شاید نخستین پرسش در تعریف حکومت وحدت ملی این است که نخبگان سیاسی افغانستان چگونه با متن هفت ماده ای بخش سیاسی توافقنامه مواجه می شوند.

هر چند این ظرافت در مورد بخش فنی توافقنامه نیز صدق می کند اما از آنجایی که مساله اصلی برای تمام بازیگران مساله انتخابات شراکت و سهیم شدن در قدرت سیاسی است، طبیعی است که در جامعه افغانستانی بخش سیاسی توافقنامه فربه تر مورد توجه قرار می گیرد. این در حالی است که بی توجهی به بخش فنی می تواند بخش سیاسی را نیز بالکل متاثر سازد.

مواجهه نخبگان سیاسی افغانستان فارغ از تمایزات دو تیم انتخاباتی و دیگر نخبگان ظاهرا بی طرف بر می گردد به چند نکته جدی و قابل توجه در مورد موافقتنامه که بدون توجه به آن هر گونه بحثی در مورد موافقتنامه واقعیت نهفته در متن را مغشوش تر و دور از دسترس می سازد. نخستین مساله در مورد متن و معنای موافقتنامه از منظر این انگاره این است که باید توجه داشت که این متن در چه شرایطی و با کدام هدف و در کدامین چهارچوب ذهنی نگاشته شده و مراد از آن چیست.

نخست این متن پیش از آنکه متنی مبتنی بر دغدغه افغانستانی ما از مساله انتخابات 93 باشد مبتنی بر درک آمریکایی از حل مساله در مورد یکی از مهمترین مسایل و مشغولیت ها در مورد افغانستان یکی از کشورهایی است که بخش قابل توجهی از سیاست خارجی آمریکا در ده سال گذشته را به خود جلب نموده است.

با این وصف طبیعی است که برمبنای این بستر ذهنی که در مورد موافقتنامه وجود دارد مفاد و مواد موافقتنامه نیز در همین چهارچوب قابل درک است. دوم اینکه هدف آمریکایی این موافقتنامه حل مساله است و نه به شیوه انگلیسی مدیریت و کار با مساله به این معنی که ذهنیت آمریکایی پشت موافقتنامه خواهان حصول به یک چهارچوب مشترک برای حل مساله انتخاباتی، سیاسی معادله چند ضلعی انتخابات 1393 است که یک ضلع آن حکومت و کمیسیون ها و دو ضلع دیگر دو تیم انتخاباتی افغانستان است.

هر چند این موافقتنامه نیم نگاهی به نقش و اثر گذاری کشورهای همسایه در مدیریت و مهندسی این موافقتنامه هم دارد که بعدتر رگه های آن واضح تر خواهد شد. با این وصف گام نخستی که هر تحلیلگر و نخبه سیاسی افغانستان در مورد فحوای این موافقتنامه و درک آن باید داشته باشد ذهنیت و هدف این موافقتنامه از دیدگاه واضعان آن است و در غیر این صورت هر قدر هم که در دایره گفتمانی این موافقتنامه بپیچیم، ضیاع وقت است و گره زدن بیشتر به کلاف درهم انتخابات 1393


محمد رحیمی

>>>   توافق صورت گرفته توسط کیری تقسیم چوکی 50/50 میباشد بر علاوه ایجاد پست صدارتی ،پس به هر دو داکتر مبارک باشه چون من به اینده خیلی خوشبین استم
اجمل(پنجشیری)

>>>   خوب اینکه در افغانستان یک صلح سبات بیاید ارزوی هر افغان است ولی نباید این را هم فراموش نمایم که جنگ بر سر چوکی است نه خدمت به این ملت رنجدید افغان اینها تمام شان امتحان خود را داده اند یک مقوله مشهور است که میگویند ازموده را ازمودن خطا است خوب این مردم از خود شهامت نشان داده وبا قبول خطرات حاضر شدن که از طریق رای خود اینده خود و اولاد خودرا بسازند ولی متاسفا دیده که به ارای این مردم هم خیانت شده و باز هم سرنوشت این ملت به بازی گرفته شد حالا که نظر دارند که حکومت وحدت ملی بسازند خوب است خدا کننده که یک نتیجه مثبت بدهداین ملت دیگر خسته شده اند از این همه ساخت وبافت این سیاست مداران.
وکیل:ز

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است