در پی خروج تیم اصلاحات و همگرایی از روند تفتیش و ابطال آرا، سخنگوی تیم تحول و تداوم مدعی شد که نمایندگان آن تیم نیز به در خواست نمایندگی دفتر سازمان ملل در کابل از روند تفتیش و ابطال آرا خارج شده اند. آقای فضل احمد معنوی مسوول تکنیکی ستاد انتخاباتی داکتر عبدالله عبدالله در حالی که در جمع خبرنگاران صبحت می کرد، ادعای باطل نمودن آرای ناپاک از سوی کمسیون انتخابات را یک شوخی دانست! آقای معنوی افزود هیچ کسی اراده باطل‌کردن آرای تقلبی را ندارد.

وی اظهار داشت که کمیسیون انتخابات تا کنون به هیچ کدام از معیارهایی‌که تیم اصلاحات و همگرایی برای جدایی آرای پاک از تقلبی تعیین کرده‌اند، عمل نکرده است. وی به طور نمونه به برخی از این مشکلان چنین اشاره نمود شامل‌شدن آرای مراکزی که قبلا از سوی نهادهای امنیتی بسته اعلان شده بودند در جمع آرای پاک- مراکز خیالی-، عدم ابطال هزارن چک لیست ‌هایی که توسط یک فرد امضا شده، عدم ابطال هزاران رایی که توسط یک شخص علامت گذاری شده، عدم ابطال هزاران رای که بدون قطع شدن در صندوق‌ها ریخته شده و …

مسوول تکنیکی ستاد انتخاباتی اصلاحات و همگرایی بیان داشت که کمیسیون انتخابات و ملل متحد تنها حرف‌ های آنان را شنیده اما به آنان عمل نکرده است. آقای معنوی تاکید نمود که هیچ اراده‌ ای برای جداسازی آرای پاک از تقلبی وجود نداشته و تفتیش آرا تنها مشروعیت بخشیدن به آرای تقلبی بوده است. وی همچنان تصریح نمود: برخورد در برابر تفتیش آرا تکنیکی نبوده، بلکه زیر سایه اهداف سیاسی پیش رفته است. آقای معنوی بیان داشت: این که پیامدهای آن چه خواهد بود، مسوولیت‌اش به ما بر نمی‌گردد، مسوولیت اش به کسانی بر می‌گردد که با ما در این چند هفته فریب کاری کردند و هیچ‌گونه دیدگاه معقول ما را نپذیرفتند. در عین حال آقای سید حسین فاضل سانچارکی سخنگوی تیم اصلاحات و همگرایی بار دیگر به صراحت عنوان کرد: ما با یک بستر جدید گفتگو می کنیم، در غیر آن حاضر نیستیم در این روند که هیچ گونه شفافیتی ندارد، وارد آن شویم.

او تاکید کرد که در شرایط حاضر، تمرکز جامعه جهانی و نامزدان روی توافقات سیاسی است اما روند تفتیش که آغشته به تقلبات سازمان یافته می باشد، جدایی آرای پاک از ناپاک خیلی سخت شده و همین طور کمیسیون انتخابات نیز اراده ای قوی برای جداسازی آرا ندارد.

وی در ادامه سخنانش اظهار داشت: ما از پروسه خارج شده ایم و تیم مقابل هم خارج شده است. در نتیجه این روند مشروعیت و اعتبار ندارد. آقای سانچارکی افزود: مذاکرات تیم اصلاحات و همگرایی مبتنی بر تفتیش آرای شفاف است که حالا این پروسه زیر سوال رفته است.

در حالی که کمسیون انتخابات و دفتر نمایندگی سازمان ملل و ناظرین خارجی روند تفتیش و ابطال آرا را بدون حضور نمایندگان دو تیم انتخاباتی به پیش می برد، یک مقام غربی در واکنش به این حرکت تیم انتخاباتی عبدالله عبدالله و درباره ادامه تفتیش آرا و خروج از بن بست انتخاباتی افغانستان گفت: قرار است ما بدون حضور ناظران تیم اصلاحات و همگرایی کار خود را شروع کنیم. از سوی دیگر یکی از سخنگوی سازمان ملل متحد این توقف موقتی خواند اما درباره جزییات آن توضیحی نداد.

این در حالی است که تیم های انتخاباتی از روند تفتیش و ابطال آرا خارج شده اند و سرنوشت و نتیجه این انتخابات همچنان در هاله ای از ابهام باقی است، رییس جمهور کرزی همواره بر مشخص شدن نتیجه ی انتخابات تاکید می ورزد و زمان واگذاری و انتقال زمام امور به رییس جمهور خلف خود را مشخص نموده است. سخنگوی ریاست جمهوری آقای ایمیل فیضی در گفتگو با روزنامه هشت صبح مدعی شده است: رییس‌جمهور می‌خواهد که قدرت باید هر چه زودتر انتقال کند و نباید روند طولانی شود، به‌دلیل این‌که طولانی شدن روند انتخابات، عواقب ناگوار اقتصادی، امنیتی و روانی دارد و مردم هم خسته شده‌اند.

آقای فیضی در ادامه اظهارات اش افزوده است: رییس‌جمهور به این باور است که دوام ماموریت‌ شان، پس از ماه اگوست، به هیچ‌ وجه به نفع کشور و مردم نیست. طولانی شدن روند انتخابات بر امنیت و بر زندگی مردم تاثیرات منفی گذاشته است.

به گفته سخنگوی ریاست جمهوری، یکی از دلایلی که آقای کرزی اصرار دارد تا پیروز رقابت های انتخاباتی مشخص شود، حضور نماینده افغانستان در کنفرانسی است که در روزهای نزدیک در شهر ولز بریتانیا برگزار می شود، است. آقای فیضی می افزاید: رییس‌جمهور بسیار علاقمند است که رییس‌جمهور آینده در کنفرانس ناتو شرکت کند و پالیسی خود را در مورد حضور ناتو در افغانستان به جهانیان بیان کند.

همزمان با فشارهایی که از سوی رییس جمهور برای یک طرفه شدن نتیجه انتخابات وجود دارد، وزیر مالیه آقای عمر زاخیلوال در گفتگویی که انجام داده است، مدعی شده است که ادامه بن بست انتخاباتی باعث شده است که بیش از ۵ میلیارد دالر به اقتصاد کشور صدمه زده شود و در حدود ۶ میلیارد دالر سرمایه شخصی مردم از این کشور خارج شده است.

وزیر مالیه کشور گفته است: طولانی شدن روند انتخابات و عدم اعلام نتایج آن حدود 5 میلیارد دالر به اقتصاد افغانستان ضربه زده و نزدیک به 6 میلیارد دالر دیگر سرمایه ها را از این کشور فرار داده است. وی می افزاید: باید بگویم این ضرر اقتصادی تاثیرات طولانی مدت خود را حتی بعد از انتخابات نیز خواهد داشت و کاهش تاثیرات این زیان اقتصادی مدت زیادی را در بر خواهد گرفت. آقای زاخیلوال همچنان هشدار داده است، اگر این روند ادامه یابد افغانستان با بحران شدید مالی روبرو شده و شاید دولت قادر نباشد حقوق ماهوار کارمندانش را بپردازد.

اگر اظهارات آقای زاخیلوال را در کنار گفته های منصوب به آقای رییس جمهور که سخنگوی ایشان مطرح کرده است، قرار دهیم، هر دو دارای یک مفهوم و خواسته می باشد. آقای کرزی مدعی شده است که طولانی شدن روند انتخابات، عواقب ناگوار اقتصادی، امنیتی و روانی دارد و مردم هم خسته شده‌اند.

همچنان آقای زاخیلوال هشدار داده است اگر این روند ادامه یابد افغانستان با بحران شدید مالی روبرو شده و شاید دولت قادر نباشد حقوق ماهوار کارمندانش را بپردازد. سوالی که در ارتباط به گفته های این دو مقام بلند رتبه حکومت مطرح می شود این است که از ایشان سوال شود که عامل این مشکلات چه کسی بوده است؟

روزنامه نیورک تایمز در مقاله ای که شماره های آخر خود به چاپ رسانده است به بررسی این مسایل پرداخته است.
عبدالله عبدالله، نامزد رقیب خود یعنی اشرف‌غنی، رییس‌جمهور کرزی و کمیسیون انتخابات افغانستان را متهم به طرح توطیه‌ برای دستکاری در آرا، کشاندن کشور به بحران و ایجاد تهدید برای کشیده شدن کشور به خشونت‌های جناحی کند. اشرف‌غنی و کرزی اتهامات عبدالله را رد کردند اما مصاحبه با مقام‌های افغانستان و بین‌المللی بسیاری از ادعاهای جدی عبدالله را تایید می‌کنند. این مصاحبه‌ها برای ما جزییات جدیدی از تلاش‌های وسیع برای حمایت از اشرف‌غنی ارایه می‌کند که این گروه توسط مقام‌های کمیسیون انتخابات و ارگ و هماهنگی برای پرکردن صندوق‌های رای به واسطه یکی از مشاوران کرزی را در برمی‌گیرد.

بسیاری از این مقام‌ها این جزییات را به این شرط به ما دادند که نام‌شان در گزارش ذکر نگردد زیرا این موضوع باعث ناراحتی مقام‌های بلندپایه‌ دولت افغانستان می‌گردد.

در قسمت دیگری از مقاله نیویورک تایمز آمده است: شخصی را که کرزی مسوول عملیاتی‌ در کمیسیون انتخابات گماشت، وی را برادرزاده‌ خود می‌خواند. این برادرزاده خواندن کرزی یک نوع اظهار علاقه‌ شخصی نسبت به او بود تا یک رابطه واقعی خانواد‌گی. این مقام «ضیاالحق امرخیل» بود. او به زودی به عنوان رییس دبیرخانه‌ کمیسیون انتخابات منصوب شد و مسوول عملیاتی امور انتخاباتی گردید. یک نفر که در کمیسیون انتخابات کار می‌کند گفت: امرخیل به طور مرتب با دستیاران ارشد رییس‌جمهور کرزی در ارگ دیدار می‌کرد. البته آقای ایمیل فیضی ادعای مقاله نویس نیویورک تایمز را انکار می کند اما به ارتباط آقای امر خیل با رییس دفتر رییس جمهور صحه می گذارد. ایمیل فیضی: خوب، این را من رد نمی‌کنم. مقام‌های کمیسیون انتخابات و کمیشنرهای آن، آدم‌های گمنام نبودند، معلوم‌دار است که با شماری از مقام‌ها آشنایی و دوستی داشتند و دارند اما رییس‌جمهور هیچ نوع رفاقتی با امرخیل ندارد اما بازهم تاکید می‌کنم که روابط نزدیک و آشنایی میان کمیشنران و برخی از مقام‌های دولتی را رد نمی‌کنم.

روزنامه نیویورک تایمز با استناد به گفته های دو تن از شاهدان از دخالت حکومت در انتخابات پرده بر می دارد: مقام‌ها گفتند که تقلب توسط شماری از دستیاران ریاست ‌جمهوری هدایت شده و در هر ولایت توسط حکومت، مسوولان انتخابات و نیروهای امنیتی مدیریت شده است. ملک محمد هاشم یک متنفذ قومی در ولسوالی ارگون گفت: تقلب بود. والی، فرمانده پولیس و کمیسیون انتخابات همه یک ‌جا با هم این کار را انجام دادند.

مقاله نیویورک تایمز می افزاید: عبدالله در دور اول با به دست آوردن ۹۰۰ هزار رای بالاتر از اشرف غنی، پیشتاز بلامنازع بود اما نتایج مقدماتی رقابت‌ها در دور دوم، پیشرفت عظیمی را به نفع اشرف غنی نشان می‌دهد. بر اساس گفته‌های یک مقام غربی پیشی‌گرفتن با ۱٫۹ میلیون رأی «ناممکن» است. غنی، رای قابل ملاحظه‌ ای از نا امن‌ترین ولایت‌ها به دست آورده‌ است. در اکثر این ولایت‌ها طالبان سفر برای ناظران انتخابات را شدیدا خطرناک کرده بودند. با وجود این که گزارش‌ها از محل حکایت از آن داشت که اشتراک مردم در واقع خیلی پایین بوده است.

آقای کرزی و تیم همراهش در حالی به فکر درد و رنج مردم افتاده است که در سیزده سال زمامداری ایشان، مردم تیکه گم شده ی این پازل بودند. آقای کرزی با برنامه ای از پیش طرح شده به خلاف اراده جمعی رفتار نموده است، تنها موردی که آقای کرزی به آن توجه نمی کند، رای، نظر و اراده ی مردم می باشد. نویسنده ی این متن برای اثبات ادعای خود به آخرین جرگه ای که آقای کرزی برای امضای قرار داد امنیتی با آمریکا دایر نمود، استناد می نماید. آقای کرزی با فراخوان صدها تن از بزرگان، متنفذان و علمای سراسر کشور، جرگه مشورتی را دایر نمود تا نظر بزرگان این مملکت را در مورد امضای قرار داد امنیتی با امریکا را جویا شود. با آن که اکثر قریب به اتفاق شرکت کنندگان این جرگه اسرار به امضای این قرار داد داشتند، آقای کرزی به همه خواست های جرگه و گفته های خود پشت پا زد!

آقای کرزی و عمر زاخیلوال و بعضی دیگر از زمامداران با مطرح نمودن این مساله که مردم از بن بست انتخاباتی به ستوه آمده اند، سعی در بر انگیخته شدن احساسات مردم دارند. تا سر وصداهایی از این سو و آن سو برای پایان دادن به این مناقشه بلند شود تا تیم اصلاحات اجبارا میدان را به رقیب واگذار کند، همانطور که در دوره ی قبل آقای کرزی و راه اندازی سر و صدا علیه ناظران خارجی به متشنج ساختن فضا اقدام نمود!

آقای کرزی و عمر زاخیلوال نیک می دانند که پنج ماه از آغاز روند انتخابات گذشته است، اما مشکلات اقتصادی مردم از سال های قبل آغاز شده است و اکنون آقای کرزی با سیاست های کج دار و مریض خود آن را به اوج رسانده است. آقای کرزی نه تنها به فکر مردم نیست، بلکه این برگ های فریبنده دیگری است که آقای کرزی و تیم همراهش آن رو کرده است. از زمان مرحله اول انتخابات تا به امروز آقای کرزی و تیم همراهش ترفند های زیادی را به کار بستند تا تیم اصلاحات و همگرایی را به هر وسیله و حیله ای که شده است، از صحنه خارج نماید آقای کرزی با اتکا به تجربه ای که از انتخابات 2009 دارد ، این بار نیز به این تصور بود که باز هم به هر شیوه ای که شده است، دستی در قدرت داشته باشد اما کسانی که در بدترین شرایط امنیتی و با وجود تهدید ها و توطیه های دشمنان مردم به پای صندوق های رای رفتند دیگر حاضر نیستند حتی قدمی به عقب بردارند و از آرای خود دست بشویند و سرنوشت خویش را باز در اختیار کسانی قرار دهند که در طول سیزده سال گذشته نا دیده گرفته شده اند!


عباس کوثری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است