روز گذشته مرکز توسعه آمریکا با ابراز نگرانی از وابستگی دولت افغانستان به کمک‌های جامعه بین‌الملل، اعلام کرد که کاخ سفید پس از 13 سال حضور گسترده در افغانستان و صرف حدود 104 میلیارد دالر در جنگ این کشور، قصد دارد حضور نظامیانش را در افغانستان به شدت کاهش دهد زیرا نیازمند حضور گسترده تر نیروهای آمریکایی در عراق و سوریه هستیم.

به همین دلیل نیز دولت آینده افغانستان باید به سوی خودکفایی اقتصادی حرکت کند و توسعه زیر ساخت‌ها و پیشرفت‌های اقتصادی کشور را خود افغانستانی ها بر عهده بگیرند نه آمریکا.

این گفته های مقامات آمریکایی مبنی بر ترک کشور ما در حالی است که بنا به تصویب مجلس سنای آمریکا قرار است ده هزار نیروی آمریکایی در افغانستان تا ده سال دیگر باقی بمانند و قصد رفتن را دارند.

از طرف دیگر طی این سیزده سال دولت کابل به گونه ای بار آمده است که درآمد دولت سالانه تنها 2 میلیارد و 800 میلیون دالر می باشد و بدون در نظر گرفتن هزینه‌های دولت، مخارج سالانه نیروهای امنیتی افغانستان فقط حدود 4 میلیارد دالر می‌باشد، این یعنی اینکه هنوز که هنوز است دولت جدید محتاج غرب می باشد.

آگاهان مسایل سیاسی بر این باورند که آمریکا منافع خود را در ادامه وجود بحران در افغانستان و منطقه می داند از این رو با بحران سازی و حمایت مخفی از تروریزم، نمایش هایی را به اجرا در می آورد که خود را در ستیز با تروریزم وانمود کند و مدت زمان بیشتری را در منطقه بماند.

آمریکا تلاش می کند دولت و نیروهای امنیتی افغانستان را ناکارآمد جلوه دهد و از طرف دیگر زمینه را برای حضور به ظاهر مشروع خود در افغانستان فراهم کند. در واقع دولت کابل به گونه ای در سیزده سال گذشته به پیش برده شده که اکنون از نگاه اقتصادی و نظامی متکی به غرب و آمریکا است و این به خوبی نشان می دهد که آمریکایی ها زمینه ها را برای احتیاج دایمی ما به آمریکا فراهم کرده اند.

از سوی دیگر کاخ سفید پس از سرنگونی طالبان گروه های متخاصم را بار دیگر وارد قدرت کرد تا واشنگتن نشان دهد که علاقه ای به آرامش در افغانستان ندارد. آمریکایی ها در سیزده سال گذشته به فرهنگ و مذهب مردم ما احترام نگذاشتند.

طی 13 سال گذشته اقتصاد افغانستان رشد نکرد، بیکاری ادامه یافت، فساد در مراکز دولتی به اوج خود رسید. آمریکا با بی اعتنایی به فرهنگ، مذهب، حریم خانواده ها و کشتار غیرنظامیان از جمله زنان و کودکان در حملات به مناطق مسکونی، باعث ادامه جنگ و تقویت دوباره طالبان در افغانستان شد.

کاخ سفید که با تداوم بحران در افغانستان به ناکامی در برنامه های اعلام شده اش در افغانستان متهم شده بود، با واگذاری تامین امنیت در بخش های وسیعی از کشور، تلاش کرد وجود بحران در افغانستان را به ناکارآمدی نیروهای امنیتی افغانستانی نسبت دهد و بدین طریق خود را تبرئه نماید.

آمریکا همچنین برای رسیدن به منافع بلند مدت خود تنش هایی را در انتخابات اخیر بوجود آورد و سپس به عنوان منجی وارد کارزار شد تا نقش و حضور خود را برای حضور طولانی در افغانستان تثبیت کند.

و اکنون دولت وحدت ملی قرار است زیر حمایت این آمریکا تشکیل شود که باز هم آزمودن دوباره کاخ سفید است. دوباره گزیده شدن از همان سوراخی است که کرزی بارها از آن گزیده شد. دوباره حمایت و پیروی از آمریکایی است که در این سیزده سال بارها و بارها چوب دورنگی ها و نیرنگ هایش را خورده ایم.

کد (6)

>>>   با ید گفت که رهبر ان جها دی به همرای دو کاندید
یک شو رای حل القد ما نند زما نربا نی بین هم بسا زند و بین خو د جور بیا یند
بر ای یک دو سه ما و بعد از ان سیا ف به قد رت بشیند
و کا بل را ویرا ن کند و پس آبا د کند

>>>   من نمیدانم که این اهداف ومنافع بلند مدت امریکا چی است که هریک به نوبه خودتمام اتهامات را به امریکا نسبت میدهند. اگر مردم افغانستان برای یک لحظه به خود بیایند ودوست ودشمن را تفکیک نمایند وخیر وفلاح را که به خود صلاح میبیند به تمام مردم افغانستان روا دار باشد هیچ توطءه ودسیسه نه امریکایی نه پاکستانی ونه هیچ کشوری کار گر نخواهد بود
رضایی

>>>   گفته رضایی صاحب بجاست, این همه سهو و خطا از خود ماست وقتی باهم نتوانستیم چیزی را بسازیم باز میگویم فلان کشور فلان مملکت در امور ما مداخلت میکند اگر ما واقعاً اصلاح پذیر شویم فقط در فکر ساختن کشور باشیم نه در فکر ساختن جیب خود و گروه خود در آنصورت همه مشکلات بزودی حل میشود, دیگر کشور ها هم کدام جادو ندارند فقط مردمان شان اصلاح استند جامعه با رفاه و آرام میخواهند نه اینکه بلا را بسر یکدیگر بیاورند اینجا خو فقط هرکس دم ا زور و زر میزند حتی با وجود بهترین مسلمان بودنش در نهایت حرفی میزند و روایتی میکشد که خودش را خود به کفر میرساند, جالب اینکه ما همیشه روایاتی میکشیم که وقتی منافع ما در خطر باشه وقتی نبود باز خوش و خوشحال هستیم. هنوز هم وقت است که باید هر افغان مانند سایر افغانها یکدیگر را بپذیرند و انتقاد پذیر باشند از لجاجت از تفوق از کبر و غرور دست بکشند. وسلام

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است