غذاهای شما داروهای شما هستند و شما داروئی جز غذا ندارید، زیرا با اطمینان کامل می‌توان گفت مرض خارجی ندارد، اکثر کسالت‌ها چیزی جز کمبود عوامل غذایی نیستند؛ در قرآن کریم، از عسل به عنوان داروی شفابخش یاد شده است.

میکروب‌ها عوامل اصلی تولید و سرایت امراض نیستند بلکه فقدان مواد غذایی هستند که تولید مرض می‌کنند و محیط را برای رشد میکروب مستعد می‌سازند، از این رو کشف میکرب‌ها و مطالعات میکرب شناسان، در پیدایش علم خودشناسی و غذا شناسی اثر بزرگی داشت.

بهترین مواهب طبیعت در میوه‌ها و سبزی‌ها است. معالجه با میوه و سبزیجات از قدیم معمول بوده است و این هدایای طبیعت همیشه و در راس داروها قرار داشته اند.

دانشمندان تاًثیر فوق العاده عسل را در رشد و به طور کلی در حیات انسانی به اثبات رسانده‌اند و اعتقاد دارند عسل برای رشد تمام اعضاء بدن مفید است، اجسام زنده‌ای که عسل همراه خود به بدن انسان می‌برد، موجب رجحان این ماده غذائی به سایر مواد قندی است.

اسید فرمیک که زنبور عسل برای حفظ عسل از فساد به آن اضافه می‌کند مادهً ضد عفونی کننده طبیعی و نیروبخش را می‌سازد که مقوی قلب است.

تنظیم فشار خون و برای امراض کبدی نافع است، در درمان یرقان و امراض ریوی مفید و خواص التیام دهنده عسل قابل توجه است. در قرآن کریم، از عسل به عنوان داروی شفابخش یاد شده است، در حدیثی از پیغمبر (ص) آمده است: عسل هزار و یک خاصیت دارد و هزار و یک درد را شفا می‌بخشد و هر کس بخواهد شفا پیدا کند باید صبح ناشتا عسل را با آب باران مخلوط کرده بنوشد.

طبق حدیثی از حضرت محمد (ص) که می‌فرمایند: تا بدنت تاب درد دارد، استعمال دارو جایز نیست؛ اگر بدن قوی باشد مرض را بخودی خود از آن دور می‌کند و به اصلاح غذا (تغییرغذا) و پرهیز کردن از غذاهای نامناسب مرض از بدن دفع می‌شود.

کد (6)

>>>   درین جای شک نیست که بخاطر جلو گیری از حملات میکروب ها و بکتریا ها،باید سیستم ایمنی و یا مقاومت وجود کافی باشد و و جود به خاطر مقاومت وجود به مواد غذایی ضرورت دارد و عسل با داشتن گلوکوز مواد غذایی کافی به وجود میدهد که تقریباً حیثیت سیروم را دارد. زیرا در ترکیب سیروم نیز گلوکوز زیاد میباشد.
به هر صورت برای سلامت وجود چند چیز ضروری است:
اولاً از نگاه ارثی صحتمند باشیم.
ثالثاً از نگاه روانی صحتمند باشیم.
ثالثاً مواد ضروری کافی اعم از پروتین،ویتاین ها و منرال ها و مایعات به وجود برسد.
رابعاً حرکت کاقی جسمانی داشته باشیم.
خامسًا کار ماغی کافی داشته باشیم.
سادساٍ از محیط مکروبی و ساری امراض، خویش را به دور نگه داریم تا باعث سرایت به وجود ما نشود.

>>>   خیلی دقیق است تشکر از معلومات مفیدشما.
قادری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است