تاریخ انتشار: ۱۳:۴۰ ۱۳۹۳/۷/۱۷ | کد خبر: 81179 | منبع: | پرینت |
به تازگی خبری مبنی بر رهایی ملا فقیر که سال گذشته ی میلادی در شرق افغانستان دستگیر شد و متهم به کشتن صدها شهروند افغانستان است منتشر شده است. وی قرار است به حکومت پاکستان تحویل داده شود. این در حالی است که برخی نیز از احتمال تبادل این زندانی با ملابرادر که یکی از فرماندهان طالبان افغانستانی است سخن می گویند. حکومت وحدت ملی آیا برنامه ی مشخصی در راستای ایجاد صلح وتبادل زندانیان دارد و یا این اقدام هم در ادامه ی اقدامات خودسرانه ی کرزی صورت می گیرد؟
آصف آشنا فعال سیاسی در برنامه ای از آریانا گفت: خبر تبادل ملافقیر یکی از فرماندهان طالبان پاکستانی با ملابرادر ابتدا در رسانه های پاکستان بازتاب یافت و سپس به رسانه های افغانستان راه یافت. تا هنوز این خبر توسط شورای امنیت ملی تایید نشده است و ارگ ریاست جمهوری نیز در مورد این خبر سکوت اختیار کرده است. این سکوت می تواند بسیار معنادار باشد. مشکل اصلی این است که پاکستان و افغانستان تا هنوز میانه ی حقوقی برای استرداد مجرمین امضا نکرده است. انتظار ما از حکومت وحدت ملی این است که اشتباهاتی که دوران کرزی انجام شد را دوباره تکرار نکند.
وی افزود: زندانیان طالبان در دوران کرزی بر اساس اصول و برنامه ی مشخصی آزاد نمی شدند بلکه آزادی آنها بر اساس سلیقه و خواست شخصی وی صورت می گرفت. به طور مثال اسپنتا یکی از مشاورین رییس جمهوری، پروسه ی صلح را به رسمیت نمی شناخت و به آن باور نداشت در حالی که جناب خرّم، نظر کاملاً متضادی با اسپنتا داشت و صلاح الدین ربانی نیز به عنوان رییس شورای عالی صلح، نظر سومی داشت. رییس جمهور سابق کرزی نیز دیدگاه متزلزلی در این موضوع داشت.
آشنا پالسی اشرف غنی را در قبال صلح نامعلوم دانست و گفت: اشرف غنی احمدزی تا به حال پالسی و برنامه ی مشخصی در قبال صلح ارایه نکرده است فقط در مراسم تحلیف صحبت کوتاهی در زمینه ی صلح کرد و حزب اسلامی و گروه طالبان را دعوت به صلح نمود همان کاری که کرزی در 13 سال گذشته انجام داد. باید منتظر بود تا ببینیم احمدزی دیدگاه های سیاسی گروه ها و شخصیت های سیاسی دیگر را در این موضوع می شنود یا خیر و یا قرار است برنامه ی مشخصی در قبال صلح روی دست بگیرد.
آصف آشنا تصریح کرد: با شناختی که از شخصیت اشرف غنی دارم وی در صدد جمع آوری دیدگاه های مختلف نخواهد بود. وقتی کسی خود را عقل کل فرض می کند خودکامگی را در کلیه ی کارها و برنامه ها نشان می دهد. وی در زمان رقابت های ریاست جمهوری در قندهار به مردم گفت که وی زندانیان طالب را از زندان بگرام آزاد کرده است و اگر به قدرت برسد باقی آنها را نیز آزاد می کند. این در حالی است که وزیر دفاع و وزیر داخله ی کشور و معاون اول ریاست جمهوری در پارلمان و در سخنرانی های رسمی خود تاکید کردند تعداد قابل ملاحظه ای از زندانیان رها شده به صفوف طالبان برمی گردند و رهایی آنان به معنای مستحکم ساختن صفوف دشمن است.
به باور فعال سیاسی تضادهای زیادی در صحبت های احمدزی وجود دارد. وی علاوه بر صحبتی که با سران قندهار در زمینه ی آزادی طالبان داشت وجود 99درصد زندانیان طالب که به یک زبان حرف می زنند را بی عدالتی دانست. وقتی با چنین سابقه ای از وی روبرو هستیم می توانیم بر اساس این نشانه ها داوری کنیم.
تا زمانی که استراتژی تدوین شده و مدون برای صلح بوجود نیاید نمی توان بر مبنای فرضیات سلیقه ای به گفتگوهای صلح برسیم و تا زمانی که اجماع صلح در کشور بوجودنیاید و یک تعهد کتبی از سوی نظام در قبال خطوط سرخ و ارزش های مندرج در قانون اساسی به مردم افغانستان، احزاب سیاسی، نمایندگان مردم و فعالین سیاسی و کمیسیون حقوق بشر داده نشود نگرانی هایی از این قبیل بسیار جدی است: اول این که چه ارزش هایی قربانی صلح می شود و نظام از چه ارزش هایی متعهدانه پاسداری می کند. دوم، آیا گفتگوهای صلح تبدیل به کارت بازی سیاسی برای اعمال فشارهای سیاسی می شود یا خیر. سوم، در رویکرد خود با پاکستان چگونه برخورد کنیم؟
وی در ادامه گفت: حکومت جدید باید سایه روشن هایی که در بعضی موارد وجود دارد روشن سازد، به طور مثال دشمن افغانستان چه کسی است و این که با چه تعریفی سربازان اردوی ملی که فرزندان افغانستان است در صفوف اول می جنگند. همچنین باید برنامه ی خود را در نشست های صلح و در قبال پاکستان مشخص سازد.
آشنا اظهار داشت: در مفاد توافقنامه ی امنیتی که زیرمجموعه ی سند همکاری های استراتژیک است و در دستور کار قرار گرفته به صراحت آمده که اگر افغانستان مورد تجاوز قرار گیرد که نمونه ی عینی آن راکت پراکنی ها و ورود تروریست ها از پاکستان به خاک افغانستان است چه رویکردی در قبال برخورد با متجاوزین خواهد داشت. سوال این است که آیا حکومت وحدت ملی این درایت را خواهد داشت که از این مفاد استفاده کند یا خیر. وقت آن رسیده است که مقام های دو کشور افغانستان و پاکستان به صورت جدی در موضوع صلح با هم گفتگو کنند تا تغییر عملی در وضعیت افغانستان بوجود آید.
آصف آشنا با انتقاد از موضع گیری و صحبت اشرف غنی احمدزی در مراسم تحلیف گفت: رییس جمهور، شهروندان پاکستان را که در مراسم تحلیف شرکت کرده بودند خطاب قرار داد و به آنها گفت «به خانه ی خود خوش آمدید، همیشه بیایید». روی چه مبنا و مرجعی رییس جمهور یک کشور به شهروندان کشور خارجی می گوید که به خانه ی خود خوش آمدید و با چه منطقی شهروندان افغانستان را با شهروندان پاکستان خلط می کند. در چنین شرایطی چه رویکردی در قبال شهروندان دو سوی مرز خواهد داشت؟
کد (26)
>>> صدقه شوم زبانته كه هميشه سخن عريان گفتي و مخفي
كاري هاي نوكران و خاينين را افشا كردي موفق باشي
ما به اينده سياسي ات خوشبين هستيم .
>>> اگر واقعاًریس جمهور احمدزی به شهروندان پاکستانی در روز تحلیف گفته باشد که بخانه خد خوش امدید همیشه بیاید خارج شدن این کلمه از زبان یک ریس جمهور بیک شخص سوالات وپرسش های را درذهن ملت بوجود می اورد درین موردایجاب وضاحت بیشتر را میکند تا واضح شود که مفهوم این کلمه چه بوده .
>>> تشکر از دوستانی که نسبت به قضایا واقع بینانه برخورد میکنند و در حد امکان پس از تبیین و تحلیل، راهکار ارائه میدهند. امید است که تمام دوستان اینگونه رویکرد را در قبال مسائل و مشکلات وطن در پیش گیرند؛ یعنی اگر باری مشکل را بر نمیدارند، حداقل به مشکلات نیافزایند؛ چون بسیاری از مشکلات ما به خاطر این است که دوستان نگاه و تحلیل واقع بینانه به مسائل ندارند، بلکه بیشتر جنبه ی شخصی و غرضورزی دارد.
سلمانعلی برهانی
>>> سلام آشنا جان!
گرچه مه نوشته های بی مورد شما را نمیخوانم ولی تصادفا این خواندم و دیدم که بار دیگر بیجا فیر کرده بودید که اینهم از دو حالت عاری یا اینکه وقت لوده هستید ولی من فکر غلط میکردم که شما بی سواد هستین تنها ولی حالی درست فهمیدم که لوده هستین ویااینکه از روی عقده که با اشرف غنی دارید این سخن را زده اید. چون قوم پشتون نصف شده نصف آنها در انسوی دیورند و نصف اینسو. بناْ فرموده اشرف غنی به آنها بود مثلاْ اچکزی که از تو و مزدوران دیگر مثل تو به مراتب صادق تراست به این خاک
>>> به پرسش کننده دوم اظهار میدارم که ریس دولت با بیان این جمله به ملت ومردم پاکستان نشان داد که افغانستان هنوز هم پاکستان را به رسمژت نمی شناسد و ان را جز خاک خود مژداند واگر متوجه شده باشید نام تمامی اشتراک کننده های مراطیم روز تحلیف را یکایک گرفت زدون نام ریس جمهور پاکستان. وبه این شیوه خود به ریس جمهور پاکستان نشان داد که این افغانستان است که از بطن اش پاکستان زایده شده و نه اینکه پاکستان حال هم پاکستان خواب های صوبه پنجم کابل را تا هنوز در سر داشته باشد. افغانستان اگر خواسته باشد پاکستان است واگر نخواست دیگر دوباره ملحق به هند و افغانستان خواهد شد. تمامی سیاست خارجی دولت افغانستان فقط همین است نه کدام معجزه است ونه کدام دروغ وفری.. پاکستان از اثری تکثر هند و افغانستان به وجود امده ویک چوچه ناخلف این دوکشور است که تا به حال خود را جز به دورازاین دو قلمرو جغرافیایی شمرده نمیتواند. وبس.
>>> مگر طالب پدیده ای ساخت آمریکا نیست؟ مگر اشرف غنی خودش آمریکایی نیست؟ مگر امریکا فعلا پشت سر هردو قرار ندارد؟ کرزی هرچند خودش هم آمریکایی بود و با طالبان همکاسه بود ولی اشرف غنی آمریکایی تر است بنابراین اضلاع مثلث آمریکا، طالب و اشرف غنی ضخیمتر و محکم تر شده است و طالب در این زمان بیشتر از زمان کرزی امیدوارتر است و هیچ ترسی از دولت ندارد. افزون بر آن اشرف غنی پشتون تر از کرزی است. او که به صراحت وجود 99 در صد طالب را در زندان خلاف عدالت می داند و لازمه اش این می شود که چرا از دیگر اقوام در زندان نیست، چگونه از او توقع برده می شود که با طالب موضع سخت گیرانه تری داشته باشد. شاید بر موضع کرزی در قبال طالبان شکر کنیم هر چند کرزی طالبان را برادر خود می داند اما اشرف غنی طالبان را پدر خود خواهد دانست !.
>>> به جواب برادر پنجابی که گفته است اچکزی ها وملا عمر ها وبنلادن ها ایمن الظواهری وحقانی ها بهتر از آقای آشنا است بلی پنجابی این وطن فروشی اشما خوب است که ناموس تان را زیر پای اجنبی میگزارید
و آن وقت ادعای وطن پرستی هم میکنید آقای آصف آشنا هزار برابر بهتر از هر مزدور وخاک فروش وطن فروش است ...
خاک فروشی را افتخار تان میدانید این لکه ننگ در پیشانی هر یک تان نقش بسته آقای آشنا تقصیر ندارد
این را از بزرک ترتان بپرس مزدوران وغلامان در پاکستان چه میکنند اگر به قول تو یکی وطن پرست هستند چرا تشریف نمی آورند در خاک خودشان بگو اجازه ندارن از زیر پای اجنبی خارج شوند چرا حقیقت تلخ را نمیگویی اشرف خودش یک دست پرورده ای اجیر شده ای بیش نیست
با احترام زلگی
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است