تاریخ انتشار: ۱۳:۱۰ ۱۳۹۳/۶/۱۲ | کد خبر: 78826 | منبع: | پرینت |
از وقتی که حکومت جدید روی کار شد و نظام مرد ستیزانه تحریک نسوان سقوط کرد، جامعه جهانی به افغانستان آمدند و در ابتدا قول دادند که دیگر هیچ مردی به جرم مرد بودن کشته نشود.
مردها هم آرام آرام آمدند و آزادی های خود را به دست آوردند، آنها می توانستند دریشی بپوشند و نیکتایی بزنند و ریش های خود را بتراشند. نهادهای مدافع حقوق مردان هم شروع به کار کردند و کورس های نجاری، ولدینگ کاری، چاه کنی، بیل زنی و غیره برای مردان راه اندازی شد. برخی مردان هم زیر نظر کارفرمایان زن استخدام شدند. بچه های جوان زودتر به موسسات پذیرفته می شدند، به تدریج مردان وارد پارلمان و حکومت شدند و ادعا کردند که باید سی درصد سهم مردان در کنار زنان حفظ شود اما زنان این موضوع را خلاف مبانی مذهبی و دینی می دانستند و معتقد بودند که مردان مطابق دین حق ندارند کار کنند، باید حجابشان را رعایت کنند، لنگی بزنند و ریششان را تا یک متر دراز بگذارند و همچنان صدای پا، دست، حرف و سرفه شان را نامحرم نباید بشنوند چون آنها فقط برای تولید مثل آفریده شدند و لازم نیست که آنها درس بخوانند چون درس خواندن چشم شان را باز نموده و آنها می شوند بی حیا.
جامعه جهانی و کشورهای کمک کننده این موضوعات علمای دینی زن را قبول نداشتند و می گفتند که تا حقوق مردان را شما مراعات نکنید ما یک دالر هم برایتان نمی دهیم؛ همین شد که پای پسران جوان به موسسات خارجی باز شد و شایعات هم همزمان بین زنان کشور بالا گرفت و بین خود می گفتند که خانواده های آنان غیرت ندارند که بچه های جوان شان را به پیش زنان خارجی روان می کنند و مادران آنها چطور غیرت می کنند که دالرهای دیوسی را خرچ کنند.
حکومت هم لطف کرد و یک وزارت به نام وزارت امور مردان ایجاد نمود در کابینه هم دو وزیر و چند معاون مرد را منصوب نمود و برای اولین بار یک مرد به حیث والی انتخاب شد. به تدریج فمنیست ها روی کار شدند و خواهان برابری مردان با زنان شدند اما زنان این موضوع را قبول نداشتند و همچنان می گفتند که مردان نباید بیرون از خانه کار کنند چون دین این اجازه را به آنها نداده است. محفل ادبی زنان هم روی کار می شود و شعرهای مدرنیزم توسط مردان سروده می شود مثلا یکی از شاعران پرآوازه مرد سروده است که: ای حضرت آدم تو در کدامین خیال بودی که فریب حوا را خوردی و بر زمین غلطیدی و ما مردان همچنان غلطیده گان تاریخیم.
کار فرمایان زن در ادره های دولتی و خصوصی می روند بچه های جوان را به حیث سکرتر استخدام می کنند و این موضوع تا جایی پیش می رود که فعالان حقوق مرد از آزارهای جنسی بچه ها توسط روسای شان خبر می دهند. در یکی از ولایات کشور یک دختر به جرم فرار یک بچه یک سیلی و دو لگد زنانه می خورد و بچه به جرم فرار از خانه زیر دیوار می شود. آمار زیر دیوار کردن مردان بالا می رود و فعالان حقوق مردان خوستار قطع فوری زیر دیوار کردن مردان در افغانستان است اما علمای دینی و مذهبی زن این جرم را از ارشادات آسمانی دانسته و مخالفت با آن را انکار از دین می دانند. فرار مردان از خانه توسط وزارت عدلیه جرم دانسته می شود و خانه های امن محل مناسبی برای مردان به حساب نمی آید چون زنان در پارلمان معتقدند که غیرت افغانستانی مان اجازه نمی دهد که از مردان در خانه های امن استفاده های جنسی شود اما فعالان مرد وکلای مرد را در پارلمان محکوم می کنند که در مقابل زنان سکوت کرده اند.
در یکی از ولایات کشور به یک مرد تجاوز جنسی شده سپس او را می کشند؛ در مورد دیگر یک زن شوهرش را با ساطور قطعه قطعه نموده و آلت تناسلی مرد را با چکش و اره از بین می برد. چندین مرد دیگر در ولایات غربی دست به خودسوزی می زنند و آمار خودکشی مردان هم بالا رفته است. وزارت امور مردان ضمن تایید این اخبار از مجامع بین المللی خواهان حمایت مردان افغانستان گردیدند.
از سوی دیگر با متشنج شدن وضعیت افغانستان آمار انتحاری های مخالفان مسلح بالا رفته است و در بسیاری از این حملات زنان انتحاری از لباس مردانه برای فعالیت های تروریستی کار می گیرند.فمنیست های افغانستان این کار انتحاری های زن را اوج بزدلی آنان دانسته که با عزت و آبروی مردان افغانستان بازی می کنند. حضور تروریستان خارجی زن در کشور و جابجایی بمب های کنار جاده سبب شده تا بسیاری از بیگناهان از جمله اطفال و مردان جان خود را از دست بدهند.
بی بی گل رییس جمهور افغانستان کشتار مردان و کودکان را برای هزارمین بار تقبیح نموده و چهل زن کمر بسته همراه با یک مرد را در قالب یک هیات تحقیق روان کردند. همزمان شاه کوکو، خنده گل، بی بی قمری و خیری گل فرماندهان امنیه ولایات کشور توسط مخالفان مسلح به شهادت رسیدند.
مفتی مریم المودودی به رزمندگان استشهادی فتوا داده است که اگر شما کافران را در افغانستان بکشید در بهشت در کنار غُلمان های بهشتی قرار می گیرید. بی بی گل هم تعهد کرده که امضای پیمان امنیتی با هیلاری و خانم مرکل را امضا نخواهد کرد.
فمنیست ها و فعالان حقوق مرد در افغانستان وضعیت مردان را در کشور خراب دانسته و خواهان منع فوری خشونت علیه مردان شدند. سازمان ملل متحد هم افغانستان را یک جهنم برای مردان افغانستان توصیف کرد و از دولت افغانستان خواستند که اگر حقوق مردان را احترام نگذارند با قطع کمک های جامعه جهانی روبرو خواهند شد.
مهدی ثاقب
>>> آغای ثاقب نوشته مقبول,ولی فمنیست ها برای چه؟
>>> هرچند طنز جالبی نیست و تنها قضایا را بر عکس کرده اما واقعا حقوق مردان باید رعایت شود بیچاره مرد ها که هیچوقت کسی برایش دل نمی سوزاند. یک مرد اگر با قابلیت و توانایی بیشتر خواهان استخدام در یک اداره شود و رقیبی از زن داشته باشد که توانایی کمتر دارد زن مقدم می شود
مرد ها باید بابت ازدواج با یک زن چقدر باید خرج کند و مهریه و نفقه بدهد در صورتی که زن و مرد مکمل هم اند و همان مقدار که مرد به زن احتیاج دارد , زن هم به مرد احتیاج دارد اما هیچکس نمی گوید این تبعیض چرا؟ چرا باید مرد برای رسیدن به زن این همه خرج کمر شکن متحمل شود و چرا باید ناز زن را بکشد
>>> دونکته اول
درجامعه ای که حقوق مردان توسط دولت وجامعه جهانی نادیده گرفته وامریکاوناتو استقلال کشور رانادیده گرفته وانتخابات راپس ازتقلب به کجاهاکشیده اندوهرروز اورانیم هلمندوآثارانتیک درسکوت رسانه ای قاچاق می شود وصدهامردپلیس توسط طالب کشته می شوندومیلیونهاتن بیکارندآیابراستی طرح مساله حقوق زن اینقدردراولویت است یانقشه ای سازمان یافته برای تغییر هویت فرهنگی جامعه است
دوم .هرگاه مردازحقوق مدنی وکار واشتغال وامنیت برخورداربود زنان عائله اووهمسران ودخترانش هم رفاه وآسودگی رامی بینند. البته باید به حقوق زنان رفتارنیک وعدم خشونت وتعلق میراث طبق شریعت رعایت شود.
نواندیشان بلخ .شیوا
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است