خیلی ها، شماری را، در شبکه های اجتماعی، مبنی بر شرکت در دور دوم انتخابات، مسخره می کنند.

ریشه تمسخر اکثر کاربران، به طولانی شدن اعلام نتایج و توافق عبدالله و غنی بر می گردد. بعضی ها از عدم شرکت شان در دور دوم فخر می فروشند و بر شرکت کنندگان طعنه هدیه می کنند که این هم نتیجه اشتراک در انتخابات، یک کشمش و چهل قلندر یا دو رییس و چهار معاون و...

فکر می کنم که این فخر فروشی هم، از یک طرف خودفریبی است و از جهت دیگر، ره را به ترکستان می برد.

چون آنهایی که رای دادند، مسوولیت شان را ادا کردند. مشق دموکراسی کرده و در تعیین سرنوشت شان سهم گرفتند.

خلاصه! در شرایط فعلی، برای مغلوب کردن نابسامانی ها و نابرابری ها، ما به یاد گرفتن و تمرین کردن، محکوم و مجبور هستیم. باید تمرین بسیار کنیم تا دموکراسی را حاکم بسازیم؛ هر چند این اعتمادها، خیلی وقت ها به یغما برده شده و می شود. تا زمانی اشتباه نکنیم و قربانی ندهیم، نتیجه مثبتی نخواهیم گرفت.

این انتخابات، تمرین بود و سرگذشت


بصیر مصباح

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است