تاریخ انتشار: ۱۱:۱۶ ۱۳۹۳/۹/۱ | کد خبر: 84006 | منبع: | پرینت |
تزویر نه تنها حسن نیست که قطعا قبح هم هست.
قدسیه قاب تبلیغات و منبر شهرت چهارشبه رییس و وزیر نیست. قدسیه به اندازه من و به مراتب بیشتر از من شوق زندگی در همین کوچه های پر از ناامیدی و پر از گرد و خاک کابل داشت.
در حالی که در جیبش پاسپورت هیج کشور دومی را حمل نمی کرد. همین کاغذ پاره های شبه چپتر درسی را که شوق درس و دانشگاه را از هر دانشجوی می گیرد، با صبوری می خواند.
بسیار هم به همین محترمان فریاد زد که کاری کنید و نکردند و نمی کنند. حال که عطای زندگی را به به لقایش بخشیده است، چطور روزگار خاکی اش مهم شده !!!
آیا به راستی قدسیه و بدفرجامی اش دلیل دیدارهای بعضی سران شهرت و مکنت است؟
سپاسمند آنانی که با کشته شدن قدسیه ژست مسوول بودن نگرفتند.
هموطن
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است