95 سال از وقتی که شاه امان الله در سخنرانی 24 حمل سال 1297 در حضور جمع بزرگی از مردم و سفیر هند برتانوی در مرادخانی کابل استقلال افغانستان را اعلام کرد، گذشت. استقلال افغانستان فراز و فرودهای بسیاری پشت سر گذاشته است. تاریخ دقیق سالروز استقلال مشخص نیست و روزهای متفاوتی را برای آن ذکر کرده اند. بی میلی حکومت کنونی برای تجلیل از جشن استقلال بیش از هر زمان دیگری توجه به امروز را کمرنگ ساخته است. استقلال افغانستان چگونه به دست آمد و حالا کشور پس از 95 سال استقلال در کجا قرار دارد؟

غلام محمد محمدی تاریخ نگار در برنامه فراخبر گفت: منظور از استقلال این است که هر کشوری حق دارد در سیاست های داخلی و خارجی خود مستقل باشد، دارای حاکمیت ملی و تمامیت ارضی باشد، ارکان سه گانه ی دولت در وظایف خود مجبور نباشند از کشور دیگری اجازه و یا مشوره بگیرند وهمچنین طوری که منافع ملی ایجاب می کند بتواند قانون اساسی خود را بسازد.

وی افزود: متاسفانه کشور فراز و فرود بسیاری داشته است. همان طور که امروزه می بینیم کشور نه استقلال سیاسی دارد و نه استقلال اقتصادی، نه تمامیت ارضی مشخص دارد و نه حاکمیت ملی. امیدوارم روزی به استقلال دست پیدا کنیم.

به باور محمدی، به آن اندازه که تبلیغ می شود شاه امان الله قهرمان ملی نیست اماعزم و اراده ی وی قابل احترام است. مردم به شاه امان الله مدیون نیست بلکه شاه امان الله خان مدیون مردم افغانستان است چرا که اجداد امان الله خان بر اساس معاهداتی، استقلال سیاسی افغانستان را به انگلیس داد و در بدل آن پادشاهی را گرفت.
در کنار امان الله که تصمیم به اعلام استقلال افغانستان گرفت فعالان سیاسی و جسوری چون محمود طرزی، ولی محمدخان بدخشانی، شجاع الدوله غوربندی نیز حضور داشتند و موثر بودند، همچنین جنبش مشروطه ی دوم، امان الله خان را همراهی کرد و به قدرت رساند. مردم افغانستان نیز از لحاظ ذهنی آمادگی پذیرفتن استقلال را در آن زمان داشتند.

غلام محمد محمدی تصریح کرد: در حال حاضر حکومت افغانستان، بر اراضی خود حاکم نیست. از نظر اقتصادی نیز مستقل نیست. با این که 12 سال در حکومت کار کرده اند اما بیش از دو ماه معاش کارمندان خود را ندارد. این در حالی است که مصارف نظامی و غرب در افغانستان بیش از هزار میلیارد دالر شده است.
به حدی نظام حکومتی افغانستان از هم پاشیده و دچار بحران همه جانبه، عمیق و درگیری پیچیده شده که حتی بر ولایات خود تسلط کافی ندارد تا به حدی که به تنهایی نمی تواند قانونی را در راستای منافع ملی بسازد و حتی تصمیم بگیرد و کشورهای خارجی به آن نظر و پیشنهاد می دهند. با وجود بی نظمی های زیاد انتخاباتی و تقلب گسترده در آن، نظام فعلی مشروعیت ندارد. مشروعیت قدرت می آورد و وقتی مشروعیت نباشد قدرت هم نیست بنابراین این شورش و کشمکش بیانگر نبود مشروعیت و اعمال قدرت است.

تاریخ نگار، شخص رییس جمهور را مسوول وضعیت بوجود آمده دانست و گفت: در کشور ترکیه، نتیجه ی انتخابات در نُه ساعت مشخص شد ولی در طی یک سال انتخابات افغانستان هنوز معلوم نیست چه سرانجامی خواهد داشت. مسوول چنین وضعیتی فقط ارگ است چرا که در مورد مشکلات کشور و انتخابات از خود بی مسوولیتی نشان داده و در حالی که مردم افغانستان در مشکلات غرق شده اند، ارگ همچنان خاموش مانده است.

وی روز 28 اسد را به عنوان روز استقلال، بدون مناسبت خواند و گفت: در حالی که هر روز برای خود مناسبت و تعریف دارد اما این روز هیچ مناسبتی ندارد. چرا دولت و حکومت، وزارت اطلاعات و فرهنگ و پارلمان روی این روز بحث نکرده اند. در حکومت های مختلف کشور، سالروز استقلال افغانستان متفاوت بوده است و هر پادشاه و یا رییس جمهوری روز خاصی را به این نام جشن می گرفت. امان الله در 9 حوت، نادر خان در 6 جوزا و ظاهر شاه در سنبله این روز را تجلیل می کرد. در این میان روز استقلال افغانستان گم شده است. در واقع استقلال افغانستان، اول قوس و یا 30 عقرب است زیرا محمود طرزی در این روز معاهده ای را مبنی بر استقلال کشور امضا کرده است.

محمدی خاطرنشان ساخت: استقلال افغانستان روز بزرگی است که باید به خوبی تجلیل شود اما نباید از امان الله تجلیل شود چرا که نه خونی بابت آن ریخته و نه بخاطر آن به میدان جنگ رفته است. استقلال کشور مدیون سربازی است که در جبهه ی خیبر و یا اسپیدبولدگ شهید شده است. بنابراین باید از این شهدا تجلیل شود.

کد (26)

>>>   محمدی صاحب سلام :حقایق را تحریر نموده اید.مدیریت ورهبری بدست امان الله خان بود.در تاریخ دوچیز خیلی یاد میگردد.انکشاف واصلاحات .
قادری

>>>   انگلیسها مانند روسها مجبور بودند که افغانستان را ترک کنند و زخمهای ناسوری زیادی از جنگهای پیاپی در افغانستان به آنها وارد شده بود. دوم اینکه یعد از خروج انگلیسها- امان الله با معایدات بیشرمانه به روسها پیوست و اولین مخالفتش با شاه فراری بخارا که برای جهاد و مقابله باروسها در شمال مستقر شده بود -شروع و وی را تسلیم روسها نمود و آسیای میانه همه - در چنگ روسها بدون مخالفت مردم آسیای میانه افتاد. سوم اینکه وقتی امان الله به اروپا گریخت -در آنجا نیز آرام ننشست- بلکه خود را بنام آریایی به هتلر نزدیک ساخت و از هتلر مجوز تخت وتاج افغانستان را بعد از فتح کابل توسط هتلر درجنگ جهانی دوم گرفته بود.
فرق انگلیس و هتلر نازیست متجاوز درچه بود؟؟؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است