تاریخ انتشار: ۱۲:۵۹ ۱۳۹۳/۷/۵ | کد خبر: 80381 | منبع: | پرینت |
زنگ پایانی بن بست با امضای سند همکاری دو تیم در هفته گذشته به صدا در آمد برخی آن را پایان دموکراسی نام گذاشته است. رسانه های غربی دراین مورد حرف و حدیث های زیادی دارد و نوشته اند که دموکراسی در افغانستان صدمه بسیار سختی دیده است. خانم ملکیار در سایت خبری الجزیره طی یک مقاله مفصل رویداد های انتخاباتی در کشور را مرگ دموکراسی نام گذاشته است. گذشته از برداشتهای بد و منفی در مورد امضای سند همکاری در مورد ساختار حکومت وحدت ملی، گروهای دیگری نیز چنگ دندان نشان داده و درآستانه انتقال قدرت سیاسی، خونین ترین جنگ ها را در ولایات افغانستان به خصوص ولایت غزنی راه انداخته اند.
این گروه ها حالا با دو نام داعش و طالب وارد جنگ شده و خونین ترین نبرد را درولسوالی دور افتاده غزنی اجرستان راه اندازی کرده اند. گروهای داعش و طالب در ولایت غزنی لباس تبهکاران شام و عراق را درتن کرده و پرچم سیاه آنها را با خود در قریه های دور افتاده حمل کرده و دست به کشتار بیرحمانه مردم زده اند در اجرستان گفته می شود بیش از پانزده نفر از وابستگان پولیس را سربریده و ده ها نفر از ساکنان اجرستان کشته و خانه های شان را به آتش کشیده اند. خوب این هم در کنار زخم های که نویسندگان مزدور علیه توافقات سیاسی می نویسند بسیار دردناک است.
البته کشتار مردم به نام داعش و طالب بسیار دردناک است ولی حمله و اهانت به توافقات سیاسی و رهایی ازبحران، دردناک تر از حملات فیزیکی تبهکاران طالب و داعش در ولایت غزنی و ولسوالی اجرستان است. دراین مقاله سع می کنم برآیند توافقات سیاسی و عبور از بحران را تا حدی امکان شرح دهم.
1- رضایت مردم از توافقات سیاسی
این مساله بسیار اهمیت دارد. زیرا مردم بود که درانتخابات شرکت کردند و انگشت شان توسط تبهکاران بریده شد و مالک اصلی انتخابات و حکومت مردم افغانستان است. دو تیم انتخاباتی که با رای مردم روی کار آمده باید رضایت مردم را مد نظر داشته باشد و برای مردم وعده های انتخاباتی که داده بود را عملی نمایند. این درست است که روایت انتخابات از نوع دیگر است در هرجای که انتخابات برگزار می شود ما یک تیم برنده داریم و تیم دوم و لو اینکه 49 درصد آرا مردم را گرفته باشد، دیگر شریک قدرت نیست در انتخابات دنیا یک برنده بیش تر نداریم بازی برد و برد در انتخابات جایگاهی ندارد. مردم هم عادت کرده اند که با تیم برنده روی آورده و خواسته ها و مطالبات شان را از تیم برنده می خواهند و تیم برنده برای همه مردم و شهروندان کشور کار می کند این مساله را در همان روزهای نخست تیم برنده اعلام می کند که من و ما رییس جمهور منتخب تمام مردم و شهروندان می باشیم اعم از کسانی که به ما رای داده و یا به تیم مخالف مان رای داده اند.
آقای اوباما در آمریکا برای همه مردم و برای هواداران هر دو تیم انتخاباتی رییس جمهور است. در این کشورها دموکراسی نهادینه شده است. پایه دموکراسی برای رقابت و مبارزه احزاب گذاشته شده است. احزاب در نظامهای سیاسی شان جایگاه بلندی دارد. دموکراسی برستون احزاب سیاسی استواراست البته که درست است دموکراسی بدون مشارکت احزاب در انتخابات معنی ندارد ما نمی توانیم دموکراسی را رنگ و معنای قومی سمتی و مذهبی نماییم و بگوییم دموکراسی قومی، سمتی، ولایتی و... دموکراسی قاعده اش احزاب سیاسی است.
در افغانستان ما احزاب سیاسی داریم ولی دموکراسی ما براساس آن استوار نیست اصولا قوانین ما و قانون انتخابات برخلاف مشارکت و حضور و نقش احزاب تهیه و نوشته شده است.
با این وضع در انتخابات، نامزدان عمدتا مستقل وارد کارزار انتخاباتی شدند. تنها داکتر عبدالله از سوی احزاب و حزب جمعیت نامزد شد برخی آن را دلیل دوم شدن تیم داکتر عبدالله عبدالله قلم داد کرده اند که اساسا غلط است. در رقابت های انتخاباتی در نهایت مطاف به دو تیم رسیدیم و هردو تیم به دور دوم انتخابات رفتند. انتخابات به گونه بسیار نامطلوبی برگزار شد. همانگونه در بیانه ای کمیسیون آمده که تقلبات درحدی گسترده و سازمان یافته بود که ناظران بین المللی هم درمانده شد و نتوانستند عمق تقلبات را پیدا و رای واقعی را از رای باطل جدا و تفکیک نمایند. آقای نورستانی دلیل این تقلبات گسترده را نداشتن کارت و تذکره الکترونیک می داند که البته حرف درستی است همان گونه که وی گفته است اگر در انتخابات، مردم تذکره الکترونیک نداشته باشند، ملایکه هم نمی توانند مانع تقلب انتخاباتی شوند.
مردم از طولانی شدن انتخابات بی نهایت خسته شدند و حرف مردم این بود که دو تیم باید باهم جور بیایند. مردم که هیچ گاهی اشتباه نمی کنند و همیشه در موقف درست و صداقت قرار دارند، خواهان متحد شدن دو تیم انتخاباتی بودند. خواست قریب به اتفاق مردم متحد شدن دو تیم در حکومت آینده افغانستان و همان حکومت وحدت ملی است این خواست محدود به گروهای خاصی نمی شود همه مردم در همه ولایات طرف دار ایجاد حکومت وحدت ملی بودند مردم می دانستند که اگر حکومت وحدت ملی تشکیل نشود، بحران و جنگ دامن گیر همه مردم خواهد شد آن وقت به سرنوشت عراق گرفتار می شود. پس حکومت وحدت ملی خواست مردم افغانستان است و باید به خواست مردم حرمت گذاشته شود که شد و حالا توافق شده است که هر دو تیم شامل حکومت وحدت ملی شود.
2- خواست جامعه جهانی و متحدان بین المللی افغانستان
این مساله هم در ذات خود اهمیت زیادی دارد زیرا افغانستان به لحاظ اقتصادی و امنیتی در شرایط دشواری قرار دارد. زندگی مردم به صورت ترسناکی به خارج گره خورده است برخی کارشناسان اقتصادی اعلام داشته اند که بالای نود درصد وابسته به خارج هستیم نیروهای امنیتی افغانستان شاید صد درصد نیاز مند خارج باشد اینکه در کنفرانس شیکاگو جامعه جهانی و سران ناتو تعهد کردند که سالانه بالای چهار میلیارد دالر نیروهای امنیتی افغانستان احتیاج به کمک دارد و در نشست توکیو هم چنین حرفی گفته شد که افغانستان برای توسعه و زندگی خود در عرصه های دیگر به شدت نیازمند کمک های جامعه بین المللی است.
این ارقام و اعداد ساده نیست چهار میلیارد دالر نیاز نیروهای امنیتی افغانستان است. آقای جان کری با رهبران تیم اصلاحات طی تماس تلیفونی پیش از امضای توافقات سیاسی گفت ما نمی توانیم به نیم حکومت افغانستان کمک نماییم اگر حکومت وحدت ملی ایجاد نشود ما هیچ کاری نمی توانیم کمک های آمریکا به دو مساله وابسته است یکی ایجاد حکومت وحدت ملی و دیگری امضای موافقتنامه امنیتی. آقای جان کری خطاب به رهبران تیم اصلاحات تاکید داشت که شما حکومت تان را تشکیل دهید و من باید به کنگره بروم و میلیاردها دالر برای افغانستان باید کمک بخواهم.
سخنان جان کری خیلی جدی بود وی خواهان این مساله بود که کمک های آمریکا دریک صورت امکان دارد که رهبران دو تیم باهم توافق نمایند و حکومت وحدت ملی را تشکیل دهند. امضای موافقتنامه سیاسی میان دو تیم گام مهم و تاریخی بود و کمکهای جامعه جهانی تماما به آن بستگی دارد. حال این گام برداشته شده است در روزهای آینده حکومت تازه باید کار دیگری نیز در سیاست خارجی خود روی دست بگیرد و آن امضای سند همکاری های امنیتی میان آمریکا و افغانستان است البته که این کار هم شدنی است و این سند هم به زودی امضا می شود. کاری که باید رییس جمهور کرزی می کرد که نکرد.
همه می دانیم که در مورد امضای موافقتنامه امنیتی همه کشورها به اتفاق نظر از رییس جمهورکرزی خواستند که سند را امضا نمایند ولی ایشان قبول نکرد. دراین مورد رییس جمهورکرزی منزوی ترین و تنها ترین موقف را اتخاذ کرد. موقف رد رییس جمهورکرزی نه خواست و مصلحت مردم و نه خواست جامعه جهانی و کشورهای منطقه بود ایشان به تنهایی و با دلایلی خصوصی این موضع را داشت.
3- خصومت مخالفان مسلح با توافقات سیاسی
مخالفان مسلح همان تروریست های است که در حال حاضر و در آستانه تشکیل حکومت جدید دریای خون جاری ساخته اند و کشتی جنایت شان را روی آن می چرخاند. در اجرستان و درسایرنقاط کشور دراین روزهای خونهای زیادی ریخته می شود. طالبان مسلح مسوولیت آن را گرفته اند در کنار آن تبهکاران دیگری ظهور کرده و لباس داعش را پوشیده و پرچم جلادان شام و عراق را دردست گرفته اند و آدم می کشند. این جماعت ها در این شرایط تمامی هم شان این است که مراسم انتقال قدرت را بهم بزند و در آستانه رویداد مهم سیاسی، اوضاع کشور را تحت تاثیر و تحت الشعاع جنایت شان قرار دهند. آنها با انتخابات مردم افغانستان مخالف بودند و مردمان ما را به جرم شرکت در انتخابات کشتند و انگشت شان را بریدند. حال این جماعت ها به صورت گروهی حملات ظالمانه شان را، راه اندازی کرده اند درحال حاضر ولسوالی اجرستان را به آتش خون کشیده اند.
در کنار این مظالم، گروهای دیگری نیز داریم که حمله به توافقات سیاسی را وظیفه خود دانسته و آن را مرگ دموکراسی در افغانستان می دانند این جماعت ها در فرم و شکلیات با تروریست های مسلح متفاوت هستند. خانم ملک یار که توافقات سیاسی دو تیم را مرگ دموکراسی عنوان کرده است به لحاظ ظاهری هیچ شباهتی به طالبان و داعش ندارد اما محتوای کلام شان همان خصومت و دشمنی با توافقات سیاسی است. در حالیکه همه می دانیم توافقات سیاسی دو تیم یک ضرورت و الزام بود و کسی عاشقانه آن را دنبال نکرده است. این کار در کشورهای حامل بحران صورت گرفته است و هیچ تنافی و ضدیت با قانون اساسی ما ندارد. هر دو تیم در انتخابات شرکت و رای مردم را با خود گرفته اند و حالا در چوکات سیاسی با هم حکومت وحدت ملی را تشکیل می دهند. این اقدام رضایت مردم، جامعه جهانی و متحدان افغانستان را همراه دارد.
این هم ثابت شده است که بدون تشکیل حکومت وحدت ملی کسی به افغانستان نیازمند، کمک نمی کند چنانچه بدون امضای سند همکاری امنیتی به نیروها امنیتی ما کمکی صورت نمی گیرد. خصومت و دشمنی با توافقات سیاسی، کار مخالفان مسلح و باربران فرهنگی و قلم بدست و عاملان استخبارات و جاهلان احساساتی و بی خبر از همه چیز است. البته این هم یک نوع ظلم دیگری است که در حق این مردم روا داشته می شود.
محمد ناطقی
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است