تاریخ انتشار: ۲۰:۳۱ ۱۳۹۳/۷/۲ | کد خبر: 80251 | منبع: | پرینت |
سرانجام توافق سیاسی دو نامزد نهایی شد و به صورت یک موافقتنامه بین آن ها امضا گردید. این پایانی خوش برای انتظاری سخت و طولانی بود که مردم را غرق شادی و خوشی نمود. هر چند که کشورهای خارجی و ملل متحد از این توافق استقبال کردند اما هنوز هم در موفقیت این حکومت و توافق پایدار این دو رقیب تردیدهایی وجود دارد.
عبدالعلی محمدی عضو ستاد انتخاباتی تحول و تداوم گفت: واقعیت این است که حکومت وحدت ملی یک ساختار نیست بلکه یک مکانیزم برای حل مشکل در سطح کلان است. آمریکا و انگلستان به عنوان کشورهای پیشرفته و کشورهای عقب مانده ی جهان مانند آفریقا نیز حکومت وحدت ملی را تجربه کرده اند. در حکومت وحدت ملی تیم اول برای از بین بردن مشکل و اختلاف ها زمینه ی مشارکت تیم دوم را در حکومت فراهم می سازد.
وی با تاکید بر داشتن برنده و بازنده در انتخابات گفت: انتخابات افغانستان برنده و بازنده داشت و بر همین اساس رییس جمهور و رییس اجرایی مشخص و حکومت وحدت ملی تشکیل شد.
محمدی حکومت وحدت ملی را تبلور دموکراسی اجماعی دانست و افزود: کمیسیون صلاحیت دارد تا اعلام درصدی آرای هر نامزد را اعلام نماید. توافق سیاسی بین هر دو تیم انجام شده است. در دموکراسی رایج در جهان کسی که بیش از 50 درصد آرای مردم را کسب کند برنده ی انتخابات است ولی یک نوع دموکراسی دیگر به نام اجماعی داریم که تبلور آن کشور لبنان است. حکومت وحدت ملی در اصل تبلور دموکراسی اجماعی است. به این معنا که تمام آرا در محور یک مجموعه جمع و پشتوانه ی حکومت می شود.
عبدالعلی محمدی روند تشکیل وحدت ملی را در کشور طبیعی خواند و گفت: در همه ی کشورهایی که حکومت وحدت ملی ساخته شده وضعیت به این شکل بوده که ابتدا توافق سیاسی صورت می گرفته و سپس اعلام نتایج انجام می شد.
عضو ستاد انتخاباتی تحول و تداوم خاطرنشان ساخت: ممکن است کسی با دیدگاه منفی حتی تشکیل خانواده و ازدواج را هم نوعی شرکت سهامی بداند بنابراین نوع نگاه اهمیت دارد. دوم این که چیزی که در موافقتنامه آمده مهم است و آن مشارکت در قدرت است و نه تقسیم و تعیین جایگاه های قدرت. تقسیم 50 درصدی قدرت متعلق به تیم هایی است که هر کدام حدود سه میلیون رای مردم را با خود دارد و به شخص خاص تعلق ندارد. همچنین همان طور که در توافقنامه آمده مقام ها و جایگاه ها بر اساس مکانیزم مشخص و شایستگی و صلاحیت به افراد داده می شود.
به باور وی، حکومت وحدت ملی مکانیزمی برای بیرون رفت کشور از بن بست و بحران بوده و در چارچوب قانون است. در این حکومت دو تیم انتخاباتی با گرایش های متفاوت سعی می کنند با یکدیگر هماهنگ شوند. در تشخیص شفافیت و عدم شفافیت انتخابات باید یک مرجع بیطرف داوری کند و تیم های انتخاباتی و طرف های ذی نفع نمی توانند در این مورد قضاوت کنند.
محمدی تصریح کرد: ما بر اساس اعلام مرجع مسوول که کمیسیون انتخابات است از رای مردم دفاع می کنیم. ما بر اساس اعتمادی که به کمیسیون های انتخاباتی داشتیم دانستیم که بیش از 4 میلیون تن از شهروندان کشور به ما رای داده اند بنابراین خود را موظف به حمایت از این آرا می دانیم.
عبدالعلی محمدی علت امضای موافقتنامه ی وحدت ملی را توسط مقام های خارجی ملل متحد را به عنوان شاهد معتبر دانست و گفت: پروسه ی تفتیش آرا زیر نظر ملل متحد صورت گرفت و مراجع بین المللی در انتخابات درگیر شدند به همین دلیل امضای آن ها نیز باید در این موافقتنامه گنجانده شود. تیم های انتخاباتی و خصوصاً تیم اصلاحات و همگرایی خواستار نظارت ملل متحد در پروسه ی انتخابات بود.
به هیچ عنوان هیچ کس نباید انتخابات افغانستان را غیرشفاف بداند زیرا به این معنا است که با همگان اعلام جنگ کرده ایم و با کسی تعامل نمی کنیم. وقتی مراجع بین المللی را در پروسه درگیر کردیم به این معنا است که هر نتیجه ای که آنان اعلام کردند را قبول داریم.
عضو ستاد اشرف غنی احمدزی گفت: از زمانی که موافقتنامه ی سیاسی بین داکتر عبدالله و داکتر احمدزی امضا شده متن آن لازم الاجرا است. تمام اقدام های حکومت وحدت ملی باید مطابق این موافقتنامه صورت گیرد و دیگر تیم های انتخاباتی به طور جداگانه مطرح نیست. تاکید ما روی منویات دو تیم است که در توافقنامه گنجانیده شده است. اگر هر دو تیم عزم خدمت به مردم را نداشتند این موافقتنامه را امضا نمی کردند. هر دو تیم قصد دارند که کشور از وضعیت موجود نجات یابد فقر و محرومیت و ناامنی از این کشور رخت بربندد.
کد (26)
>>> آقای محمدی در دنیای سیاست همه چیز امکان پذیر است. به بافیدن ها و توجیه های پادو ها و توجیه گر ها نیاز نیست. کافی است تحلیل های خود تان را از ابتدا تا پایان انتخابات مرور کنید. دموکراسی اجتماعی جعل اصطلاح است. این گونه تحلیل فقط برای نان درآوردن خوب است. امیدوارم به نان و نوایی برسید چون خیلی عجولانه و بی حساب و کتاب حرکت می کنید. به کجا چنین شتابات؟ کاین راه که شما می روید نه به مکه و نه به ترکستان است بلکه به صحر و بیابان است .... یک عمر درس خواندی تا این گونه توجیه گر شوی؟
تمکی دوست
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است