افغانستان مدتی است که زیر حملات پاکستان قرار دارد. تا به حال چندین بار شورای امنیت ملی هشدار داده که در صورت تداوم این تجاوز آشکار، حکومت و ملت افغانستان این موضوع را بی پاسخ نخواهد گذاشت. این فیصله ها همچنان تطبیق نشده و حکومت در مقابل حملات راکتی پاکستان اقدام عملی روی دست نگرفته است. ضعف سیاسی، عدم تجهیزات پیشرفته ی نظامی، وجود عاملان داخلی و خارجی در تداوم این وضعیت از جمله علل خاموشی حکومت افغانستان به شمار می رود.

امین فرهنگ آگاه امور سیاسی در برنامه ای رسانه ای گفت: افغانستان از چند دهه قبل، بعد از تقسیم نیم قاره و بروز مساله ی پشتونستان تا به امروز در مقابل پاکستان و خط دیورند، دیدگاه سالم و ثابت نداشته و هیچ گاه نتوانسته در اوقات مختلف جامعه بین المللی را قانع بسازد که خط دیورند خط تحمیلی و خیالی است که باشندگان منطقه را به دو قسمت کرده است. افغانستان نتوانسته است توجه جامعه بین المللی را در این موضوع جلب کند.

وی افزود: در دوره ی صدارت سردار داوود خان، پاکستان از موضع خود عموماً عقب نشینی می کرد ولی امروزه با وجود ضعف سیاسی حکومت، بسیار گستاخ شده است. حملات متوقف نمی شود برای این که پاکستان با سیاست های متناقض ما در مساله ی دیورند مواجه بوده است. گاه این کشور را دوست و گاه دشمن خواندیم. سیاست کرزی به ما فهمانده که باید با پاکستان که در یک منطقه جغرافیایی قرار داریم همواره سازش کنیم زیرا برای بدست آوردن صلح چاره ای جز این نداریم. همچنین در صورتی که امریکا به این کشور حمله کند باید در کنار برادران پاکستانی خود بمانیم. از سوی دیگر حکومت فعلی، امریکا را مسوول حمله به مراکز تروریست ها در خاک پاکستان می داند.

فرهنگ در مورد خاموشی حکومت در قبال تجاوز پاکستان اظهار داشت: ما از این آگاه هستیم که امریکا توسط هواپیمای بی پیلوت خود در خاک پاکستان مراکز تروریست ها را بمباران می کند. عدم پاسخ به این حملات دو چیز است: قاطعیت در حکومت افغانستان وجود ندارد و به این دلیل این اعلامیه ها عملی نمی شود. دوم، عدم تجهیزات نظامی که بتواند با قوای پاکستانی مقابله کند. از سوی دیگر حکومت هم گرفتار تناقض گویی است، به طور مثال خط دیورند را به رسمیت نمی شناسد، به این معنا که آن سوی خط دیورند را خاک افغانستان می داند و از سوی دیگر اعلام می کند که پاکستان از خاک خود به ولایات افغانستان حمله می کند به این معنا که آن سوی خط دیورند خاک پاکستان است و متعلق به افغانستان نیست.

امین فرهنگ تصریح کرد: پاکستان از بدو تاسیس در قبال افغانستان سیاست خاصی را دنبال می کرد، خصوصاً بعد از مساله ی کشمیر از افغانستان به عنوان ابزار و وسیله ای در قبال هندوستان استفاده می کند. بنابراین کوشش دارد تا حکومتی در افغانستان روی کار آید که تابع پاکستان باشد. این موضوع می تواند خیال آنان را از یکطرف آسوده سازد تا تمام تمرکز خود را بر هندوستان بکار بندد. پاکستان توانست در دهلیزهای سازمان ملل متحد، در قصر سفید، در کانگرست امریکا لابی کند و ذهنیت امریکایی ها را به آهستگی به طرف خود بکشاند. در نتیجه ی تلاش های پاکستان، افغانستان دشمن امریکا شد.

به باور آگاه سیاسی، بعد از 11 سپتامبر و حضور قوای نظامی ناتو در کشور، پاکستان بازی ماهرانه ای با ما کرد. طالبان با راهنمایی پاکستان اعلام کرد که دیگر در خاک افغانستان پایگاهی ندارد و سپس منتظر ماند تا روابط امریکا و افغانستان تیره شود و پاکستان بتواند عرض اندام نماید. در حالی که از طرف ما استراتژی طولانی مدتی نسبت به پاکستان ایجاد نشد. اگر ناتو از ایجاد یک حکومت مردمی قناعت حاصل نکند سلاح ها را به افغانستان نمی دهد و مشکلات ما هم ادامه خواهد داشت. بیشترین مسوولیت این حملات به عهده ی رییس جمهور کرزی است. دستور اخیر شورای امنیت را از سوی کرزی جدی نمی بینم زیرا موضع وی در طی هر سال نسبت به پاکستان تغییر می کند.

وی در ادامه گفت: دولت آینده در مقابل این حملات چند راه در پیش دارد، اول مذاکره جدی با جامعه بین المللی و امضای قرارداد امنیتی. دوم، تفاهم روی تمامیت ارضی افغانستان طوری که نه سیخ بسوزد نه کباب. اگر کشور زعیمی داشته باشد که بتواند با تعقل و استدلال قوی سیاسی در جامعه بین المللی عرض وجود کند و به پاکستان نیز اطمینان داده شود که از این منطقه خطری متوجه آنان نیست سیاست این کشور در قبال ما تغییر خواهد کرد.

فرهنگ علت تشنج آفرینی پاکستان در افغانستان را چنین تشریح کرد: پاکستان کشور ما را ناامن می سازد تا مردم افغانستان برای گریز از مشکلات، پاکستان را به عنوان زعیم کشور خود قبول کنند، همچنان که قبلاً پاکستان، طالبان را به همین منظور سازماندهی و تجهیز کرده بود و مردم مانیز در ابتدا این گروه را پذیرفته بودند. در این 13 سال آن قدر سیاست نادرستی با پاکستان داشتیم که در حال حاضر پاکستان به هیچ صورت به حکومت افغانستان اعتماد ندارد.

امین فرهنگ خاطرنشان ساخت: دولت آینده میراث بدی از حکومت فعلی خواهد داشت. تجهیزات نظامی خوب نداریم از سویی اردوی امنیتی ما از لحاظ کیفیت در سطح پایینی است. فیصله ی شورای امنیت در مقابل تجاوز پاکستان می تواند تاثیر مثبتی روی روحیه ی ملت بگذارد اما زعامت کشور می توانست مشکل پاکستان و افغانستان روی خط دیورند و یا حملات اخیر پاکستان را یک موضوع بین المللی سازد. ما در طول 14 سال حمایت بین المللی را با خود داشتیم اما نتوانستیم به نفع خود از آن استفاده کنیم و حتی خواست های خود را مطرح کنیم.

کد (26)

>>>   طوریکه همه میدانند جناب کرزی بیشرین توجه اش به پاکستان بوده نه به مردمی که بالای انها حکمروایی دارد دوست قوی ومقتدر افغانستان را از اثر لجاجت و دشمنی با ملت دشمن تراشیده وبا دشمن دیرینه مردم پاکستان همیشه از راه مروت ومدار پیش امده به صدای ملت ونمایندگان شان اصلاًارزش قایل نشده فقط وفقط به مشوره چند تن محدود ارتباطی با پاکستانی ها عمل کرده مردم این گشور را به فلاکت مواجه کرده است زیادتر توجه به دشمنان ملت داشته تا به ملت وهوا خواهان ملت قطع همکاری وحملات هوایی جامعه بین المللی که بخاطر صلح وثبات در افغانستان امده اند وقطع خواست کمک هوایی نطامیان کشور در زمان احساس از جامعه بین المللی وقطع حملات شبانه اردوی ملی بالای دشمن و قطع استفاده از سلاح تقیله نظامیان ما در مقابل دشمنان ملت طالبان مزدور بیگانه ای اس ای پاکستان این ها همه وهم فرمان ودساتیر جناب کرزی به سود پاکستان انجام شده است وملت با عمل کرد نادرست ریاست جمهوری با وصف صد ها ملیارد دالر کمک خارجی ها هنوز که هنوز است اکثریت ملت زیر فقر شب وروز را سپری مینمایند پس چگونه خواهیم گفت که در 13 سال گذشته ما یک ریس جمهور دلسوز به ملت داشتیم در حالیکه همه توجه اش به قاتلین ملت وافراد استخدام شده استخبارات بیگانه بوده تا به ملت و دوستان انها.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است