تایید پیمان نامه امنیتی به نفع مردم نیست
آمریکایی ها پس از امضای پیمان امنیتی چطور می توانند با ده هزار نیروی خود امنیت را به این کشور بیاورند، در حالیکه قبل از آن صد و چهل هزار نیرو در اینجا داشتند و ما هیچگونه امنیتی نداشتیم. اصلا اراده برای آوردن امنیت وجود ندارد 
تاریخ انتشار:   ۱۲:۵۹    ۱۳۹۳/۹/۲ کد خبر: 84102 منبع: پرینت

مجلس نمایندگان برای تصویب موافقتنامه امنیتی امروز نشستی عجولانه برگزار کرد و با عجله و برنامه فوری بدون بررسی و بحث روی موضوع، تایید آن را از نماینده های مجلس گرفت.
در حالی که قرار بود مجلس در روز چهار شنبه بر روی این موضوع بحث کند. رییس مجلس عبدالرووف ابراهیمی گفت که حکومت سه مرتبه از پارلمان خواسته است که در جلسه عمومی روی توافقنامه یاد شده بحث صورت گیرد.

صادقی زاده نیلی عضو مجلس نمایندگان در برنامه «نگرش» گفت: حرکتی که امروز در مجلس نمایندگان صورت گرفت، طبق اصول و و ظایف داخلی که داریم، خلاف وظایف و قانون بود. چرا که قانون وظایف می گوید که با پیشنهاد چقدر از اعضا می تواند موضوعی که در برنامه وجود ندارد در برنامه وارد شود و فوریت آن خواسته شود ولی این موضوع در برنامه وارد بود با تفاوت اینکه برای دو روز بعد بود. چیزی که در برنامه وارد بود بار دیگر تقاضا شد که در برنامه وارد شود. این خلاف اصول است. در هر رای گیری خصوصاً رای گیری حساس، باید حد نصاب مجلس عنوان شود. تعداد افرادی که کارت سبز دارند و تعداد افرادی که کارت سرخ دارند نیز گفته شود. اما این کار انجام نشد. یقینا تعداد افراد حاضر که کارت سبز داشتند 1+50 نبود. پس برگزاری این جلسه ی فوری برخلاف قانون است اما متاسفانه رییس جلسه را اعلام کرد. نمی دانم چرا ما نمایندگان بر سر این توافق نامه اینقدر دستپاچه هستیم. این روزها سفارت آمریکا گروه گروه نمایندگان مجلس را به سفارت فرا می خواند و با آنها پیرامون قبول توافقنامه صحبت می کند. هیجانی شدن امروز نمایندگان برمی گردد به میهمانی هایی در سفارن آمریکا که امکان دارد امتیازات مادی هم در آنجا داده باشند.

وی افزود: هر پیمان نامه نوعی داد و ستد است. باید بدانیم چه چیزی می گیریم و چه چیزی می دهیم. وقتی آمریکایی ها جلسات شبانه برای توجیح نمایندگان ما می گذارند تا با پیمان موافقت کنند حاکی از این است که پیمان برای آنها فوق العاده دارای اهمیت است. حتما منافع کلانی دارند.

نیلی عنوان کرد: مردم افغانستان دو توقع بسیار جدی از این پیمان دارند که باید این توقع برآورده شود. اول، این پیمان باید امنیت و ثبات در افغانستان بیاورد، نا امنی هایی که در کشور وجود دارد واقعا برای مردم خسته کننده شده است. حال در این قسمت باید بدانیم که آمریکایی ها چه کسانی را دشمن می دانند. طالبان دشمن کشور و ملت ما هستند در حالی که آمریکایی ها اعلام کرده اند که طالبان دشمن نیستند آنها مخالفان سیاسی هستند.
موضوع دیگری که مردم افغانستان توقع دارند رفع شود، مسایل اقتصادی است. در این پیمان نامه آمریکایی ها هیچ گونه تعهدی به کشور ما ندارند. فقط نام کمکهای مناسب را آورده اند. درمقابل این اندک امتیازاتی که به ما داده می شود ما چه بهایی می دهیم. پایگاههای آمریکایی را در کشور خود قرار می دهیم، نیروهایی آمریکایی را در کشور خود می پذیریم، استقلال محاکم خود را، دراختیار آمریکایی ها قرار می دهیم، به طوری که اگر یک نفر محافظ سگهای آمریکایی بیاید و ده وزیر افغانستان را به گلوله بندد، کسی حق ندارد در افغانستان او را مورد بازپرسی و محاکمه قرار دهد، باید برود و بر اساس قانون آمریکا محاکمه شود. افغانستان را مدار توجه تروریست ها و دشمنان آمریکا قرار می دهیم. مشروعیت جنگ کفار (در بین مردم به آمریکایی ها کفار گفته می شود) را برای مخالفین نظام می دهیم. در قسمت نظامی باید نیروهای ما تجهیز شود. طیاره ها در اختیارش قرار بگیرد، اردوی مجهز معیاری که بتواند از این خاک دفاع کند تربیت کند. این مسایل را مطرح کرده است اما در جزییات آنها را شرح نداده است.

وی گفت: در حال حاضر پیمان نامه استراتژیک امضا شده، اما پیمان امنیتی امضا نشده بود. دو سال و چند ماه از امضای پیمان استراتژیک می گذرد، کشور ما در چه وضعیتی است، آیا ما فضای امن داریم؟ وضعیت اقتصادی مناسب داریم؟ حملات دشمنان ما کمتر شده است؟ انتحاری ها کم شده است؟ چرا باید دوباره پیمانی را امضا کنیم که می دانیم عملی نمی شود.
آمریکایی ها پس از امضای پیمان امنیتی چطور می توانند با ده هزار نیروی خود امنیت را به این کشور بیاورند، در حالیکه قبل از آن صد وچهل هزار نیرو در این جا داشتند و ما هیچگونه امنیتی نداشتیم. اصلاً اراده برای آوردن امنیت وجود ندارد.

این نماینده مجلس اشاره کرد: جای شکی نیست که افغانستان نیاز دارد که همکارهای بین المللی اش در کنارش باشند هم در عرصه ی سیاسی، هم اقتصادی و نظامی اما موضوع این است که با چه بهایی این پیمان باید امضا شود. باید بهای آن می بود که افغانستان به آن نقطه ای که باید برسد، نیل کند. ولی در این چهارده سال که آمریکایی ها ادعا دارند 104 میلیارد هزینه کرده اند، این بها را به افغانستان ندادند. با این هزینه ای که کرده اند، آیا زیربناهای افغانستان ساخته شد؟ پس باز هم نمی توانند. این پیمان فقط به نفع آمریکاست و افغانستان هیچ سودی از آن نمی برد.

کد (30)


این خبر را به اشتراک بگذارید
نظرات بینندگان:

>>>   امضاء و تصویب موافقت نامه امنیتی با امریکا و ناتو کاملآ به نفع
افغانستان است .پنج نفریکه مخالفت کرده اند یا طالب اند و یا
تفکر طالبانی دارند و یا . . .
عبدالحق سیاس کابل

>>>   هدف ازپایگاه نظامی ... نیست که چندمعامله گرسیاسی خلطه پرکند...بمقصدپول جهادکردندتاحال بمقصدپول وطن رابازسیاه کردندمنبعدنیزبجای امنیت رقیب امریکا را در منطقه سرکوب کنندتاازراه قطاع الطریقی چندلقمه حرام نصیب شان گردد. متاسفانه هرامتیازی هم به ناتووامریکاداده باشیم نتیجه ادامه جنگ به نفع دیگران است. حال عسکرشوی تابقیمت خون خودنان بخوری ملت گشنه وگشنه ترباشندتاحاضربه عسکری شوند.
بیطرف

>>>   برو بابا تا دیروز موافق بودی یک شبه همه چیزت تغیر کرد
نسیم

>>>   امریکامکلف نیست امنیت را در افغانستان بیاورد. خود مردم مرد خود شوند و امنیت را تامین نمایند. این توقع بی جا است از امریکا.

>>>   مسئولین درجه یک اعضاءهمین دولت که پارلمان نیز چزئ ان است میباشد اگردولت از مردم درزمان زمامداری باج نمیگرفت ودرعوض برای مردم خدمت میکردند هیچ ضرورت جنگ نبود تیل انداختن در اتش جنگ از طرف همین رشوت خوران که بازار شان درفضاء گرد الود گرم باشد صورت گرفت وامروز ازامریکایان امنیت میخواهید یکبار به گذشته 13سال همین اقایون سر قدرت نظر کنند که درحال این ملت بیچاره چه کارها نبود که صورت نگرفت تابه دختر سه ساله ملت هم صرفه نگردید بازمیگوئید که پیمان امریکا برای ماصلح بیاورد تمام بیت المال چور شد باز ازخارجیان بهبود اقتصادی میخواهید بیائید که همه ما از خورد تا بزرگ خودرا محاکمه وجدانی کنیم که بهترین فرصت ها را ازدست داده ایم .

>>>   شاید آقای صادقی زاده از مهمانی های که خودش تذکر داده بازمانده باشد و لذا بنای مخالفت را گذاشته در غیر آن ایشان همواره یکی از طرفداران امضای این قرار بوده است.
عثمان تره خیل، کابل

>>>   از نماینده صاحب باید پرسید که اگر این سند امضا نمیشد عواقبش چی بود؟ آیا افغانستان میتوانست از عهده مصارف اردو و ارگان های امنیتی براید؟ واضح است که نه. در آنصورت اردوی ملی از بین میرفت و باز هم به دست طالبان و پاکستان می افتادیم. نماینده صاحب یک کمی خوب دقیق و عمیق فکر کو سر سرکی نظر نتی.
مقصود از کابل

>>>   این وکیل قصد داشته چیزی بدست بیاورد که فرصت برایش داده نشد او می خواهد دوباره پاکستانی ها بیایند وبه یکاولنگ بروند قتل عام سال های قبل را تکرارکنند
آیا این وکیل معاش اردو وپولیس را داده میتوانداگر خارجی ها ندهند؟؟؟

>>>   آقای صادقی زاده نیلی را من میشناسم .سواد صحیح ندارد
جه رسد به تحلیل سیاسی و منافع و مضار افغانستان.
اکثریت قاطع اعضاء مجلس رای قبول دادند و صرف 5 نفر نادان
وخود بین رای رد دادند که ثبوت رضائیت قطعی مردم است.
آقای نیلی زیاده ازین خود را ریشخند نه سازید و طرف مردم
دایکندی ببینید که من از آنجا هستم .به منفعت خود نه بینید
محمد علی سنگ تخت دایکندی

>>>   آقای نیلی وکیل صاحب در جهت مخالف مردم موضع گرفتن خطاء است
متوجه شوید که تمام مردم ،لویه جرگه ، اکثریت مجلس و اشخاص در
کوچه و باز از امضاء و سپس از تصویب پیمان استقبال می کنند.
شما چند یکۀ ملک هستید . همه مرم نیلی هم راضی اند
از خود شرم کـــنید.
حیدر علی ازنیلی مرکز دایکندی

>>>   lما مردم افغا نستان همیشه تحت سلط کفار بودیم و میباشم چرا که یکدیر پزیر نیستم پس باید قبول کرد

>>>   من از مردم دانستۀ و آگاه کشور میخواهــم که بالای موضع گیری
کرزئ رئیس جمهور سابق قضاوت فرمایند.
او همیشه و مکرر می گفت که او خودش پیمان را امضاء نه می کـــند
باید رئیس جمهور خلف (بعدی ) امضاء کند.
خوب قضاوت کــنید اگر او (کرزئ ) این پیمان ها را خلاف مصالح افغانستان
می دانست چرا به جانشین خود می گفت که آنرا امضاء نماید.
این به چه معنی ؟؟؟؟؟ این قطعآ از روی کدام پندار ملی نه بود.
او از اوباما تقاضا داشت تا اورا تآئید کند که مانند کریم اوف و دیگر
رئیسان حمهوری های اس ان گی (اسیای میانه ) با تغییر دادن
قانون اساسی ریاست خود را تمدید نماید .ولی اوباما و سران خاص
امریکایی موافق نبودند ازین رو کرزئ اولآ نازو نزاکت و بعدآ استنکاف کرد
نجیب الرحمن اوریا کابل

>>>   در فضای موجود هرکس می تواند نظر خود را به راحتی مطرح کند لذا نمی توان کسی را به خاطر ابراز نظر ملامت کرد جناب صادقی زاده هم نظر شخصی خودرا مطرح کرده است ولذا نمی توان اورا ملامت کرد و صد البته نظر اکثریت مجلس فقط می تواند راه ماندن خارجی ها را در کشور تسهیل و قانونمند کند اما هر قانونی الزاما به معنای حق یا درست بودن آن نیست؛ مانند بسیاری از قوانین ظالمانه ای که در بسیاری از کشور ها علنا وجود خارجی دارد.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است