پس از سال 2001 افغانستان در محور توجه جهانی قرار گرفت و شاهد سربازان خارجی بود که در راستای ایجاد امنیت در کشور برای کمک آمده بودند. افغانستان در این راستا کمک های هنگفتی را نیز دریافت کرد تا ساختارهای امنیتی تقویت شوند و نیروهای امنیتی کشور مسوولیت تامین امنیت را به عهده بگیرند اما با این همه کشور در وضعیت امنیتی خوبی به سر نمی برد. بعضی دلیل آن را ضعف حکومتداری رییس جمهور کرزی در 13 سال گذشته می دانند اما کرزی بارها تاکید کرده که صلح در دست ما نیست و تامین آن فقط با خواست آمریکا و پاکستان امکان پذیر است و این دو کشور در این موضوع صادق نبوده اند.

عارف سروری رییس پیشین امنیت ملی در برنامه ای رسانه ای گفت: اگر 13 سال را به سه بخش تقسیم کنیم و بخش اول از 2001 تا 2004 اجماع بین المللی در مورد افغانستان ایجاد شده بود و این سبب شده بود تا حکومت کفایت کاری بیشتری داشته باشد هر چند که کمبودی های زیادی نیز داشت. پس از آن حوادثی روی داد که هم در اصل بستر سیاسی مشکلات زیادی ایجاد شد از انتخابات دور اول تا قبل از انتخابات کنونی، دخالت خارجی ها و سردرگمی حکومت و مسوولین و عوامل زیادی باعث شد تا به نقطه ی کنونی برسیم.

وی افزود: نیروهای امنیتی ما نیاز به کمک های درازمدت ناتو دارد همچنین ما ضرورت داریم تا از نظر دفاعی مستقل شویم. اصلاحاتی که به همین منظور روی دست گرفته شد تکمیل نشده است. از لحاظ سیاسی نیز نتوانستیم با کشور همسایه خود بخصوص پاکستان رابطه ای ایجاد کنیم که در طول 13 سال نهادینه گردد و در بهبود امنیت تاثیرگذار باشد.
متاسفانه بعضی حلقه های خارجی خواستند در بخش هایی از قانون اساسی مداخله کنند و این سبب تمرکز قدرتی شد که با شرایط حاضر همخوانی نداشت و به همین دلیل، بستر سیاسی کشور خراب گردید. این وضعیت سبب شد تا در انتخابات ریاست جمهوری 2005 مفکوره ی جدید به وجود آمد. متاسفانه حلقه هایی که در این دوره ریاست جمهوری بوجود آمد از لحاظ سیاسی کشور را از مسیر اصلی آن منحرف ساختند.

به باور سروری اشتباه دولت کرزی این بود که تمام مسوولیت امنیتی کشور را به عهده ی خارجی ها گذاشت اما بی توجهی و بی مسوولیتی وی به عنوان سرفرمانده ی کل قوای کشور سبب شد که ساختارهای امنیتی کشور مستحکم نگردد.
دوم، کشور افغانستان مستقل است و در همین راستا نمی باید سفیر خارجی ولو از کشوری کمک کننده حق ندارد در درون لوی جرگه خیمه ای را برای خود به پا کند تا جایی که قوانین خاصی را در قانون اساسی ایجاد کنند که نمایندگان مجلس با آن موافق نیستند و آن را درک نمی کنند.

عارف سروری تصریح کرد: اشتباه بزرگ بوش این بود که بدون این که مسوولیت های بزرگ خود را در قبال مردم و دولت افغانستان که تعهد کرده بود تکمیل کند به یکبارگی استراتژی منطقه ای را اختیار کرد. موضوعی که همیشه افغانستان نسبت به آن آسیب پذیر است. حکومت و مسوولان افغانستان نتوانست در این موضوع آمریکا را متوجه مسوولیت و تعهد خود نماید. حکومت باید از طرفی توافق های بین الافغانی را مورد توجه قرار می داد تا بستر سیاسی توسعه پیدا کند همچنین کفایت کار مسوولین امنیتی را افزایش می داد یعنی کوشش می کرد تغییرات سریع تری را در کلیه ی سطوح بوجود آورد. در چنین وضعیتی از کمک های جامعه بین المللی استفاده ی بهتری صورت می گرفت و افغانستان نیز خود را با واقعیت های منطقه و اطراف تطبیق می داد.

رییس پیشین امنیت ملی خاطرنشان ساخت: تا سال 2005 رییس جمهور از تمام اعضای کابینه کار می خواست زیرا شرایط همان طور ایجاب می کرد، اما پس از آن طوری وضعیت تغییر کرد که یک تعداد دوستان و گروه ها بنا بر مصلحت ها روی کار باشند به این معنا که اولویت ها و منافع کشور مورد توجه قرار نگرفت. این موضوع سبب افزایش فساد اداری در کشور شد و هیچ مبارزه ای نیز بر علیه آن صورت نگرفت. در سال 2009 استراتژی افغانستان به کلی تغییر داده شد که با استراتژی جامعه بین الملل و خواست مردم در تضاد بود به طور مثال برادر نامیدن طالبان و دیگر موارد تاثیر منفی روی امنیت کشور گذاشت.

وی در مورد انتقاد کرزی از صادق نبودن آمریکا گفت: اگر آمریکانبود اداره ی موقت و حکومت فعلی نیز بوجود نمی آمد. مشاورین و اطرافیان کرزی احتمالاً در راستای منافع پاکستان و یا کشورهای دیگر، نگذاشتند که کشور به سوی پیشرفت و ثبات حرکت کند. پاکستان و دولت مشرف از مداخله ی پاکستان در افغانستان شرمسار بودند و بنابراین می خواستند صفحه ی جدیدی را در رابطه با ما باز کنند و این فرصت خوبی برای دستگاه حکومتی افغانستان بود. این کار با خواست یک شخص قابل اجرا نیست بلکه کل دستگاه حکومتی و افراد مسوول با کمک جامعه جهانی می توانست این کار را انجام دهد اما ضعف رهبری، حضور عناصر پاکستان در نزدیکی کرزی، همچنین تجدید قوای تروریست ها و طالبان باعث تغییر در دیدگاه آی اس آی پاکستان شد.

سروری با عملکرد دولت را در این 13 سال ضعیف دانست و اظهار داشت: در مورد ساختار امنیتی بعضی به رییس جمهور مشورت دادند که به جای این که به کیفیت کار توجه شود برای تامین منافع یک گروه مورد استفاده قرار گیرد. مسوولیت این کار به رهبری و دولت برمی گردد. ساختارهای امنیتی باید این اجازه را داشته باشند که صرف منافع ملی کشور را در نظر داشته باشند و شایستگی، تجربه و صداقتی را داشته باشد که هیچ نقطه ی ضعفی را در خود راه ندهد. متاسفانه ضعف های عمومی دولت سبب شد تا این ساختارها ضعیف گردد.

کد (26)

>>>   عارف خان بس است خودت بيسار در چوكي بودي حال بگذاريد كه يك چند نفر ديگر هم در چوكي باشد. خداوند را يكسان پيدا كرده نه اين كه يك شخص تا زنده است
چوكي داشته باشد و ديگران قصه شان مفت باشد

>>>   میراث 13 ساله کرزی ابادی،افتخار،سربلندی، کشور سازی،قانون سازی،تشکیلات سازی وغیره میباشد البته اغاز همه از صفر بوده است
کاکه ازکابل

>>>   سوال .میراث 13 ساله ی کرزی چیست؟
جواب. میراث های مثبت.
1 . حکومت متقلب درجه یک در جهان.
2 . تربیه نمودن نخبه های مسلکی در غصب زمین های دولتی.
3 . رشد دادن فساد اداری.
4 . خلق نمودن گروه های اختطاف.
5. رشد گروه های مافیایی.
6. تابع بودن به خواسته های شورای نظار.
7. مساعد نمودن زمینه چور کابل بانک.
میراث منفی!
1. چند موارد خورد وریزه که قابل یاداوری نیست.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است