سرانجام رییس کمیسیون انتخابات اعلام کرده است که بازرسی و تفتیش آرا پنج شنبه شب گذشته به پایان رسیده است و در حال حاضر کار ابطال آرای تقلبی و مشکوک جریان دارد. هر چند که نگرانی از عدم پذیرش نتیجه ی بازرسی از سوی نامزدان ریاست جمهوری وجود دارد ولی کمیسیون به کار خود ادامه می دهد. در این میان قربانیان اصلی این تعلیق نتیجه، مردم بیگناه و مظلوم افغانستان است.

صغرا سعادت سخنگوی بنیاد شفاف انتخابات افغانستان یا تیفا گفت: از آغاز روند تفتیش ناظرین تیفا حضور داشتند ولی از همان ابتدا با نحوه ی رسیدگی و تفتیش آرا موافقت و رضایت کامل نداشتیم و نظرات و پیشنهادهای خود رابه نهادهای ملی و بین المللی خصوصاً کمیسیون انتخابات ارایه دادیم.

وی افزود: چون هر دو جانب تیم های انتخاباتی به این باور بودند که در انتخابات تقلب صورت گرفته است بهتر بود راهکار دیگری به جز تفتیش صددرصدی آرا با وجود هزینه ی زیاد در نظر گرفته می شد، به طور مثال می توانستیم انتخابات را در 8 زون افغانستان به صورت دوره ای برگزار کنیم تا تمام تمرکز خود را از لحاظ امنیت، ناظرین، کارمندان کمیسیون و با کمترین امکانات و هزینه در یک زون داشته باشیم. این گونه شفافیت و درستی انتخابات نیز تضمین می شد. متاسفانه به پیشنهادهای ما هیچ توجهی صورت نگرفت. چندین برابر بودجه ای که در برگزاری انتخابات مصرف می شد در تفتیش آرا مصرف گردید.

سعادت اظهار داشت: تفتیش آرا با مشکلاتی مانند نبود کارشیوه ی واحد انجام شد که توقف هایی نیز داشت. از سوی دیگر مشکلاتی بین ناظرین دو تیم صورت گرفت که باعث کندی کار شد. با تمام نگرانی هایی که در بین مردم از نحوه ی تفتیش آرا و مشکلات آن بود این فرایند به پایان رسید.

به باور صغرا سعادت، نظارت از روند بازرسی آرا به خوبی ثابت کرد که تقلب گسترده در انتخابات ریاست جمهوری از هر راه ممکن انجام شده است. تلاش های زیادی صورت گرفت تا هر چه زودتر تفتیش آرا به پایان برسد ولی مهمتر از اعلان نتیجه، پذیرش و قبول کردن نتیجه ی آن از سوی نامزدان ریاست جمهوری است. اگر یکی از نامزدان نتیجه ی بازرسی را نپذیرد به این معنا است که تمام تلاش های کمیسیون انتخابات، نهادهای بین المللی و داخلی در این 8 هفته ی گذشته باطل بوده است.
متاسفانه کارشیوه ی ابطال آرا بسیار با تاخیر و با مشکلات زیاد پس از میانجی گری جامعه جهانی ساخته شد اما با این حال این مکانیزم جوابگوی تمام مسایل در پروسه ی تفتیش نبود.

سخنگوی بنیاد شفاف انتخابات افغانستان در مورد کامل بودن کارشیوه ی بازرسی از دید ملل متحد گفت: جامعه جهانی به عنوان نهادی بیرونی به انتخابات افغانستان نگاه می کند و با نگاه ما که در داخل افغانستان هستیم و شناخت بهتری از قضایا داریم متفاوت است. به طور مثال ما درک بهتری از وجود و نحوه ی تقلب در انتخابات افغانستان داریم و بنابراین می توانیم مکانیزم و راهکار بهتری برای آن ارایه کنیم. هر چند که باید کارشیوه های بین المللی نیز مورد توجه قرار گیرد ولی مسایل ملی و داخلی در این فرایند نقش مهمتری نسبت به راهکارهای بین المللی دارد. ما در کشوری مانند افغانستان با مسایلی برخورد می کنیم که شاید در هیچ کشور دیگری برخورد نکنیم.

وی خاطرنشان ساخت: وقتی کمیسیون انتخابات به عنوان مدیریت انتخابات، نهادهای بین المللی و ملل متحد را در کنار خود دارد و به مشورت آن ها اهمیت می دهد، بهتر بود نهادهای مدنی و ملی که در متن جامعه بودند و با صداقت کار می کردند را در تصمیم گیری ها دخیل می کرد. تیفا با بیش از 8 هزار ناظر در سطح تمام افغانستان توانست نظارت فراگیر از انتخابات کل کشور داشته باشد. کمیسیون انتخابات همواره به نهاد تیفا همکاری نزدیکی داشته است. حضور نهاد ناظری بدون سمت و سوی سیاسی از فرایند انتخابات و اعلام یافته های خود برای مردم دستاورد بزرگی هم برای تیفا بلکه برای تمام مردم افغانستان است.

سعادت در پایان گفت: تجربه و پختگی زمانی حاصل می گردد که یک نهاد در متن جامعه کار کند و مردم نسبت به آن ها باور داشته باشند. نهاد تیفا از تمام مراحل ثبت نام، تبلیغات و بعد از آن نیز فعالیت کردیم و سعی می کردیم نقش خود را در بهبود مدیریت انتخابات داشته باشیم و تنها جنبه های منفی مساله را مطرح نساختیم تا مردم نیز دلسرد نشوند. امیدواریم که هر چه زودتر پروسه ی باطل سازی آرای تقلبی نیز به پایان برسد و نامزدان محترم نیز نتیجه ی این تفتیش را بپذیرند.

کد (26)

>>>   خانم صغرا سعادتی سخنگوی تیفا شمه از نا رسایی ها در بررسی ارای صد درصدی وابطال ارای تلبی را بازگو کرده نار رسایی ها وبازهم دستکاری های کمیسون نامستقل وعدم قبولی پیشنهادات سالم و سازنده که ارای تقلبی را از ارای پاک ملت بصورت خوبتر برجسته میساخت وپروسه انتخابات را مشروعیت می بخشید واز جانب دیگر قدرت خواهی متقلبین ومفسدین وعدم تندهی به تعهدات قبلی در مورد حکومت وحدت ملی وصلاحیت های ریس اجرایی سبب شده تا تیم اصلاحات وهمگرایی از بررسی ارا کناره گیر کردند که بازهم در صورت توافق پروسه سیاسی موضوع مشکلات بجایش باقی خواهد بود واین همه مصارف گزاف وضیاع وقت بی فایده خواهد بود امیدواریم که رهبران هردوتیم بخاطر ابروی وطن واحترام بمردم وارای پاک انها وبمنظور مشروعیت کامل پروسه ملی وحکومتی که بعداً جایگزین حکومت موجود میگردد ونام انرا حکومت وحدت ملی میگذارند از قدرت طلبی های خویش بکاهند وهم پذیری نمایند تا مشکلات فعلی مرفوع گردد .
عمادمبشر

>>>   یک داستان در باره چگونگی چشم سفید شدن وجود دارد.نظر زندگی نظر دهنده اولی فکر میکنم چنین داستانی دارد.
تیم اصلاحات و همگرایی نتیجه دور دوم انتخابات را نپذیرفت و ادعای تقلب گسترده کرد. تیم تحول و تداوم در اول این ادعاها را جدی نگرفت.
بخاطر سروصدا های زیاد تیم تحول و تداوم تن به بازشماری و تفتیش آرا داد.
تیم اصلاحات و همگرایی فقط 7000 محل رای دهی را که در همه اشرف غنی احمدزی پیشتاز بود بخاطر بازشماری و تفتیش لیست نموده به کمیسیون انتخابات داد و در ثانی خواستار برکناری کمیسیون و جاگزینی کمیشنران فعلی با کمیشنران معرفی شده از طرف این تیم شد. مدتی صحبت ها بخاطر ریاست کمیسیون جریان داشت. در این مذاکرات تیم اصلاحات و همگرایی خواستار ریاست کمیسیون توسط فضل احمد معنوی از دست اندرکاران ستاد انتخاباتی داکتر عبدالله عبدالله شد.
وقتی این خواست به نتیجه نرسید تیم اصلاحات و همگرایی بخاطر اتهاماتی که به کمیسیون وارد نموده بود از بازشماری ارا و تفتیش آرا توسط کمیسیون انتخابات ابراز ناخشنودی نمود و شرط گذاشت که ناظران بین المللی و ملل متحد در پروسه دخیل باشند.
تیم تحول و تداوم بخاطر شفافیت بیشتر و جلوگیری از ادعا های آینده خواستار بررسی تمام آرا شد.
ناظران بین المللی را پذیرفت و از نقش سازمان ملل نیز استقبال کرد.
بازشماری آرا و تفتیش آرا با حضور نمایندگان هر دو ستاد و ناظران بین المللی پیشرفت تا اینکه بحث تشکیل دولت وحدت ملی جدی تر شد. از همان شروع بحث ها تیم اصلاحات و همگرایی در صدد سهم بیشتر از قدرت و صلاحیت های بیشتر ریاست اجرایی بود. قرار بر این بود که ریاست اجرایی به نفر دوم انتخابات برسد. از آنجا که هیچ عقل سلیمی باور نمیکند که تیم اصلاحات و همگرایی این صلاحیت ها را برای نفر دوم یعنی اشرف غنی میخواستند چرا که آنها خود را برنده بلا منازعه انتخابات میدانستند. پس روشن است که آنها از همان اول باخت را قبول کرده بودند و فقط با استفاده از زور و فشار سعی در چانه زنی برای قدرت در حکومت داشتند.
تا 75 فیصد بازشماری و تفتیش ارا نیز حضور داشتند چرا که فکر میکردند با اشرف غنی بر سر تقسیم قدرت به توافق خواهند رسید ولی وقتی دیدند که چنین نمیشود حتی پروسه تخنیکی را نیز تحریم کردند در حالیکه پروسه سیاسی که همانا تقسیم قدرت بود را ادامه دادند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است