بنابر باورها، عید سعید فطر یکی از زیباترین و پرشکوه ترین ایام پر میمنت دینی است.

نماد برجسته زیبایی، بهم آیی و پیوند خجسته و مبارک دل ها و آرزوها و ایام نورانی شکوفایی جوانه های وصلت و امید، شور و نشاط، فضای باهم بودن و با هم زیستن آدمی در زیر چتر پر آرامش همدلی ها و همرنگی ها است.

همچنان عید سعید فطر پاداش عبادات و طاعات خالصانه و رهایی از بند پیوند منفور نفسانی وپرهیز از کلیه ظواهر بدبینی و کدورت و خصومت ورزی اسفباری است که انسان را به سوی رستگاری و زندگی فارغ از هرگونه تعلقات رهنمون می گردد.

عید در روزگاری به سرزمین غم نشسته ما پا می گذارد که گوشه گوشه این مرز بلا کشیده، غرق ماتم وسوگواری های بیشماری است.

آری، هنوز فقر کشنده، بیکاری و بیماری، هجوم بی پایان بی عدالتی ها، جنگ وستیز ویرانگر، حق تلفی ها، فساد و اشکال گوناگون جنایات مخوف ضد بشری زندگی از هم پاشیده مردم بیگناه ما را با دشواری جدی و فاجعه مواجه ساخته است. با دریغ و درد، مادران داغدار سرزمین ما هر روزدر سوگ عزیزان از دست رفته خویش ماتم گرفته و سوگوار اند.

هنوز طنین مویه ها و فریادهای جانسوز و مظلومانه زنده به گوران خیزش کوه در بدخشان و بازماندگان سوگوار آنها خواب و خیال ام را به کابوس وحشتباری مبدل ساخته است. هنوز قلب رنجور و آتش گرفته ام بیاد کشته شدگان و آوارگان حادثه سیلاب های مرگبار شمال، خون می گرید.

هنوز سرشک چشمان حیرت زده ام از غم واندوه جانسوز ارگونیان نخشکیده است، هنوز از تیر باران نو عروس و داماد و کشتار شماری از مردم بی دفاع غور زخم دلم تازه تر خونچکان شده است، هنوز کوله بار سنگین رنج و آلام مصیبت بار زندگی جهنمی مردم ام در اثر انفجارات پی هم و حملات وحشیانه انتحاری توسط مشتی از عناصر اوباش و خرد باخته به روح و روان آرزده ام را می فشارد.

هنوز جنگ افروزان سیه دل، ناراضیان حاکمیت و اقتدار با طرح و تطبیق پلان های شوم شیطانی خویش در کشور فاجعه می آفرینند، انسان های بیگناه را سر می زنند،با پایمال عز و وقار مردم مصونیت و آرامش را از زنان، دختران، جوانان و اطفال در مکتب و مدرسه سلب نموده و در بسا نقاط آنان را مورد اذیت و آزار و تجاوز قرار می دهند و هنوز تشنگان قدرت با حرص سیری ناپذیری بخاطر کسب قدرت و ثروت سرنوشت مردم را به بازی گرفته و کشور را در پرتگاه بحران های عمیق اقتصادی، سیاسی و اجتماعی کشانیده اند.

چگونه می توان از عید و ایام فرخنده شادی و سرور حرفهایی را به زبان جاری ساخت، در همچو وضع ناهنجار و بحرانی که مردم نگران جدی حالات امروز و فردای زندگی و سرنوشت خویش اند، عید چه پیام و بشارتی را در گوش دل های افسرده باشندگان میهن ما زمزمه خواهد کرد؟!

در چنین شرایط سخت آشفته و نامطمین نمی دانم عید را به هموطن عزیز خویش تبریک بگویم و یا تسلیت، فقط با دل دردمند، از عمق صداقت یک ایمان آرزو می نمایم که تمامی طاعات و عبادات خالصانه مردم مظلوم ما مورد قبول و پذیریش درگاه خداوند متعال «ج» قرار گرفته باشد و حداقل آنها در ایام عید در کانون گرم خانواده های خویش نفس راحت کشیده و به برکت این ایام مبارک، روزگاران شاد و خرم داشته باشند.

بگذار روزی با فرارسی عید واقعی، گل لبخند شادی و محبت همواره بر لب های مردم ما با طراوت و تازگی بشکفد و همگان در فضای مملو از صلح و آرامش دایمی زیست نمایند، نخل امیدهای درخشان مردم در باغستان زندگی شان همواره پر بار و پر بارتر گردد، آنگاه با قلب سرشار از عشق و آرزوهای بیکران به استقبال عید خواهم شتافت و از عمق دل فریاد خواهم زد، هموطن عیدت مبارک


نورالدین همسنگر

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است