خصومت یا ادعای جغرافیایی که از 66 سال پیش بین افغانستان و پاکستان بوجود آمده، تا به اکنون دوام پیدا کرده است. امروز با وجود سازمان های بین المللی و این که بارها در این کشورها دولت ها تغییر کرده اما همچنان این مشکل حل نشده است. این در حالی است که مردم افغانستان قربانیان همواره قربانی ادعای مقام های حکومتی افغانستان بودند و پاکستان بارها خواستار رسمیت بخشیدن افغانستان به خط دیورند به عنوان مرز دو کشور شده و هر بار نیز حکومت جواب رد داده است.

غلام محمد محمدی تاریخ دان در برنامه «آخر خط» گفت: مشکل ارضی و مرزی بین دو کشور افغانستان و پاکستان وجود دارد. پاکستان جانشین انگلیس در منطقه است و افغانستان روی خاک این کشور ادعای ارضی دارد. در طول 66 سال آغازین تشکیل کشور پاکستان، در مدت 28 سال افغانستان دست بالا داشت و همان قسمی که پاکستان اکنون در افغانستان مداخله می کرد افغانستان در امور این کشور دخالت می نمود.

وی افزود: راکت پرانی های پاکستان به علت مشکلات ارضی و مرزی بین دو کشور است. افغانستان بیش از ده معاهده را در مورد واگذاری ماورای خط دیورند امضا کرده است و سندهای آن موجود است. باید ما این ادعا را در زمانی که انگلیس در پاکستان بود می کردیم اما بعد از این که انگلیس از پاکستان خارج شد مداخله ی افغانستان شروع شد تا جایی که در سال 1349 شعاری را به این مضمون مطرح ساخت که پشتونستان از ما است، بلوچستان نیز از ما است و احتمالاً سند هم از ما است.

محمدی اظهار داشت: حامد کرزی برای آخرین بار اعلام کرد که پاکستان می خواهد افغانستان مرز دیورند را به رسمیت بشناسد و سپس این مرز بسته شود. بسته شدن مرزها از دو طریق امکان پذیر است اول، از لحاظ سیاسی و دوم از لحاظ فیزیکی. از لحاظ سیاسی، افغانستان معاهداتی را توسط دولت های قبلی امضا کرده است. در حال حاضر ادعای افغانستان روی مناطق ماورای دیورند و مداخله ی پاکستان نیز در امور افغانستان سیاسی است. تا زمانی که این مرز بسته نشود هرگز افغانستان روی آرامش نمی بیند.

غلام محمد محمدی در ادامه گفت: بارها پاکستان اعلام کرده است که ما این مرز را می بندیم تا نه طالب و نه تروریست در افغانستان وارد نشود. ضیاءالحق و پرویز مشرف نیز به ترتیب پیشنهاد بستن مرز دو کشور را داد ولی از سوی دولت افغانستان رد شد. در حال حاضر نیز پاکستان خندقی به عرض سه متر، 5/2 متر ارتفاع و 450 کیلومتر طول در خط دیورند ایجاد شده هر چند که در مرز خود با ایران، سیم خاردار کشیده و در مرز با هندوستان نیز دیوار ساخته است. مشکل پاکستان وجود بلوچ های مسلحی است که به باور آنها از سوی افغانستان و هند مورد حمایت قرار گرفته اند. به این لحاظ افغانستان را زیر فشار قرار می دهد به این معنا که به مرگ می گیرد تا به تب راضی شویم.

این تاریخ دان با انتقاد از کسانی که دعوی پشتونستان را دارند گفت: تعدادی از مردم ما که به آنها ناسیونالیست های بیمار می گویند سال ها است دعوی پشتونستان را دارند و آن را مساله ی ناموسی می دانند. اگر پشتونستان از ما است پس چرا راکت از قلمرو پشتونستان به سوی ما فیر می شود و هزاران طالب از داخل قلمرو پشتونستان به نام پشتونخواه بر علیه ما حمله و انتحار می کنند؟ کسانی که ادعای ارضی دارند به ولایت سنگین بروند و از خاک افغانستان دفاع کنند.
همچنان که علی بوتو گفت که همان بازی که سال ها حکومت افغانستان با ما داشت، ما با آنها داریم. زمانی افغانستان پشتون های ما را بر ضد ما تحریک می کرد، حالا ما این کار را می کنیم. زمانی که پاکستان مانند طفلی در گهواره بود افغانستان به پاکستان لشرکشی کرد در این صورت مقام های پاکستان حق دارند از نیرومند شدن قوای امنیتی افغانستان نگران باشند. همین ناسیونالیست های بیمار ما به جای این که مشکل خود را حل کنند و مرز را ببندند و مشکل آبی و خشکی را با پاکستان حل کنند در بازی هایی که از توان آنها بالاتر است داخل می شوند.

وی اظهار داشت: هندوستان کشور قوی است که در هر زمان کمک هایی را به ماکرده اند. یگانه دوست بی غرض شاید هندوستان باشد. پاکستان در میان دو کشور هندوستان و افغانستان که ادعای ارضی بر وی دارند قرار گرفته است. یگانه راه این است که افغانستان پیشنهاد کند که دولت پاکستان مرز کشمیر را به رسمیت بشناسد و دولت افغانستان نیز مرز دیورند را در این صورت مشکل حل می شود.

به باور محمدی، مقام های حکومت افغانستان با فیصله هایی که عملی نمی شود و طرح ها و برنامه های نادرست، حیثیتی برای کشور باقی نگذاشتند در حالی که در اوایل آمریکا، انگلیس و بیش از چهل کشور دنیا از ما حمایت می کردند. در آن زمان پاکستان سخت زیر فشار بود و ما می توانستیم از طریق حمایت بین المللی مشکلات خود را مطرح کنیم و آن را حل نماییم. صدها سند جنایتکارانه و خیانت ملی در وزارت خارجه ی افغانستان وجود دارد که تا کنون توسط محققین و کارشناسان شناسایی نشده است. خوشبختانه در عصر ارتباطات و اینترنت هستیم و حالا کسی نمی تواند این سندها را پنهان کند.

غلام محمد محمدی در پایان خاطرنشان ساخت: بعضی چنان جاهل هستند که می گویند عبدالرحمان خان قرارداد دیورند را امضا نکرده است فقط سر خود را تکان داده است یا برخی می گویند که این قرارداد تحمیلی بوده است در حالی که عبدالرحمان خان بارها گفته است که خود درخواست کرده تا مرز افغانستان تعیین شود و آن امضا نموده است. در طول 66 سال افغانستان ادعای ارضی خود را در مجامع بین المللی مطرح نکرده است زیرا حق به جانب نیست و حتی اگر ادعا کند نیز پاکستان اعلام می کند که دولت جانشین انگلیس در این منطقه است و دولت جانشین از نظر منشور ملل متحد و حقوق بین المللی مسوول اعمال گذشته نیست.

کد (26)

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است