صحرا کریمی نویسنده و فیلمساز در برنامه ای رسانه ای گفت: «کهن یادگار سرزمین آذر» فیلم مستند داستانی است که توسط کارگردان جوانی به نام سمیع عطایی که در ایران تحصیل کرده، در شهرک سینمایی این کشور ساخته شده است. این فیلم از لحاظ ژانر سینمایی بیشتر اتنوگرافیک یا فیلم مردمشناسی تصویری است که به آداب و رسوم یک قوم به نام هزاره می پردازد. اکران یا نمایش عمومی آن چند روز پیش در کابل برای اولین بار صورت گرفت.

وی افزود: در سال های اخیر فیلم های زیادی توسط فیلمسازان داخلی و خارجی ساخته شده که بیشترین موضوع آن را جنگ و فقر تشکیل داده است. این فیلم ها مردم افغانستان را به عنوان مردمی بسیار فقیر و عقب مانده نشان داده است در حالی که افغانستان با وجود اقوام مختلف از لحاظ فرهنگی و آداب و رسوم بسیار غنی می باشد. متاسفانه به دلیل عدم شناخت جهانیان و حتی مردم افغانستان از عنعنات و رسوم اقوام یک سرزمین، به اقوام مختلف آن با دید منفی نگاه می کنند. فیلم کهن یادگار سرزمین آذر از لحاظ محتوایی به خوبی توانسته است فرهنگ مردمی را نشان دهد که سال ها در محرومیت به سر برده اند.

کریمی این فیلم را تاثیرگذار خواند و اظهار داشت: در کل، مردم افغانستان در محرومیت به سر برده اند ولی قوم هزاره نسبت به دیگر اقوام، بیشترین رنج را تجربه کرده است. این قوم در تاریخ افغانستان به واسطه ی تحقیر و توهین و سیاست حذف توسط سیاستمداران این کشور به عنوان قومی محروم، که بیشتر سعی می شده نادیده گرفته شود شناخته شده و سمیع عطایی توانسته است آداب و رسوم این قوم را به تصویر بکشد.
تا زمانی که انسان دغدغه و مشکل نداشته باشد نمی تواند آن را به خوبی درک و مطرح کند و سمیع عطایی به عنوان عضوی از قوم هزاره که با این درد و رنج زندگی کرده است توانسته است فرهنگ قوم خود را بازنمایی کند. در صورتی که آداب و رسوم هر قوم برای دیگر اقوام شناخته شود فرهنگ همپذیری مردم بیشتر می شود. یک فیلم می تواند گامی در جهت صلح در کشور و بسیار تاثیرگذار باشد. این فیلم تاثیرگذار است زیرا شناخت دیگری از این قوم به ما ارایه می دهد.

صحرا کریمی با اشاره به استقبال مردم از این فیلم گفت: بالاترین خوشحالی و خوشبختی برای یک فیلمساز این است که فیلمش دیده شود. در کشوری مانند افغانستان که برای سینما ارزشی قایل نیست این جای امیدواری است که برای دیدن این فیلم در یک روز بیش از 600 تن به به سالون نمایش بیایند.

این فیلمساز و نویسنده خاطرنشان ساخت: این فیلم در ایران، افغانستان و استرالیا اکران شده است و آرزو می کنم که تعداد زیادی از مردم این فیلم را ببینند چرا که هر چه این فیلم بیشتر دیده شود مخاطبان بیشتری با این قوم آشنا می شوند و حس همدیگر پذیری آن ها نسبت به یکدیگر بیشتر می گردد.

به باور وی به علت وجود جنگ و نابسامانی های اجتماعی در افغانستان تاریخ سینمایی غنی نداریم و هنر به طور عام و سینما به طور خاص آخرین مقوله ای است که به آن اهمیت داده می شود. زمانی به فیلم و هنر اهمیت داده می شود که شعور و فرهنگ هنری مردم رشد یافته باشند ولی مردم ما به دلیل مشکلات امنیتی و سیاسی و بحران های پی در پی نتوانستند به این سطح از آگاهی دست پیدا کنند. سینما در ذهن مردم افغانستان مساوی با بالیوود و فیلم های هندی است در حالی که باور دارم که سینما یک نوع بینش فکری است. پدران ما جز وحشت و جنگ و نابسامانی میراث دیگری برای ما بر جای نگذاشتند در حالی که سینماگران می توانند با به تصویرکشیدن جنبه های مختلف این سرزمین میراث و شناخت خوبی بر آیندگان خود باقی بگذارند.

کریمی با انتقاد از عدم همکاری دولت با هنرمندان تصریح کرد: شرایط نابسامان سیاسی باعث رفتن جوانان بااستعدادی از کشور شده که می توانستند نقش بسیار سازنده ای در بالندگی و رشد هنر داشته باشند. دولت تا کنون همکار خوبی برای هنرمند و برای سینما نبوده است به این دلیل که درکی از هنر ندارد و اهمیتی برای آن و هویت افغانستان قایل نیست در حالی که سینما هویت تصویری یک کشور است. زمانی که در خانه، دلسوزی نباشد مجبوریم که دست نیاز به سوی بیگانه دراز کنیم.

صحرا کریمی رابطه ی سینماگر، سینما و مخاطب را مانند اضلاع یک مثلث دانست و گفت: تا زمانی که هر کدام از این اضلاع به خوبی در جای خود قرار نگیرد این مثلث تشکیل نمی شود. وقتی بودجه موجود نباشد نمی توان فیلم ساخت، وقتی مخاطب نباشد پس فیلم اکران نخواهد شد. هم باید سینماگر را مسلکی کنیم و هم سیستم تا حدودی آن را حمایت کند و هم دیدگاه مخاطب را آماده بسازیم.

این نویسنده در ادامه بیان داشت: دیدگاه مخاطب افغانستانی به علت تجربیات زیادی که از مهاجرت کسب کرده نسبت به سال های پیش تغییر کرده است. اگر فیلمساز افغانستان دانش هنری خود را نسبت به پدیده ی هنر، موسیقی و ادبیات افزایش دهد و خود را از بند کلیشه های رایج بیرون بکشد می تواند کم کم مخاطب افغانستانی را به هنر خود جذب کند.

وی در پاسخ به این که چه توقعی از دولت جدید افغانستان دارید گفت: نمی دانیم که آیا دولت جدید تشکیل خواهد شد یا خیر. در حال حاضر فضای سیاسی شبیه میدان بزکشی شده است و کشور مانند لاشه ی بز به هر طرف کشیده می شود. حکومت باید به هنر در هر نوعی که باشد بیشتر توجه کند و به سینماگر خود اهمیت بدهد تا فیلم های خود را بسازد.

کد (26)

>>>   من یک ایرانی هستم و بین قوم شریف هزاره که از اقوام ایرانی هستند با مردم خراسان خودمان هیچ تفاوتی نمیبینم و آنها را هم مانند خودمان دوست دارم....

>>>   ای خانم از این که اینقدر حجاب شما اشکال دارد بسیار ناراحت شدم شما باید حجاب خوبی داشته باشید تا دختران جامعه بد الگو نگیرند

>>>   از احساس پاک برادر ایرانی ام بسیار خوشحال شدم و از انسانیت این انسان شریف و عزیز تشکر میکنم

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است