دخالت از این توهین آمیز تر، برخورنده تر، بی ملاحظه تر و آشکار تر نمی شود که وزیر امور خارجه کشوری بیاید در کشور ما به نامزدهای پیشتاز ریاست جمهوری چیزی را دیکته کند و رییس جمهور همان کشور نیز برای ارایه خط مشی فکری و حرکتی هفته ای یکبار با پایتخت تماس تلفنی بگیرد.

افغانستانی که برای توافقنامه امنیتی کابل واشنگتن به ذلتی خود خوانده تن نداد و دم از حاکمیت ملی و استقلال سیاسی و تمامیت ارضی زد اینک در کشاکش زیاده خواهی و افزون طلبی های اشرف غنی و عبدالله به چنان فلاکتی افتاده که بدون دخالت مستقیم و آمرانه کاخ سفید حتی یک روز هم دوام نمی آورد.

باراک اوباما و جان کری چنان نبض مدیریت و خلاقیت انتخاباتی افغانستان را در دست گرفته اند که گویی بیش از 250 سال حکومتداری در کشورمان افسانه ای بیش نبوده است و آنچه از آن همه اقتدار و عزت و تمدن 5 هزار ساله باقی مانده مشتی مخروبه و مواد مخدر و فساد است و بس!

بنابر آخرین گزارش های واصله مرتبط با جریان انتقال استهزا آمیز و غریب قدرت در کابل، رییس جمهور امریکا در آخرین سیاست نابخردانه و متکبرانه اش با کابل تماس تلفنی برقرار و با هردو نامزد تحول و تداوم و اصلاحات و همگرایی گفتگویی یک جانبه داشته است.

همچون اربابی که برده خود را آمرانه، فرمایشی و تحقیر آمیز به رتق و فتق امور ملک پدری اش وا می دارد؛ اوباما نیز عبدالله و اشرف غنی را به اجرای گام به گام و دقیق برنامه دیکته شده و سیاست مدون کاخ سفید در ارگ کابل و در قلب آسیا وا می دارد این چیزی نیست جز خرید سگ دست آموز برای واشنگتن!

تشکر رهبر ابر قدرت غرب از تیم های تحول و تداوم و اصلاحات و همگرایی برای تشکیل دولت وحدت ملی با عبارتی حکومت ایتلافی با قدرت سهمیه بندی شده توجیهی ندارد جز منافع بی حد و حصر امریکا در افغانستان و در منطقه ای بشدت حاصلخیز و سود آور اقتصادی و سیاسی و البته فرهنگی.

با صدور فرمان وی مبنی بر اعلام جزییات توافق شده کنونی میان عبدالله و اشرف غنی، به زودی شاهد اطاعت بی چون و چرای این دو خاین وطن فروش چوکی پرست و افشاگری های هماهنگ شده از نشست های دو نفره و خلوت های پشت درهای بسته طرفین درگیر در انتخابات خواهیم بود....هیهات!

کد (8)

>>>   پس به نظر شما عزت مردم چگونه حفظ میشد؟این که هر کدام بر سر آرمانهای خود میماندند و حاضر بودند قطعه قطعه شوند به جای اینکه شکست را بپذیرند؟ قطعا این توافق بهترین راه حل ممکن است.
شاه رسول از مزار شریف

>>>   اشرف غنی خطاب به جان کری
جان کری جانم فدایت میکنم
میروم مکه دعایت میکنم
کن مر ا از شرعبدالله خلاص
بوت چنداول به پایت میکنم
نبی جاغوری

>>>   در هر کشور انتخابات می شود و در هر کشور ادعای های تقلب می شود اما به ای حد لج و لجبازی نمیکنند بخاطر منافع کشورش هم که شده سرع کوتاه میآیند.
أماااا متأسفانه این دو مرد که خودش را عقل کل افغانستان میگیرند، سخت تشنه قدرت بودند، ای نامردان چرا اینقدر چوکی پرست هستید؟
چرا این قدر شیفته قدرت هستید؟ بخاطر قدرت طلبی بیجاه مردم عزیز را از انتخابات و رأی گیری خسته کردی، من بعید میدانم که دفعات دیگر مردم پای صندوق برود و رأی بدهند چون شما با لجاجت خویش مردم شریف را جریحه دار کردید خداوند بحق این ماه بزرگ از شما نگذرت.
م - ترکمنی

>>>   هردو دم از خدمت به مردم می زنند درحالی که با چی بیتابی منتظر رسیدن به ارگ است
به نظرم به مرگ بهتر است ازین رسیدن به ارگ!!!
پای ارباب بوسیدن و وعده خدمت به مردم دادن!
شرمسار از مزارشریف

>>>   این ابرو ریختن وجای شرم است که وزیر یک کشوری بیگانه بیاید و بین ما جور جاری کند بنظرم هیچ افغان ازین بحث و رفتار خوش نیست ولی همه میدانند از دست کی و براینکه اگر اینها قدرت را از دست بدهند تمامی... افشا میگردد. میگویند.... درجهان است مفلس بند نمی ماند وای با حال این مردم بی خبر کی با خاطر قدرت رساندن دوذها تظاهرات را نیز برپا میکنند.

>>>   در این اوضاع و شرایط مرگ بهتر از ارگ است.
نه عبدالله نه احمد زی
... بر سر کرزی
داود خان

>>>   در طول تاریخ مردم ما ازجهل یک قشر خاص چی وقت عزت داشته که حالا داشته باشد؟
در افغانستان و یک تعداد کشورهای اسلامی آنچه رشد چشمگیر داشته احساسات است نه منطق.
س.غ هلمند

>>>   درست است که جنجالهای انتخاباتی به ضرر مردم است، فقر و بیکاری ناشی از آن برای ملت ما کشنده است. اما اگر بخواهیم تقلب را قبول کنیم و از دولت برون آمده از تقلب اطاعت کنیم، بدانیم که برای همیشه با آزادی سیاسی و توسعه اقتصادی خداحافظی کنیم چون در دورهای بعد هم با تقلب این قوم بدوی ارگ را تصاحب کرده و از ترقی فکری، اجتماعی و اقتصادی جلوگیری می کنند. گذشته تاریخ کشور ما گوا و شاهد صادق است. پس نباید از مبارزه دست بکشیم. مبارزه ما برای آزادیست. باور کنید ارزش تحمل سختی ها را دارد.
احمد کابلی

>>>   ارایه نظر داده شده کاملاًخصمانه وطالب گونه وتوهین امیز به رهبران توده های ملیونی کشور ما چیزی بیش نبوده وعقده درونی خود را یکسره خالی کرده است همچون نظریات مغرضانه وتوهین امیز بر میگردد بخود شخص ارایه نظر دهند واثبات هم سویی وهمفکری با طالبان این غلام بچه های ای اس ای دشمن انسان وانسانیت چیزی دیگری بوده نمیتواند همچو نظریات هرگز طرف تایید ملت نبوده ومفهومی هم ندارد .
عماد مبشر

>>>   یک متل افغانی است که میگویند: یا مرد باش و یا در خدمت مرد باش. البته درینجا مرد بودن به معنی آدم غیرتی و جنگجو و بدماش و .....
اما در غرب یک متل دیگر است که میگویند: یا عاقل و دانا و با فهم باش و اگر نداری،یاد بگیر اگر حوصله و عقل یاد گرفتن را نداری، پس در خدمت یک دانا و عاقل و با فهم که کشور خود را ابرقدرت جهان نموده باش.
ما تاریخ پنج هزار ساله داریم،ما الحمد لله مسلمانیم، مسجد خانه خدا است،در نظافت اش کوشا باشید، اما بلا در پس دیگر مناطق که کثیف و چتل باشد.
مردم از سر و روی شان فقر میبارد، در زیر زمین تان پنج تریلیون دالر مواد معدنی وجود دارد.
در اروپا تمام مواد معدنی شان را یک قرن پیش استفاده نموده،خلاص نموده اند و شما در خواب خرگوش هستید.
تمام افتخارات تان این است که در مقابل خارجی ها جهاد کرده اید.اما زن و مرد تان سالها از بازار لیلامی فروشی کالای کهنه زن و مرد امریکایی و اروپایی را میپوشید.
بناُ شما خوش باشید که رییس جمهور امریکا با شما تیلفونی گپ میزند.
امید وارم نشر شود.

>>>   ایکاش عقل فروشی میبود وغیرت که برسیاست مداران وطن میخریدیم هم خودرا فروختن و هم غیرت این مملکت را حالا فهمیده میشود که غلامی چقدر سخت است شاید که باداران شان درکارهای شخصی خانگی شان هم مداخله کند درپر نفوس ترین مملکت دنیا تاحال درانتخابات این قدر چنجال نشده که دراین مملکت ازدست رهبران بدبخت شده.
م ی

>>>   مگر در این دو صد سال چیزی غیر از این بوده.یک زمانی عده ای با انگلیس ساختن و ملت را بیچاره کردن که مثلا کشور خود داشته باشند.یک زمان عده دیگری با شوروی ساختن تا کشور به دست گیرند حالا هم نوبت به امریکا رسیده.اصلا در این سرزمین که به نام یک قوم نام نهادن اگر به اجانب وصل نباشی میتانی قدرت بگیری؟؟؟مگر افغانستان پیسه ای دارد که به ان خود را اداره کند.
ای انتخابات هم برای سرگرم کردن ما است.ای چه انتخاباتی است که میلیونها نفر از اتباع ای کشور که اتفاقا شاید درس خوانده تر از حتی نفوس داخل اوغانستان هستند از دادن رای محروم میشوند.ای چه انتخاباتی است که اسناد تقلب به همه نشان داده میشود بعد همه خود به خواب میزنن.ای چه انتخاباتی است که کسی ملت را فریب میدهد که حق میگیرم بعد با یک تهدید امریکائیها که اگر چنین کنید کمک ها را قطع میکنم و یک مهمانی سه نفره با وزیر امریکایی همه چیز به خیر و نیکی تمام میشود.
از 2001چقدر جوانهای این مملکت را امید دادن که گذشته تمام شده.دیمکراسی امد.اجانب میلیاردها دالر پول دارن خرج میکنن که ای سرزمین هم روی ابادانی ببیند.حال میبینم بعد از 13 سال فقط عده ای که در قدرت بودن از هیچ به همه چیز رسیدن و بقیه ملت هم یا زندگانی میکنن تا مرگشان برسد یا دنبال فرار از انجا هستند.با ای سرمایه ها کدام مکاتب ساخته شد.کدام شفاخانه.کدام راه و.....جالب انست که دیگر ان شور و هیجان و کنفرانسهای بزرگ برای دادن پول به افغانستان هم نیست.انهمه سرمایه امد به جایی نرسیدیم حال که دگر خبری از انهم نیست.
از همان دو صد سال پیش گروهی با کمک اجانب انگلیسی عمارتی ساختن که از ابتدا پایه ان کج بود.و هر چه کنیم باز هم این دیوار کج میرود تا فرو ریزد.حالا به کی نمی دانم.

>>>   بسیار تشکر از مطلب خوبتان، ذفیفاً همینگونه است که عطش رسیدن به قدرت از همه چیز حتی ناموس ارزشمندتر و مقدستر است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است