ماه گذشته میلیون‌ها افغانستانی شجاعانه برای بار دوم در سال جاری در انتخابات ریاست‌جمهوری شرکت کردند. نیروهای امنیتی افغانستان که از سوی امریکایی ها آموزش دیده‌اند، وظیفه خود را برای جلوگیری از حمله‌های طالبان انجام دادند؛ چنانکه از زمان تحویل مسوولیت‌های امنیتی جهت پیشبرد عملیات‌های نظامی چنین کرده‌اند.

با آن هم در حال حاضر مشاجره سیاست‌مداران بر سر شمارش آرا و ادعاهای تقلب، نزدیک است این دستاوردها را ضرب صفر کند. حکومت اوباما و متحدانش در ناتو که پیش از این با بحران‌های بین‌المللی در شرق میانه و اوکراین دست به گریبان‌اند، نیاز است تا هرچه سریع‌تر برای جلوگیری از یک بحران سیاسی در کابل دست به اقدام بزنند.

تسریع آنچه تاکنون یک منازعه آرام و صلح‌آمیز بوده است، می‌تواند با اعلان نتایج اولیه انتخابات از سوی کمیسیون انتخابات به تنش بیانجامد. به نظر نمی‌آید نامزدهای دور دوم انتخابات یعنی عبدالله و اشرف‌غنی روی نتایج اتفاق نظر داشته باشند: یک میلیون رای یا بیش‌تر به نفع آقای غنی محاسبه شده اما آقای عبدالله که 45 درصد از آرا در مرحله اول را از آن خود کرده بود، مقام‌های کمیسیون انتخابات را متهم کرده که در ولایت‌های ناآرام شرقی و جنوبی یک میلیون یا بیش‌تر رای غیرقانونی را در صندوق‌ها به نفع غنی پر کرده‌اند.

اگرچه تا هنوز این ادعاها اثبات نشده اما اتهام‌های آقای عبدالله غیرواقعی هم نیستند. وی سه برابر شدن حضور مردم در ولایت‌هایی چون خوست، جایی که گروه قومی پشتون اکثریت را دارد، غیرواقعی می‌داند. وی همچنین صداهای افرادی را نشر کرده حاکی از صحبت‌های مقام‌های کمیسیون انتخابات برای چاق کردن گوسفندها یا همان پرکردن صندوق‌های رای. آقای غنی هم‌چون حامد کرزی، یک پشتون است؛ آقای عبدالله که تباری آمیخته دارد، آقای کرزی را به تقلب سازمان‌دهی شده متهم می‌کند، چنان که در انتخابات سال 2009 وی را متهم کرده بود.

با این همه گرچند در آن زمان، آقای عبدالله از برابر کرزی کنار کشید، اما این بار مصمم است در برابر غنی بایستد. جمعه گذشته وی هزارها تن از حامیانش را در کابل و دیگر شهرها بسیج کرد و روز یک‌شنبه اعلام کرد که تصامیم کمیسیون را نخواهد پذیرفت. یکی از مقام‌های ارشد کمیسیون هفته گذشته در پی انتشار صدای ثبت‌شده‌اش از سوی تیم داکتر عبدالله استعفا کرد اما کمیسیون ادعاهای آقای عبدالله را برای بررسی صندوق‌های تقلبی رد کرده و تیم غنی هم این موضع را محکم گرفته که اتهام‌های تقلب باید از سوی کمیسیون شکایات انتخاباتی بررسی شود؛ کمیسیونی که اعضایش از سوی کرزی انتصاب شده‌اند.

مقام‌های سازمان ملل در تلاش‌اند تا در این منازعه، میانجیگری کنند چنان‌که یک فرستاده وزارت خارجه آمریکا در حال انجام این کار است اما یک میانجیگیری قوی‌تر در سطح بالاتر به نظر ضروری می‌رسد. طرف‌های افغانستانی به نظر نمی‌آید که کوتاه بیایند و خطر رو به گسترش آن است که کشور در امتداد خطوط قومی و جغرافیایی تقسیم شود، چنانکه طی جنگ‌های داخلی در دهه 1980 و 1990 شد. برای ناتو، آغاز به کار یک رییس‌جمهور جدید در ماه آینده حیاتی است در حالی که این نیرو برنامه دارد تا خروج نیروهای خود را در سال جاری تکمیل کند و یک نیروی کوچک را برای آموزش و مبارزه با هراس‌افکنی بر جای گذارد.

مقام‌های غربی نمی‌توانند درباره نتایج انتخابات داوری کنند اما می‌توانند روی یک روند معتبر برای بررسی شمارش آرا و بررسی ادعاهای تقلب تاکید کنند.


عالم خراسانی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است