تاریخ انتشار: ۱۷:۴۴ ۱۳۹۳/۸/۲ | کد خبر: 82119 | منبع: | پرینت |
بعد از دیدار سفیر ایران، رییس جمهور ترکیه با رییس جمهور جدید افغانستان، مشاور امنیت ملی پاکستان نیز به کابل آمد تا با اشرف غنی احمدزی دیدار و گفتگو کند. مهمترین بحث آنان پیرامون صلح در افغانستان بود. احمدزی اظهار داشت که دو کشور باید از متهم کردن یکدیگر دست بردارند و به فضای اعتماد برسند. همچنین سرتاج عزیز مشاور امنیت پاکستان در دیدار با داکتر عبدالله رییس اجرایی بر ادامه ی همکاری کشورش با افغانستان در بخش های امنیتی، اقتصادی و سیاسی تاکید و تعهد کردند و داکتر عبدالله هم خواهان همکاری عادلانه ی پاکستان در روند صلح شد.
رحمت الله بیژن پور آگاه مسایل سیاسی در برنامه «یکصد روز پس از تحلیف» گفت: طبیعی است که همه ی کشورها خصوصاً کشورهای بزرگ در کشورهای کوچک سرمایه گذاری و سیاست های حمایتی را به عنوان سیاست های مشارکت تعریف کنند اما پیش از این به علت چندگانگی دستگاه سیاسی در افغانستان و مراکز تصمیم گیری هیچ گونه مشخصه ای بین نظام و غیرنظام بوجود نیامد و در نتیجه، جنگ پنهان یا سیاست خارجی نادرستی بین دولت و حامیان بین المللی ما بوجود آمد.
به باور بیژن پور سیاستمداران باید از وضعیت موجود غافل نشوند و سیاست روشنی را در روابط خارجی و موجودیت ما در نظام بین المللی تعریف نمایند. کشورهای دنیا علاقمند است که افغانستان سیاست و گام های روشنی را در مبارزه با تروریزم، ثبات سازی در افغانستان، مساله ی صلح و تفاهم بین کشورها پیش بگیرد.
رحمت الله بیژن پور اظهار داشت: در 13 سال گذشته ما فرصت ها را به چالش تبدیل کردیم و حالا باید برعکس عمل کنیم یعنی با سیاست گذاری درست و استراتژی خوب و مشخص در راستای تحقق اهداف ملی و انعکاس اهداف دیگران گام برداریم زیرا افغانستان میدان تمثیل اهداف دیگران است و نباید میدان رقابت های آنان باشد.
آگاه مسایل سیاسی در مناسبات روابط ما با پاکستان گفت: پاکستان همیشه ادعا کرده که بیشتر از آنچه که افغانستان از اعمال فشار پاکستان گله مند باشد پاکستان از ضعف مدیریتی حکومت افغانستان و ناامن شدن مرزها و سرحدات مشترک خود با ما شکایت دارد. آنها سعی کرده اند که برف خود را بر سر بام ما بگذارند.
تا وقتی که سیاست ملی، سنجیده شده، بررسی شده و با درنظرداشت روابط دو کشور به لحاظ اقتصادی، تاریخی و سیاسی و تعلق و نسبت فرهنگی کشورها، نداشته باشیم، نمی توانیم سیاست گذاری خوب و درستی داشته باشیم.
وی تصریح کرد: ما نتوانستیم نسبت خود را با پاکستان در مورد دوستی با آمریکا مشخص کنیم به همین لحاظ حاکمیت تعریف شده ای نداریم. مرزها و مشکلات ما با کشورها معلوم نیست، بنابراین کشورها دنیا از ضعف کشور ما و نبود مرز مشخص با پاکستان سوءاستفاده ی بسیار کرده است.
به گفته ی بیژن پور افغانستان در سه دهه ی اخیر هرگز به ثبات نرسید، نظامداری را بوجود نیاورد و نظام جبهه ای را ایجاد کرد تا جایی که برای کشورهای منطقه یک تهدید محسوب شدیم. کشور ما تقریباً از 33 سال پیش تا امروز برای کشورهای منطقه مشکل ساز بود طوری که حدود 5 تا 6 میلیون مهاجر در هر کدام از کشورهای پاکستان و ایران داشتیم. در مذاکرات سه جانبه با این کشورها همواره معضل داشتیم به این دلیل که نمی توانستیم وضعیت حقوقی آنها را تعریف کنیم. به همین دلیل کشورهای همسایه از مهاجران افغانستانی به عنوان حربه ی فشار بر دولت افغانستان استفاده می کردند.
کارشناس امور سیاسی در پاسخ به این که در دهه ی تحول چگونه می توانیم بر کشورهای جهان فشار وارد کنیم و هم فشار دیگر کشورها را مهار سازیم، گفت: افغانستان در حال حاضر در مقامی نیست که سیاست متقابل متناسب یا متوازن بوجود آورد. ما هنوز در بی ثباتی محض زندگی می کنیم و همچنان نیازمند کمک های کشورهای خارجی هستیم. مرزهای ما به ثبات نرسیده و نیروهای مسلح ما برای دفاع از حاکمیت ملی کشور اقتدار لازم را نیافته اند. بودجه ی مالی خود را نتوانستیم تنظیم نماییم و صدها مشکل دیگر. در چنین وضعیتی در برابر کشورهای دارای سلاح اتمی و کشورهایی که با آمریکا و کشورهای بزرگ دنیا روبرو می شوند ما ناگزیریم تا حدی تمکین کنیم و سیاست انعطاف را در پیش بگیریم.
کد (26)
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است