سوره 15.‏ حجر آيه 21
وَإِن مِّن شَىْ‏ءٍ إِلَّا عِندَنَا خَزَآئِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ

و هیچ چیز نیست مگر آنکه منابع و گنجینه‌های آن نزد ماست و ما جز به مقدار معین فرو نمی‌فرستیم

در آیات متعدّد به مسئله اندازه‌گیری در خلقت موجودات اشاره شده است، از جمله:
«قد جَعَل اللَّه لکلّ شی‌ء قدرا»(9)
«کل شی‌ء عنده بمقدار»( رعد، 8)
«و خلق کلّ شی‌ء فقدره تقدیرا»( فرقان، 2)

* در آیه 27 سوره شوری می‌خوانیم که اگر خداوند رزق بندگانش را توسعه دهد، آنان دست به تجاوز می‌زنند، به همین دلیل به مقداری که صلاح می‌داند، به هرکس می‌دهد. آیه مورد بحث نیز اشاره به همین معناست.
شاید مراد از خزائن، اسباب و عناصر و امکانات بالقوه باشد که خداوند در وجود هر موجودی قرار داده است.

* جمله «ان من شی‌ء الاّ عندنا خزائنه» شامل هر آفریده‌ای می‌شود. مثلاً توان و قدرت بینایی و شنوایی نیز در نزد خدا، سرچشمه و خزینه‌ای دارد که به مقدار معین از آن به ما می‌رسد، مثلاً اگر او بخواهد ما می‌توانیم صدای پای مورچه را در آن طرف کره زمین بشنویم. ضمناً علوم امروز کشف کرده که هر نباتی دارای وزن مخصوص است که هرگاه کمی عناصر و اجزای آن کم و زیاد شود، دیگر آن گیاه نخواهد بود.

* نزول گاهی از مکان بالا است، نظیر نزول باران و گاهی از مقام بالاست، نظیر آیه «و انزلنا الحدید»( حدید، 25) که به معنای آفرینش آهن است. در این آیه می‌خوانیم که نعمت‌ها اندازه و حساب دارد و مقدار هر یک معلوم است، «بقدر معلوم» و در آیات و روایات بعضی از عوامل آن بیان شده است.
* تلاش انسان‌ها می‌تواند در تعیین رزق موثر باشد؛ داشتن اخلاق خوب، تخصّص عالی، سعه صدر، حسن نیّت و سوز و دعای نیکان می‌تواند در آن مقدار معلوم مؤثر باشد.9) طلاق، 3.

* هستی، سرچشمه و منبعی دارد که در اختیار خداست وتنها بخشی از آن به دست ما می‌رسد که ما از آن آگاهیم. «عندنا خزائنه»
* چیزی در هستی، بدون اندازه معین آفریده نشده است. «بقدر معلوم»

* خزائن الهی متعدّد و نزول رحمت او تدریجی است. «نُنزله» (تنزیل به معنای نزول تدریج است)
* خزائن الهی دایمی است، چون هرچه نزد اوست، باقی است.(نحل، 96) «عندنا خزائنه»

* به سراغ غیر خدا نروید، زیرا که هر چه بخواهید سرچشمه‌اش نزد خداست. «عندنا خزائنه»
* داشتن، دلیل مصرف کردن نیست، بلکه در مصرف باید حکمت و ظرفیّت و ده‌ها نکته دیگر را در نظر گرفت. «و ما ننزله الا بقدر معلوم»
* همه منابع هستی برای بشر، کشف نشده است. «عندنا خزائنه».

>>>   اگر واقعاً میخواهید به هستی دنیا و راز آن پی ببرید، پس باید همه آنها را به اجزاُ تشکیل دهنده آن تجزیه کنید.
انسان تا بحال قادر شده است که با سرعت نور دو پروتون را که در هسته اتوم های تمام عناصر تشکیل دهنده اجسام حیه و غیر حیه قرار دارند، با هم تصادم داده و درنتیجه ذرات کوچکتر آن را کشف کنند.اما این ذرات کوچک نیز ذرات آخری نیستند، بلکه این ذرات نیز از ذرات کوچکتر دیگر تشکیل شده اند که برای تجزیه آنها بشر به انرژی زیاد تر ضرورت دارند که در شرایط فعلی قابل دسترسی نیست.در نهایت کوچکترین ذره ده به توان منفی سی وشش متر است و این ذره از انرژی ساخته شده است.پس بنا بر این همه ما به شمول موجودات زنده و غیر زنده ار انرژی ساخته شده ایم که در اثر جهار قوه طبیعت که قوه های دیگر ناشی از آن اند به شکل امروزی تبدیل شده ایم.این چهار قوه طبیعت عبارتند از: قوای قوی هسته یی ،قوای ضعیف هسته یی، قوای گرایش یا جاذبه و قوه الکترو مگنیتی.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است