروهای آمریکایی پس از سال 2014 می توانند در کنار نیروهای افغانستان، مواضع طالبان را و القاعده را بمباران نمایند و باز هم در جای تاکید شده که آنها می توانند به کمک نیروهای افغانستان در جنگ شرکت نمایند. این مطلب در واقع ماهیت ماموریت های اعلام شده را دگرگون می کند.ناتو بارها اعلام کرده است که نوعیت و ماهیت ماموریت شان پس از سال 2014 تغییر می کند. آنها دیگر در جنگ شرکت ندارند و اقدام به عملیات هوایی نمی کنند و درجنگ با نیروهای افغانستان کمک نمی کنند. نوع ماموریت درنشست های بروکسل و جاهای دیگر مشخص گردید. مقام های ناتو فیصله کرده بودند که پس از سال 2014 تنها می توانند در سه عرصه ای آموزش، مشوره دهی و لوژستیک به نیروهای افغانستان کمک نمایند و موضوع جنگ در برابرطالبان تماما به نیروهای افغانستانی منتقل می شود حال گزارش نیویورک تایمز چیزی دیگری را نشان می دهد. این گزارش تاکنون ازسوی مقام های رسمی آمریکا تکذیب نشده است احتمالا خبر درستی باید باشد. حال به دلایل و مولفه های احتمالی که سبب تغییر در ماهیت ماموریت شده را دراین خط مقاله دنبال می کنیم.

مولفه های تغییر درتصمیم گیری، چند عنصر اساسی و تحول را می تواند دراین باب شناسی کرد و اشاره به همین عوامل می تواند انگیزه اصلی تغییرماهیت درکار نیروهای آمریکا درافغانستان باشد. اولین عامل ایجاد حکومت تازه در افغانستان است. حکومت وحدت ملی با امضای بلادرنگ موافقتنامه امنیتی نشان داد که می خواهد همکاری بی شایبه و همه جانبه را با آمریکا و غرب درعرصه های امنیتی داشته باشد. اولین پیامد امضا ی سند همان است که نیروهای آمریکا و غر ب می توانند در افغانستان بمانند و کار نمایند این مساله تنها با امضای یک سند و در چهارچو ب همان سند امکا ن پذیرمی شد. رییس جمهورکرزی این سند را امضا نمی کرد یعنی اینکه بدون امضای موافقتنامه نیروهای آمریکایی حق حضور در افغانستان را نداشت. موافقتنامه، سند مجوز حضور آنها در افغانستان هست و این کارصورت گرفته است. حکومت تازه واقعا می خواهد در این ساحت با آمریکا به تمام معنا کار نماید و هیچ گونه مشکل تراشی درکار آنها نخواهد کرد.

با امضای سند، آمریکا اعلام داشت که چیزی درحدود ده هزار نیرو را با ماموریت نو، درافغانستان می گذارد. تعداد و رغم نیزاعلام شده است. یعنی پس ازسال 2014 رقمی در حدود بین 10 تا 12 هزارنیروی آمریکا و ناتو درافغانستان باقی می ماند.

گذشته از این مساله نوع ماموریت شان مشخص شده است همان گونه که اشاره کردم درسه عرصه آموزش، مشوره دهی و تجهیز نیروهای افغانستان ، همکاری می کند تا اینجای مساله حرف تازه ای نیست اما اینکه نوع ماموریت تغییرکرده باشد و اینکه جناب اوباما گفته باشد که بچه ها بکارتان ادامه دهید، این مساله واقعا یک امر تازه است زیرا فیصله های که تاکنون منتشرکرده است حکایت از این داشت که دیگر وارد جنگ با طالبان نشوید ماموریت های جنگی تنها و تنها از آن نیروهای افغانستان می باشند حالا به نقل از اوباما اعلام شده است که نه، به کارتان ادامه دهید، این تغییرموضع رییس جمهورآمریکا یک مساله تازه است و یک دلیل آن می تواند حکومت نو در افغانستان باشد. گذشته از عنصر دخیل حکومت وحدت ملی و حمایت کامل از موضع گیری جنگی آمریکا در افغانستان و یا همان ادامه ماموریت قبلی، مولفه های دیگری نیز در این تصمیم گیری در کار است.

اصرار جنرالان آمریکا بر ادامه جنگ با تروریزم، این مساله هم خیلی اهمیت دارد. تفاوت های زیادی بین برداشت فرماندهان ارتش آمریکا و مقام های پنتاگون و مقام های کاخ سفید دیده می شد. به این معنا فرماندهان به دلیل اینکه مستقیما و عملا در کار جنگ دخالت داشتند و شاهد مرگ هزاران سرباز زخمی و کشته شده درجنگ افغانستان هستند، آنها این گونه استدلال می کردند که با خروج کامل و یا بی تفاوتی ارتش آمریکا درجنگ افغانستان پس از سال 2014 ، این امکان وجود دارد که همه دستاوردها و زحمت ها هدرداده شود. فرماندهان درعین امیدواری به نیروهای افغانستان ولی به شدت نگران شکست و از دست رفتن مواضع ارتش ازسوی طالبان بوده است. اخبار موثقی وجود دارد که آنها دراین باب با رییس جمهور آمریکا صحبت ها و مشوره های مهمی داشته و خطرات خروج کامل و یا بی تفاوت بودن درقبال جنگ را به رییس جمهور اوباما همواره گوش زد کرده اند.

در روزنامه نیویورک تایمز به موضع ارتش آمریکا نیز اشاره شده و یکی از دلایل اساسی را همان موقف ارتش آمریکا دانسته است. در تحلیل و گزارش آمده است که موضع رییس جمهور آمریکا مبنی براین که بکارتان ادامه دهید، یک بخش آن برخاسته ازموضع گیری اردوی آمریکا باشد. به هرتقدیرنقش فرماندهان آمریکا برای ادامه کار پس ازسال 2014 خیلی مهم و کارساز و جزء مهم از تصمیم گیری می تواند دانسته شود. البته این تمام علت نیست ولی جزء مهم ازعلت هست و تداوم کارجنگ ازخود عواملی دیگری نیز دارد.

شدت گرفتن تهدیدات امنیتی و فعال شدن گروهای تروریستی، تمام منطقه خاورمیانه، شمال آفریقا، و جنوب آسیا و جاهای دیگری از قاره ها را وحشت و ترور فراگرفته است. درخاورمیانه نیروهای آمریکا عملا وارد جنگ با داعش شده و بیش ازیک ماه است که مراکز داعش را در خاک عراق و سوریه بمباران می کند و گفته شده که این کار برای یک زمان بسیار طولانی ادامه دارد. در شمال آفریقا نیروهای بوکوحرام، و گروه تروریستی الشباب و همین گونه انصار بیت المقدس در صحرای سینا و گروهای تروریستی و تکفیری انصارالشریعه در لیبیا و همین گونه، گروه تروریستی سربازان خلیفه در الجزایر و صدها گروهای وحشت انگیزدیگر، امنیت و حوزه های امنیتی را تهدید می کنند. وجود و حضور بیرحمانه این گروها و اینکه به صورت هولناکی اتباع کافر و مسلمان را سرمی برند، سبب می گردد که حضور نیروهای بین المللی و آمریکا در منطقه موجه و توجیه پذیر شود.

شکی وجود ندارد که آمریکا درعراق و سوریه به کار نظامی شان ادامه می دهد و درحال حاضر اگر اندکی غفلت نماید، بدون تردید سرزمین های زیادی در سوریه و عراق سقوط کرده است و شک نداشته باشیم، که اگر حملات هوایی نیروهای آمریکایی درعراق و سوریه، صورت نمی گرفت، حتی پایتخت عراق ازدست رفته بود. داعش نه تنها درعراق بلکه در سرزمین های دیگر، پرچمهای سیاه شان را یکی پس ازدیگری، برافراشته و گروهای که به آن اشاره کردم تماما به گروه داعش بیعت کرده اند.

این موضوع روی مسایل امنیتی افغانستان اثرات مستقیم دارد. گرچه طالبان هنوز نگفته اند که از داعش تبعیت می کنند و یا اینکه به این گروه بیعت کرده اند ولی شکی وجود ندارد که طالبان به القاعده بیعت کرده و اصولا همه هستی شان را فدایی القاعده کرد. می دانیم که آمریکا شاید روزی از داعش بگذرد اما از القاعده نمی گذرد. طالبان، متحدان اصلی و کلیدی القاعده هست و خواهد بود، بنابراین این مساله می تواند دال مرکزی برای حضور و جنگ آمریکا درافغانستان شود پس خیلی بعید ازذهن نیست که رییس جمهور آمریکا به سربازان شان گفته باشد که" بکارتان پس ازسال 2014 نیزادامه دهید".

آقای میخاییل گورباچف رییس جمهورپیشین روسیه در سالگرد برچیده شدن دیوار برلین گفت: که جهان در آستانه جنگ سرد قرارگرفته است. این حرف خیلی جدی است آمریکا و روسیه درخیلی از موارد باهم شاخ به شاخ شده اند. در اکراین گرفتاری بسیارشدید می باشد. دو طرف روی مواضع خود محکم استاده و هرکدام ازطرف داران شان در خاک اکراین، حمایت های خونین کرده و می کنند. وزیرخارجه روسیه همین دیروز اعلام داشت که آمریکا و ناتو هدف شان نه تنها تغییرنظام دراکراین بلکه تغییرنظام در مسکو است.

این حرف اوج بدبینی میان آمریکا و روسیه را نشان می دهد. آنها در مسایل خاورمیانه و موضوع سوریه بسیار، اختلاف دارند. آقای پوتین پس از اعلام خروج نیروهای ناتو از افغانستان گفت که مردم و حکومت افغانستان روی روسیه باید حساب باز کند. این موضع گیری در آستانه و قوع جنگ های سرد و اختلافات شدید دو کشور، در همه مسایل ، نشان می دهد که آمریکا نمی خواهد به راحتی از افغانستان صرف نظر نماید. این دو کشور در هیچ موردی باهم توافق نظرندارند. درمساله افغانستان بعید است که آمریکا تمامی صحنه را برای روسیه ترک نماید. روسیه رقیب جدی برای غرب شده و می شود. آقای پوتین حتی زیردریایی هایش در شمال اروپا و در نواحی آمریکا، گشت گذارد دارد وقتی وضعیت به این صورت جلوه نماید، چگونه می توان باورکرد که آمریکا و ناتو افغانستان را برای روسیه ترک نماید نه هرگز این کار را نمی کند.

افغانستان سرزمینی نیست که آن را به راحتی در اختیار رقیب گذاشت و به همین دلایل است که آقای اوباما تغییر موضع داده است و تصمیم گرفته است که گفته باشد: بچه ها بکارتان ادامه دهید.


محمد ناطقی

>>>   خـــــوب شــــــــد پاکستانی ها منتظر نباشند که بعد از 2014 چانس بازگشت دارند واین آرزورا به دوزخ ببرند

>>>   ما وشما هميشه بالاي همسا يه ها گپ مي زنيم
متل است كه مال خو د را هوش كن همسايه را دزد نگريد
خود ما و شما در طول شش ماه چند وزير خود را انتخاب كرده
نمي توانيم جا ي افسوس است بالاي همين دو رهبر كه
مردم را در گپهاي خود بازي دادند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است